کار ویژه دولت چهاردهم؛ ارتقای نظام حکمرانی مطلوب آب در زاینده‌رود
ازآنجاکه نظام حکمرانی منابع آب در زاینده‌رود سال‌هاست نیاز به جراحی اساسی دارد و مدیریت بخشی منابع آب در هر استان ذی‌نفع تابع نظام فکری آن استان بدون توجه به حقوق مناطق پایین‌دست بوده است دولت چهاردهم بایستی عزم جدی در این راستا به‌منظور ارتقای نظام حکمرانی مطلوب آب از طریق گفتمان و فراهم‌سازی برنامه‌ها با حضور نخبگان در این زمینه داشته باشد.
محمد یوسفی شاتوری-اصفهان امروز
ازآنجاکه نظام حکمرانی منابع آب در زاینده‌رود سال‌هاست نیاز به جراحی اساسی دارد و مدیریت بخشی منابع آب در هر استان ذی‌نفع تابع نظام فکری آن استان بدون توجه به حقوق مناطق پایین‌دست بوده است دولت چهاردهم بایستی عزم جدی در این راستا به‌منظور ارتقای نظام حکمرانی مطلوب آب از طریق گفتمان و فراهم‌سازی برنامه‌ها با حضور نخبگان در این زمینه داشته باشد. زیرا کشور ازیک‌طرف و حوضه آبریز زاینده‌رود به‌ویژه استان اصفهان از طرفی دیگر درگیر روندهای کم‌آبی شدیدی شده است که اگر بروی همین منابع آب ناچیز هم مدیریت و یا سیاست‌گذاری درستی در قالب حکمرانی مطلوب آب صورت نگیرد تنش‌های آبی تشدید شده و ارتقای کیفیت حکمرانی را با مشکل مواجه می‌کند. حکمرانی به معنای نظام تشخیص، تصمیم، پیگیری و به نتیجه رساندن است؛ بنابراین بایستی دولت چهاردهم به‌گونه‌ای عمل کند که ارتقای کیفیت حکمرانی آب در زاینده‌رود اولویت اساسی آن باشد.
زیرا با خشک‌شدن تالاب گاوخونی و نبود جریان دائمی آب در زاینده‌رود، حق پایداری سکونت در اصفهان گرفته شده و تضمین آن با اجرای پروژه‌های عمرانی انتقال آب در بالادست حوضه زاینده‌رود که منجر به فلاکت کشاورزان و مشکلاتی از قبیل تشدید فرونشست زمین در شهر بوده کم‌رنگ‌تر شده است. با وجود شکاف‌های حکمرانی آب در حوضه زاینده‌رود که در پس آن رویدادهای سیاسی نامطلوبی از جمله جنبش‌ها و اعتراضات سر بیرون آورده‌اند، این مسئله به دلیل نبود مدیریت جامع برای رفع چالش‌های آبی در استان اصفهان از یک سو و شرایط اقلیمی ویژه حاکم بر حوضه باعث گردیده تا این مسئله اهمیت ویژه‌ای پیدا کند.
در نهایت، می‌توان ادعا نمود که هر گونه فعالیت‌های سیاسی گونه نظیر توسعه و بارگذاری طرح‌های جدید انتقال آب در حوضه زاینده‌رود منوط به واردشدن به مرحله جدیدی از مدیریت و حکمرانی آب در حوضه آبریز زاینده‌رود بوده که با بروز خشکسالی‌ها طی چند دهه اخیر، برداشت‌های بی‌رویه آب در بالادست حوضه، توسعه طرح‌های انتقال آب از حوضه به استان‌های یزد و کاشان، عدم مکانیزه بودن کشاورزی و به شیوه غرقابی، کشت محصولات پر آب در برخی از مناطق حوضه، توسعه باغات در استان چهارمحال‌وبختیاری، افزایش دما در سطح زمین و… از عمده‌ترین مسائل و مشکلات این حوضه به شمار می‌روند که در دولت چهاردهم در صورت نبود برنامه جامع برای ارتقای حکمرانی مطلوب آب در حوضه بر پتانسیل وقوع جنگ آب در ارتباط با شیوه حکمرانی آب در آن برای چهار سال فعالیت خود افزوده خواهد کرد.