کوزه شکسته پیش روی کوزه‌گر
قرار نیست از اصلاح معابر در حاشیه شهر سخن بگوییم که حتی اگر از آنها هم بنویسیم گزافه نگفته‌ایم. قرار است از سنگ‌فرش‌هایی صحبت کنیم که دقیقاً روبروی مقر مدیریت شهری اصفهان به بدترین شکل ممکن دهن‌کجی به مسافران می‌کند و چندان توجهی به آن نمی‌شود.
اصلاح معابر و توجه به زیبایی و ایجاد حس امنیت در گوشه‌گوشه شهر جز لاینفک یک شهر زیست‌پذیر برای تمام شهروندان با هر نوع محدودیت و مسئولیتی به‌حساب می‌آید. شهر زنده نیاز به رسیدگی برای بهبود و تسهیل زندگی شهروندان خود دارد. ساخت‌وساز و احیا و ترمیم در هر لحظه و هر نقطه از شهر نشان می‌دهد که روح زندگی و سازندگی در آن دیار جریان دارد؛ اما به‌صورت تمام‌وکمال! به نظر می‌رسد پایان داستان احیای یک نقطه از شهر حتی اگر آن نقطه هسته مرکزی شهر و دقیقاً روبروی بلدیه باشد برای ما اصفهانی‌ها غیرممکن و دست‌نیافتنی است. قرار نیست از درختی بگوییم که سال گذشته در کنار شهرداری مرکزی اصفهان سوخت؛ قرار نیست در مورد سرقت راه‌وبیراه سخن بگوییم که بیخ گوش شهرداری مرکزی هر بار و هر بار رخ می‌دهد که می‌گوییم جفای کج‌اندیشان است. قرار نیست از اصلاح معابر در حاشیه شهر سخن بگوییم که حتی اگر از آنها هم بنویسیم گزافه نگفته‌ایم. قرار است از سنگ‌فرش‌هایی صحبت کنیم که دقیقاً روبروی مقر مدیریت شهری اصفهان به بدترین شکل ممکن دهن‌کجی به مسافران می‌کند و چندان توجهی به آن نمی‌شود.
سنگ‌فرش‌های سیاه و کنده شده آن هم در قلب شهری که یکی از تاریخی‌ترین شهرهای کشور محسوب می‌شود و تردد را با چالش روبرو کرده قطعاً زیبنده اصفهان و اصفهانی نخواهد بود. حرکت‌های بسیاری برای زیبایی اصفهانی که شهره به پاکیزگی در کشور است صورت‌گرفته است؛ اما این موضوع نمی‌تواند توجیه‌گر برخی از بی‌توجهی‌ها باشد؛ چرا که اصلاح و ترمیم و رسیدگی هر روزه به نقاطی که به‌عنوان پرترددترین نقطه شهر برای مسافران محسوب می‌شود امری ضروری و دارای اولویت ویژه است و نباید از دید شهرداری به‌عنوان متولی اصلی مغفول بماند. شاید مسافرانی که به اصفهان سفر می‌کنند برای بار نخست باشد به نظرتان با دیدن وضعیت نابسامان سنگ‌فرش‌ها در نقطه‌ای که ویترین سایر نقاط شهر است چه قضاوتی نسبت به اصفهان خواهد داشت.
