نفسم گرفت از این شهر

بیماری تنفسی خاله‌ها عود کرده و هر دویشان راهی بیمارستان شده‌اند. اسپری‌های گرانشان گیر نمی‌آید و همه فامیل و دوست و آشنا بسیج شده‌اند تا گیرشان بیاورند.

در میهمانی هفته پیش عمه‌جان سمفونی سرفه راه افتاد و یکی اسپری می‌زد و دیگری لیوان آب جوش دستش گرفته بود. پیرزن و پیرمرد همسایه هم که یکیشان بیماری قلبی دارد و آن یکی آسم، دو روز پیش وقتی از خانه بیرون زدند تا به نوبت دکترشان برسند حالشان بد شد و نیمه راه برگشتند. بچه‌ها هم که تقریبا چند روز در هفته تعطیل می‌شوند تا به صورت آنلاین درس و مشقشان را دنبال کنند.

این‌ها صحنه‌های آشنایی هستند که نه تنها در این روزها، بلکه سال‌هاست با آلودگی هوای کلانشهرها خلق شده و ما جز شنیدن آمار بالای آلودگی هوا و هشدار برای کمتر بیرون رفتن جز در موارد ضروری، استفاده نکردن از وسایل نقلیه شخصی، استفاده از ماسک و از این جور دستورالعمل‌ها چیزی نمی‌شنویم و اقدامی کارآمد نمی‌بینیم.

در اخبار دیروز هم به نقل از رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوا گفته شد که طی پنج روز آینده با توجه به پایداری و سکون هوا، غلظت آلاینده‌های جوی در شهرهای صنعتی و پرجمعیت به‌ویژه در کرج، تهران، اراک و اصفهان افزایش می‌یابد.

هوا هر روز آلوده‌تر می‌شود و ریه‌های ما مردم ضعیف‌تر و جسم و روانمان بیمارتر؛ بی‌آنکه اقدام مفید و کارآمدی صورت گیرد جز برگزاری جلسه و دادن وعده‌های سرخرمن برای رفع بحران آلودگی هوای کلانشرها.