وزیر احمدی نژاد: ما دیو شدیم و اصلاح طلبان دلبر!

دولت مستقر در 96 همه توان خود را بکار گرفت و به مدد رسانه های داخل و خارج چهره ای خشن و افراطی از رقیب ارائه کرد که خواهان جنگ و ناامنی و محدود کردن آزادی ها و بدتر شدن اوضاع اقتصادی است و در مناظره ها و سخنرانی ها در مواردی خطوط قرمز نظام و مرزهای اخلاقی به فراموشی سپرده شد و شد انچه که دیدید!

محمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم درباب آسیب شناسی کارزار انتخاباتی اصولگرایان در چند سال اخیر در گفتگو با خبرنگار عصر ایران می گوید.

دولت مستقر در 96 همه توان خود را بکار گرفت و به مدد رسانه های داخل و خارج چهره ای خشن و افراطی از رقیب ارائه کرد که خواهان جنگ و ناامنی و محدود کردن آزادی ها و بدتر شدن اوضاع اقتصادی است و در مناظره ها و سخنرانی ها در مواردی خطوط قرمز نظام و مرزهای اخلاقی به فراموشی سپرده شد و شد انچه که دیدید!

البته پاره ای ضعف ها در جبهه اصولگرایان مزید بر علت شد مانند؛ نداشتن ارتباط وثیق با توده های مردم، عدم ارائه برنامه های اجرایی متقاعد کننده، کم کاری چهره های شناخته شده، ضعف کاندیداها در مناظره ها و ناتوانی در معرفی ابعاد شخصیت کاندیدای نهایی به گونه ای که در یک نظر سنجی یک ماه بعد از انتخابات 10درصد مردم هنوز آقای رئیسی را نمی شناسند!

تصور می کردند جبهه (جمنا) تشکیل شده تا به لطایف الحیل به کاندیداتوری اقای قالیباف برسد و دیگران را وادار به همراهی و تبعیت کند لذا با شک و تردید نظاره گر فعالیت های جبهه مردمی بودند و حتی در هفته پایانی تبلیغات انتخابات که گزینه نهایی غیر از اقای قالیباف شد همچنان فاصله خود را حفظ کردند. در بعضی از استان ها و شهرستانها نیز جبهه مردمی فرصت نیافت که همه فعالان متدین و ولایی را با خود همراه سازد و چه بسا برخی مسئولان از جاذبه و جامعیت کافی برای جلب حداکثری برخوردار نبودند.

اگر نیروهایی ولایی بتوانند با گسترش ارتباطات مردمی و روشنگری و استفاده درست از تریبون ها و رسانه هایی که در اختیار دارند به اکثریت مردم ثابت کنند که در پی جنگ افروزی و تقابل با دنیا نیستند و با روی کار امدن انها وضع معیشتی مردم بدتر نمی شود و آزادی ها مصرح در قانون اساسی محدود نخواهند شد بلکه کاستی ها کاهش خواهد یافت، طبیعی است که نه تنها 16 میلیون رای دهنده به اقای رئیسی بلکه میلیونها نفری که دچار بدبینی و نیز جمعی که مرعوب شدند بتدریج از جریان اصیل و معتقد انقلاب حمایت خواهند کرد. بهرحال بازنگری در برخی از روش ها و نیز جوانگرایی لازمه این تحول است که با تلنگر نتیجه انتخابات خواه ناخواه شاهد این تغییرات خواهیم بود.

موضع گیری فرد یا گروهی خاص درباره هنر و موسیقی موضع جریان اصولگرایی نیست . اما بهرحال معتقدم موثرتر از این مسئله جنگ روانی و تلاش همه جانبه و رسانه ای رقیب بوده است. که خود را رفشته و دلبر اصولگرایان را هیولا جلوه داده است. اما برخی سیاسیون معتقدند هدف وسیله را توجیه می کند و حاضرند از هر ابزاری هر چند نامشروع بهره برداری کنند تا رقیب را منفور و از صحنه خارج کنند و خود به قدرت برسند راه مقابله با این تخریب و آدرس غلط دادن ها، ارتباط گسترده با اقشار مختلف جامعه برای تبیین دیدگاه ها و نیز عملکرد گذشته و برنامه های آینده و پاسخ به شبهات و القاءات است. اشکال کار تاکنون این بوده که فعالیت های روشنگرانه و تبلیغی و تحلیلی اصولگرایان معمولا به اجتماعات نیروهای متدین و حزب اللهی محدود شده است و با گروه های موسوم به خاکستری کمتر تعامل صورت گرفته است مسلم این گونه نقیصه ها باید برطرف شود و این امر میسر نیست مگر با میدان دادن به جوانان خوش فکر، با انگیزه، و پرنشاط که در شهر رویش های مبارک انقلاب هستند و با زبان نسل نو آشنا هستند و درک بهتری از عصر ارتباطات و سرعت تحولات و اقتضائات آن دارند.

