امروز روز نکوداشت زاینده‌رود است
روزی برای نکوداشت رودی که جاری نیست
امروز ۱۸ مهر؛ روز نکوداشت زاینده‌رود است.زاینده‌رودی که سال‌هاست جریانش مقطعی شده و به‌جای خروش رود، حالا بستر رودخانه به مکانی برای پیاده‌روی کودکان و مردم تبدیل شده است و در این روز و هفته هم به‌جای اینکه شاهد جریانش در این بستر خشک باشیم باید نظاره‌گر سنگ و کلوخ‌های ترک‌خورده در آن باشیم.
در روزهایی قرار داریم که جشنــواره فیلم کودک در اصفهان در حال برگزاری است و فیلم‌های زیادی در گونه «کودک و نوجوان» روی پرده‌های سینما نمایش داده می‌شود. فیلم «هر چی تو بگی!» به نویسندگی و کارگردانی آتش زمزم یکی از این فیلم‌هایی است که در این جشنواره روی پرده رفت. این فیلم اوایل تابستان در اصفهان و در لوکیشن‌هایی چون خانه تاریخی سرتیپ سدهی مربوط به دوره قاجار و بستر خشک زاینده‌رود جلوی دوربین رفت. فیلمی که در بخش‌هایی از خود و در اشعار و موسیقی که در آن نهفته از خشکی زاینده‌رود و فرونشست و اثری که بر تاریخ و هویت این شهر می‌گذارد هم سخن می‌گوید. نمایی از چهلستون که فرومی‌ریزد. کودکانی که در قایقی در بستر خشک و در حال سوختن زاینده‌رود قایق‌سواری می‌کنند و ترک‌هایی که بر پیکر پل‌های تاریخی اصفهان نشسته گوشه‌ای از اتفاق‌هایی است که در نبود زاینده‌رود برای اصفهان رقم خورده است. فیلمی که در بستر داستانی که روایت می‌کند می‌خواهد دین خودش را به اصفهان نیز ادا کرده باشد. شاید وعده‌هایی که برای احیای زاینده‌رود داده شده تحقق پیدا کند و اصفهان بیش از این در چالش‌های خود فرو نرود. اما در اینجا قرار نیست به جشنواره بپردازیم و یا فیلم‌هایی که در این جشنواره اکران شده را نقد و بررسی کنیم. امروز ۱۸ مهر؛ روز نکوداشت زاینده‌رود است.
زاینده‌رودی که سال‌هاست جریانش مقطعی شده و به‌جای خروش رود، حالا بستر رودخانه به مکانی برای پیاده‌روی کودکان و مردم تبدیل شده است و در این روز و هفته هم به‌جای اینکه شاهد جریانش در این بستر خشک باشیم باید نظاره‌گر سنگ و کلوخ‌های ترک‌خورده در آن باشیم.
امروز باید نکوداشت روزی را بگیریم که حتی در پشت سدهای آن هم آبی نیست که امید به رهاسازی آن داشته باشیم. ذخیره سد زاینده‌رود به کمتر از یک‌چهارم از حجم آن رسیده و همین که کفاف آب شرب مردم را بدهد باید کلاهمان را بالا بیندازیم.
اما سؤال‌های اساسی این است که چرا وعده‌هایی که برای زاینده‌رود داده می‌شود محقق نمی‌شود؟ چرا در فصل پاییز هم هنوز شاهد برداشت‌های غیرمجاز در بالادست هستیم؟ طرح‌های آبی برای احیای زاینده‌رود به کجا رسید؟ پروژه‌هایی هم که بر زمین‌مانده چرا با بودجه ملی تکمیل نمی‌شود؟ تا کی قرار است حقابه اصفهان پرداخت نشود و سؤال‌های دیگری که بارها پرسیده شده اما پاسخی برای آن داده نمی‌شود.
به هر سو امروز روز نکوداشت زاینده‌رود است و باید برای احیای آن تلاش کرد. هر شخص و رسانه‌ای هم وظیفه دارد تریبونی برای احیای این رودخانه و تلاش برای جریان دائمی آن باشد. خوب است از ظرفیت‌های موجود همچون جشنواره‌هایی مانند جشنواره کودک استفاده کرد و تولیدات و محتواها را به سمت این خواسته بحق اصفهان سوق داد. به امید روزی که نکوداشت اصفهان را با زاینده‌رود جاری برگزار کنیم.
