شهر درگیر طرح‌های بداهه است

گویا اصلاً قرار نیست طرح‌هایی که در اصفهان اجرا می‌شود به‌موقع انجام شود. شاید هم قرار نیست مشکلاتی که شهروندان هر روز با آن درگیر هستند حل شود. شاید هم عیب از طرح‌هایی است که با اما و اگرهای زیاد به سطح معابر شهر می‌آیند و به‌جای حل مشکل خود باری روی مشکلات شهر می‌شوند. طرح‌هایی که گویا نه با کار کارشناسی شده که به‌صورت بداهه در شهر اجرا می‌شوند و در روند اجرا چیزی به آن اضافه یا کم می‌شود.
ترافیک یکی از مشکلات بزرگ این روزهای اصفهان است. فصل مدارس که آغاز می‌شود بار ترافیکی شهر بیش‌ازپیش می‌شود. باگذشت نزدیک به دو ماه از شروع سال تحصیلی به‌خوبی می‌توان دید که در هنگام رفت‌وآمد از مدارس بسیاری از مسیرهای شهر بخصوص در نزدیکی مدارس قفل می‌شود.
به اتوبان‌ها هم که وارد می‌شویم وضعیت بدتری داریم. عملیات عمرانی که قرار بود پیش از بازگشایی مدارس به اتمام برسد هنوز در بزرگراه‌ها ادامه دارد و بار ترافیکی آن را بیشتر کرده است. برای مثال طرح تعریض اتوبان خرازی که قبلاً هم در همین ستون به آن پرداختیم و آن را یک مسکن موقتی شمردیم تا یک راه‌حل دائمی هنوز باگذشت ۵ ماه از شروع آن تکمیل نشده است.

حالا هم که پس از چند بار تغییر در زمان تکمیل آن صحبت از اجرای در چند فاز شده که نشان می‌دهد زمان مشخصی برای اتمام آن وجود ندارد.
پس از پایان مهلت دوم اجرای طرح یعنی نیمه مهرماه مدیران شهری ادعا کردند دلایل متعددی برای تکمیل‌نشدن تعریض بزرگراه خرازی تا پایان تابستان وجود داشته است که از جمله آنها اجرای سازه سپتیک برای دفع آب‌های سطحی و ۳۲ حلقه چاه جذبی و ۳۲ حوضچه بتنی بوده است که به حجم عملیات این محدوده اضافه شده و بعد باز معاون عمران شهرداری اصفهان وعده داد تا پایان مهرماه تعریض بزرگراه خرازی حدفاصل پل شهید مطهری تا پل جهاد تکمیل می‌شود.
گویا این طرح هم مانند بسیاری از طرح‌های دیگر در این شهر با اینکه گفته شد ازپیش‌طراحی‌شده و زمان‌بندی دقیق دارد و به‌موقع اجرا می‌شود؛ اما در اجرا آنی نشد که گفته شد. در اینجا هم صحبت از اضافه‌شدن مواردی به طرح تعریض است که معلوم نیست در طرح کارشناسی شده اولیه بوده یا به‌صورت بداهه به آن اضافه شده است. طرحی که با تمام هزینه‌هایی که برایش شده؛ برخی از کارشناسان شهری معتقدند اگر هم تکمیل شود بعید به نظر می‌رسد که باعث کاهش ۲۵ درصدی ترافیک شود. تعریضی که باعث حذف بخشی از فضای سبز شهری و حتی توقفگاه‌های بزرگراه شده که ممکن است باعث مخاطراتی در آینده شود. خودروهایی که برای توقف اضطراری باید مسافت بیشتری را طی کنند یا به‌ناچار در کنار اتوبان بایستند و این مسئله خود خطرساز خواهد بود.
حالا اینکه این طرح چقدر می‌تواند به ترافیک شهر و بخصوص بزرگراه شهید خرازی کمک کند موردی است که بعداً بررسی خواهیم کرد و اینکه آیا پس از صرف این همه هزینه و وقت و انرژی شهر باز باید به همان نقطه اول یعنی تکمیل رینگ چهارم شهر و توسعه حمل‌ونقل عمومی برویم یا دلخوش به همین تعریض‌های مقطعی کنیم