در حال حاضر هم اگر رقبای دولت با تابلو مشخص به رصد تحولات بپردازند، دیدگاه ها و نقدها و نیز راهکارهای خود را برای برون رفت از چالش ها و مشکلات مطرح کنند به نفع دولت است و علی القاعده باید استقبال کند و خود این نظارت موجب خواهد شد که دولت ماموریت ها و ظایف خود را بهتر انجام دهد چون می داند کم کاری و اعوجاج سبب میدان دادن به رقیب خواهد شد. بنابراین در مجموع این ایده به نفع کشور خواهد بود و مدیران ارشد بایستی از سعه صدر لازم در این خصوص برخوردار باشند و بجای انگ زدن و متهم کردن رقبا به کارشکنی و طرح ادعای چوب لای چرخ دولت گذاشتن، خود را موظف به پاسخگویی بدانند و انتقاد منصفانه را یک موهبت قلمداد کنند که رشد و توسعه کشور را به دنبال خواهد داشت. بهرحال اگر در دور اینده منتقدان دولت هم در مسئولیت قرار گرفتند بایستی امادگی مواجهه با رقیب فعال درحوزه های مختلف راداشته باشد.

جریان چپ دچار تجدید نظر طلبی شد و از افکار شبه سوسیالیستی در اقتصاد و ضد امریکایی و ضد سرمایه داری به جریان طرفدار اقتصاد بازار آزاد و تمایل به غرب با مشی لیبرالی تغییر مسیر داد و یا برخی سردمداران راست گرایی به آغوش رقبای خود در غلطیدند و دچار استحاله شدند اما کماکان همان دو طیف اصلی نقش آفرین صحنه سیاسی کشور هستند.

بر این باورم که شورای عالی امنیت ملی در خصوص حصر با لحاظ جمیع جهات از جمله مصالح کشور و منافع ملی و نیز مصلحت اقایان در حصر این مصوبه را در سال 89 گذرانده است. حال که عده ای این سوژه را بهانه ای برای بهره برداری سیاسی، جناحی و انتخاباتی قرار داده انده به انها می گوییم دست از فرافکنی بردارید و از رئیس جمهور که رئیس شورای امنیت ملی است بخواهید در این باره تصمیم بگیرد و یا به دستگاه قضایی موضوع را برای رسیدگی ارجاع دهد و روال قانونی را طی کند. در اینکه نتیجه محاکمه چه می شود بنده فرضیه خاصی در نظر ندارم ولی حدسم این است که اگر محکمه برپا شود نتیجه به کام درخواست کنندگان و مطالبه گران تلخ خواهد شد.

به نظر می رسد که مدیران انقلابی و ساده زیست و پر تلاش دولت نهم و دهم در گسترش عدالت و ارائه خدمات به مردم با سفرهای استانی و پیگیری مجاهدانه موفق تر بوده اند و هر مقدار دولتمردان تحت تاثیر نظام سرمایه داری باشند حمایت انها از محرومان و نگاه عادلانه کم رنگ تر خواهد شد و روز به روز فاصله طبقاتی بیشتر خواهد شد.

در خصوص وزارت ارشاد هم نقدهای جدی وجود دارد که به تعبیر رهبری هم شاهد ضعف در فعالیت های آفندی و ایجابی فرهنگی و هم ضعف در اقدامات پدافندی و نظارتی فرهنگی هستیم به گونه ای که در ماه رمضان امسال و در دیدار با دانشجویان،رهبری از اختلال و نیز تعطیلی دستگاه های فرهنگی سخن گفته و فرمان "اتش به اختیار" در فعالیت های فرهنگی را صادر کردند. مسلما وزارت فرهنگ نیازمند یک تحول اساسی است تا بتواند پاسخگوی خواسته های معقول ارباب فکر و فرهنگ و هنر و انتظارات مردم باشد.