رضا نوربختیار: آثارم را به موزه ریسباف هدیه می‌کنم

آرشیو نگاتیو و عکس‌های زیادی از گذشته اصفهان دارم به همراه دوربین‌های عکاسی قدیمی که آن‌ها را در خانه نگهداری می‌کنم؛ اگر موزه ریسباف در اصفهان ایجاد شود آن‌ها را به این موزه اهدا می‌کنم.
اینها را رضانور بختیارعکاس با سابقه و شناخته شده اصفهانی گفت.
او عکاسی را خیلی زود و از زمانی که محصل دبیرستان سعدی بود آغاز کرد. بعدها برای تحصیل به انگلستان رفت. در کالج چاپ و هنرهای گرافیک لندن به آموختن عکاسی پرداخت و در سال 1345 به ایران بازگشت تا در زمینه‌های مختلف معماری، صنعتی، هنری، مناظر زاینده رود، پرتره و تبلیغاتی عکاسی حرفه ای را تجربه کند. او بعداً با نشریات متعدد عکاسی همکاری کرد. در دانشگاه‌های مختلف هنر به تدریس عکاسی پرداخت و چندین کتاب تصویری با موضوعات معماری، هنر، مناظر زاینده رود و ... تالیف و منتشر کرد.
ثبت تصویر هوایی از اصفهان با هلی کوپتر
این پیشکسوت عکاسی با اشاره به عکس‌های زیادی که از اصفهان ثبت کرده است؛ گفت: پس از اینکه در اصفهان آتلیه ام را افتتاح کردم به آموزش عکاسی نیز پرداختم. از بخش‌های مختلف اصفهان عکس‌های زیادی ثبت کرده‌ام؛ از چهارباغ در تمامی فصل‌ها عکاسی کرده‌ام و نیز از مساجد معتبر و مهم اصفهان با دوربین بزرگ عکس گرفته‌ام که حالت پرسپکتیو دارد. از سراها و بازارهای اصفهان نیز تصاویری به ثبت رسانده‌ام و در زمینه عکاسی تنها به عکاسی طبیعت بسنده نکردم و در بخش‌های پرتره، صنعتی و معماری نیز عکس‌های زیادی همراه با نگاتیوهای آن‌ها دارم. حتی با استفاده از هلیکوپترعکس هوایی هم از اصفهان گرفته‌ام.

تبدیل کارخانه ریسباف به موزه بزرگ اصفهان انتخاب خوبی است

او خاطرنشان کرد: در زمینه عکاسی صنعتی هم تجربه دارم؛ با فولاد مبارکه اصفهان همکاری داشتم و از آثار فاخر هنرمندان زیادی نیز عکاسی کرده‌ام مانند آثار حسین علاقه‌مندان پیشکسوت چیره دست قلمزنی اصفهان که آثار ارزشمندی داشت و حتی آثار فاخر را نیز جمع‌آوری می‌کرد؛ از کارهای آیدین آغداشلو، ایرج کلانتری و استاد حقیقت نیز تصاویری به ثبت رسانده‌ام. یکی دیگر از پروژه‌های عکاسی ام که برای خودم خیلی مطلوب است عکاسی از زاینده رود و کوهرنگ تا تالاب گاوخونی در ۴ فصل است که در یک کتاب منتشر شده است. من حتی از نخستین هتلی که در اصفهان ساخته شده هتل آمریک (جهان) و هتل عباسی نیز عکس گرفته‌ام و نگاتیو تمام این عکس‌ها را در صورت وجود موزه ای درخور در اصفهان به آن می‌بخشم تا به نمایش عمومی گذاشته شود. این پیشکسوت با اشاره به نیاز اصفهان به تاسیس موزه بزرگ بیان کرد: بسیاری از شهرهای کوچک‌تر از اصفهان در کشورهای دیگر موزه‌های بزرگ دارند؛ ولی در اصفهان موزه‌های زیادی نداریم. فقط موزه هنرهای معاصر که قبلاً خانه ظل السلطان بوده و موزه‌های جلفا که متعلق به ارامنه است و جدیداً هم یک موزه اضافه شده است؛ با این حساب تبدیل کارخانه ریسباف به موزه بزرگ اصفهان می‌تواند انتخاب خوبی باشد که هم ساختمان کارخانه را از خطر تخریب نجات دهد و هم نیاز اصفهان به موزه بزرگ را برآورده کند. نوربختیار که بنای کارخانه ریسباف را از نزدیک دیده معتقد است با توجه به نیاز اصفهان به موزه بزرگ کاربری تخصصی نساجی برای آن مناسب نیست و چه بهتر که این موزه هنرهای دیگر را نیز پوشش دهد. به زعم او حتی می‌توان موزه‌های کوچک در سطح شهر را به این مکان منتقل کرد.

آرشیو نگاتیوها و آثارم را به موزه اهدا می‌کنم

وی با بیان اینکه در انگلستان از موزه‌های زیادی بازدید کرده، گفت: زمانی که ساکن انگلیس بودم به کلاس تاریخ هنر علاقه خاصی داشتم و استاد نیز متوجه علاقه‌ام به این درس شده بود. او برای آشنایی بیشتر دانشجویان با هنر تورهای بازدید از موزه هماهنگ می‌کرد. من نیز زمانی که به ایران آمدم تلاش کردم این مسیر را برای هنرجوهایم دنبال کنم. خیلی وقت‌ها آن‌ها را به بازدید و مشاهده میدانی و بازدید از میدان نقش جهان می‌آوردم.
این عکاس پیشکسوت اصفهانی سپس به تجربه بازدید از موزه عکس در تورنتو اشاره کرد و افزود: بعد از بازدید از موزه به این فکر کردم که این موزه می‌توانست در اصفهان باشد و افسوس خوردم که چرا چنین موزه ای اینجا نیست.
نوربختیار در پایان تاکید کرد: در صورت تاسیس موزه بزرگ اصفهان، آرشیو نگاتیو و عکس‌های مختلفم از اصفهان را به همراه دوربین‌های عکاسی قدیمی ام به آن اهدا می‌کنم.