تاکسیهای برقی؛ آغاز مسیری پاک در اصفهان
در روزهای گذشته یک خبر در کلانشهر اصفهان داغ شد. ورود ۵۰ دستگاه تاکسی برقی به ناوگان حملونقل اصفهان، اقدامی نویدبخش برای شهروندان و محیطزیست این شهر محسوب میشود.
در روزهای گذشته یک خبر در کلانشهر اصفهان داغ شد. ورود ۵۰ دستگاه تاکسی برقی به ناوگان حملونقل اصفهان، اقدامی نویدبخش برای شهروندان و محیطزیست این شهر محسوب میشود.
این کار در کنار حمایتهای دولت و شهرداری برای رانندگان، نشاندهنده عزم مدیریت شهری در حرکت به سمت حملونقل پاک و تحقق وعدههای زیستمحیطی است. بااینحال، این حرکت ارزشمند تنها یک گام اولیه در مسیری طولانی و پرچالش محسوب میشود. یکی از موضوعات اساسی، نبود زیرساختهای کافی برای بهرهبرداری بهینه از خودروهای برقی در شهر اصفهان است. ایستگاههای شارژ، اگرچه در حال راهاندازی هستند، هنوز به مرحلهای نرسیدهاند که بتوانند پاسخگوی گسترش قابلتوجه این ناوگان باشد.
بدون توسعه و بهبود این زیرساختها، انگیزه رانندگان برای استفاده از خودروهای برقی کاهش خواهد یافت و عملکرد این طرح با محدودیتهای جدی روبهرو خواهد شد. از سوی دیگر تعداد این ایستگاهها باید به حد قابلقبولی برسد که در کنار افزایش ناوگان برقی، شهروندان را هم به استفاده از خودروهای برقی تشویق کند. شاید بتوان گفت که با توسعه زیرساختها و افزایش تعداد ناوگان تاکسی برقی به جز در مسیرهای گردشگری، هتلها و میادین اصلی شهر آنهم تنها بهصورت دربستی در سایر نقاط شهر هم شاهد حضور این تاکسیها بود.
علاوه بر این، نرخ کرایه بالاتر تاکسیهای برقی، اگرچه به دلیل ویژگیهای این خودروها طبیعی است، ممکن است بخش زیادی از شهروندان را از استفاده از آن منصرف کند. در شهری مانند اصفهان که آلودگی هوا به یکی از بحرانهای اصلی تبدیل شده و سهم آلایندههای متحرک همچون خودروها در آن پررنگ است؛ چنین طرحهایی باید دسترسی همگانی بیشتری داشته باشند. شاید ارائه تسهیلات ویژه به مسافران یا راهاندازی سامانههای هوشمند برای کاهش هزینههای جانبی بتواند این مشکل را تا حدی مرتفع کند.
موضوع دیگر، نگاه جامع به حملونقل پاک است. تاکسیهای برقی تنها یکی از ابزارهای این هدف بزرگ هستند. برای رسیدن به نتیجهای ملموس در کاهش آلودگی هوا، باید اقدامات دیگری همچون توسعه خطوط مترو، گسترش مسیرهای دوچرخهسواری، فرهنگسازی برای پیادهروی و استفاده از فناوریهای سبز در حملونقل عمومی نیز در اولویت قرار گیرد. یکپارچگی و هماهنگی میان این ابزارها میتواند به حل پایدار مشکلات حملونقل و محیطزیست شهری اصفهان منجر شود.
در نهایت، هرچند ورود تاکسیهای برقی به اصفهان اقدامی مثبت و امیدوارکننده است، اما برای تبدیل آن به الگویی موفق، نیازمند توجه جدی به چالشهای زیرساختی، حمایتهای مالی بلندمدت و برنامهریزی جامع هستیم. آنگاه این طرح میتواند در کنار ورود اتوبوسهای برقی به ناوگان حملونقل شهری اصفهان گامی مؤثر در جهت بهبود کیفیت زندگی شهروندان و کاهش آلودگی هوای شهر محسوب شود.