اصفهان، مقصد معتادان متجاهر
این گروه نامطمئن دسته دسته حرکت میکنند و میتوان در گلوگاهها یا دروازههای ورودی شهر شاهد ورود این مسافران ناخوانده شد که از اطراف استان با خبر خوشی که از آزادی و رهایی به آنها رسیده است راهی این شهر میشوند
این گروه نامطمئن دسته دسته حرکت میکنند و میتوان در گلوگاهها یا دروازههای ورودی شهر شاهد ورود این مسافران ناخوانده شد که از اطراف استان با خبر خوشی که از آزادی و رهایی به آنها رسیده است راهی این شهر میشوند. چرا که نبود کمپهای دولتی برای معتادان متجاهر به منظور نگهداری به مدت یک تا سه ماه با دستور قضایی معروف به کمپ ماده 16 در اصفهان و نبود امکان دستگیری و نگهداری معتادان باعث شده است تا این شهر به بهشت معتادان متجاهر تبدیل شود.
عدم تعادل بین آمار 4 هزار نفری معتادان متجاهر استان اصفهان با تعداد تنها دو کمپ ماده 16 در استان که در مجموع ظرفیتشان 400 نفر است یک طرف، اینکه از همان آمار 4 هزار نفری، پنجاهدرصدشان غیربومی و از استانهای دیگر هستند خود فاجعه دردناک دیگری است. در واقع مدتهاست مسئولان استان اصفهان در توسعه کمپهای ماده 16 به دلایل مختلف کمکاری کرده یا ناتوان بودهاند و در هر دوره با عوض شدن مدیران شهری و استانی، تنها سخن از ایجاد کمپ جدید مطرح میشود که بتواند ظرفیت نگهداری این قشر را افزایش دهد در شرایطی که بر اساس آمار ارائه شده افزایش کمپ با ظرفیتهای قبلی تنها میتواند جوابگوی درصد کمی از معتادان متجاهر استان باشد. باید این مهم را در نظر گرفت که بخش قابلتوجهی از این افراد مربوط به دیگر استانها بوده و نباید وقت و انرژی مدیریت استان صرف دستگیری ایشان شود. ضمن اینکه باید راهکاری پیش از ورود این افراد به استان اصفهان در نظر گرفته شود. اینکه معتادان دیگر استانها امروز با جرئت و شهامت بیشتری اصفهان را به عنوان پاتوق خود انتخاب کرده و زمینه بسیاری از رفتاریهای پرخطر و آسیبهای اجتماعی شدهاند به این دلیل است که در
اصفهان اگر نگوییم همت جمعآوری این قشر وجود ندارد، باید بگوییم شرایط دستگیری و برخورد لازم با معتادان متجاهر برقرار نیست و این کاستی باعث سوء استفاده آنها از این وضعیت میشود تا به هر شکل اصفهان را پاتوق و بهشت گمشده برای ادامه فعالیتهای آسیبزای خود کنند. در واقع آوازه اصفهان به عنوان اینکه در جمعآوری و اسکان تمامی معتادان متجاهر استان خود ناتوان است و امکانات و زیرساختهای لازم برای انجام این کار موجود نیست، راه سوءاستفاده را برای این افراد از استانهای دیگر باز کرده و اکنون مشکل ما دو تا شده است؛ یعنی در شرایطی که باید به ایجاد زیرساخت و توسعه تعداد کمپهای ماده 16 استان بپردازیم، باید راهی برای جلوگیری از ورود معتادان شهرهای دیگر به اصفهان پیدا کنیم؛ که این رشته خود سر درازی دارد و آن این است که اصفهان شهر مهاجرپذیری بوده و اکنون از حدود 450 هزار حاشیهنشین در استان درصد بسیار زیادی از ایشان غیربومی هستند که با مشکلاتی که به همراه خود وارد میکنند آسیب بزرگی همچون اعتیاد را گسترش میدهند؛ بنابراین جنگ اصفهان با آسیبهای اجتماعی در شرایطی است که هم از خودی و از هم از غیرخودی تحت محاصره قرار گرفته است.
در وضعیتی که مسئولان استان تلاش میکنند به پناهجویان استان کمک کرده و سعی در کاهش محدوده حاشیهنشینی و ساماندهی حاشیهنشینان داشته باشند و همزمان با پدیده معتادان متجاهر برخورد و آن را مدیریت کنند، اصفهان یکه و تنها مانده است. اکنون همتی دیگر لازم است که همزمان با کشفیات مواد مخدر از گلوگاههای مختلف استان که هر روز خبر آن را از فرماندهی انتظامی دریافت میکنیم، برنامه و تلاشی نیز برای دستگیری قشر معتادان غیربومی پیش از ورود به اصفهان در نظر گرفته شده و ایشان را به محلی که از آن هجرت کردهاند، بازگردانیم.