لوازمی که از گرانی دست بیمار را بسته

اصفهان زیبا: «دردها زیاد شده. وسایل درمان هم گران است. باید پول زیاد داشته باشی تا بتوانی به سلامتی برسی. ما راه دوری آمده‌ایم برای خرید یک گاز اکسیژن به ما گفته‌اند در این خیابان، لوازم پزشکی ارزان‌تر است.» این‌ها سخنان زن جوان شهرکردی است که برای خرید لوازم پزشکی به خیابان شمس آبادی آمده است. عصر یکی از روزهای گرم تابستان است و این خیابان شلوغ. اغلب افراد برای رفتن به مطب دکتر و خرید وسایل پزشکی آمده‌اند. «دکتر برای من نوشته گردن بند، کمربند و صندلی طبی بخرم. قیمت‌ها سرسام آور است. چرا مسئولان به درد مردم رسیدگی نمی‌کنند. به هر مغازه که می‌رویم برای یک جنس هر کسی یک قیمتی می‌گوید. اجناس چینی هم که بی‌کیفیت است؛ اما قیمت‌هایش زیاده.» این سخن یکی از سالمندانی است که برای خرید لوازم طبی آمده است. اغلب مغازه‌ها چند مشتری دارند.

به یکی از مغازه‌ها می‌رویم. مشتری در حال تخفیف گرفتن از صاحب مغازه است. «آقا من چند تا جنس برداشتم نمیشه پنج هزار تومان تخفیف بدهید.» «نه خانم قیمت‌ها مقطوع است. ما عمده فروش هستیم و گرانفروشی نمی‌کنیم.»محمدی یکی از مغازه‌دارانی که بورس تجهیزات پزشکی را دارد در گفت و‌گو با اصفهان زیبا می‌گوید: از سال 83 وارد این شغل شدم. اوایل درآمد خوبی داشتم، چون تعرفه‌ها پایین بود؛ اما در حال حاضر تعداد مشتریان ما کم شده اند. مردم اگر مجبور باشند وسایل طبی می‌خرند، چون به نسبت درآمدها وسایل پزشکی گران است و تا کسی مجبور نباشد خرید نمی‌کند. اما به هر حال چون ما مرکز بورس این وسایل هستیم و در خیابان شمس‌آبادی این شغل ساماندهی شده، تعداد مشتریان ما نسبت به مکان‌های دیگر بیشتر است. به گفته او برخی از فروشندگان در این خیابان، وسایل را با قیمت بیشتری به مشتری می‌فروشند. هزینه اجاره بهای مغازه‌ها زیاد است و مالیات هنگفتی برای ما در نظر گرفته اند و این مالیات با توجه به فروشی که داریم بسیار بالاست. به گفته این فروشنده لوازم پزشکی تعرفه‌های گمرکی لوازم پزشکی افزایش پیدا کرده و این یکی از مشکلات جدید ماست؛ مشکلی که جدیدا پیدا کردیم. علت این موضوع اصلا برای ما مشخص نشده است. تعدادی از واردکنندگان لوازم پزشکی وسایل را از چین وارد می کنند و تعدادی از وسایل از تولیدات داخلی است. برای آنها کیفیت مهم نیست؛ اما مشتری جنس ایرانی و خارجی را که تشخیص می‌دهد و به تفاوت ها پی می‌برد.او می‌گوید: در لوازم ارتوپدی اجناس ایرانی مرغوب است؛ اما نسبت به اجناس خارجی‌ قیمت پایین‌تری دارد. تولیدکنندگان ایرانی در زمینه برخی وسایل پزشکی به خوبی وارد عمل شده‌اند. به گفته محمدی، مشتریان بیشتر دردهای مفصلی دارند و مچ بند و زانو بند می‌خرند؛ اما کسی تا مجبور نباشد خرید نمی‌کند. او در پاسخ فروش لوازم زیبایی هم جز کار شما محسوب می شود، بیان می‌کند: برخی از زنان و دختران برای خرید وسایل زیبایی به ما مراجعه می‌کنند؛ اما قانونا ما نباید این وسایل را بفروشیم و کسانی که این وسایل را می‌فروشند کار خلاف انجام می‌دهند. نباید در فروشگاه‌های لوازم طبی، وسایل زیبایی فروخته شود. افرادی که مبادرت به این کار می کنند وسایل قاچاق را می‌فروشند و مسئولان نظارت اگر این موضوع را ببینند با آنها برخورد می‌کنند. محمدی از این شغل راضی است؛ اما به دوستانش توصیه نمی‌کند وارد این حرفه شوند. «این شغل مشتری دائمی ندارد، البته ما دلمان نمی خواهد مردم بیمار شوند و به ما رجوع کنند. دوسالی است که مشتری‌ها کاهش پیدا کرده‌اند و تأمین معاش برای ما سخت شده است. من به هیچ کدام از دوستانم توصیه نمی‌کنم وارد این شغل شوند چون با توجه به هزینه‌های جانبی که گریبانگیر فروشنده است، اصلا نمی صرفد.» سخن او با مسئولان این است که موضوع کاهش تعرفه‌ها را ارزیابی کنند. «به عنوان مثال کپسول اکسیژن و تشک مواج که بیمار به آن نیاز مبرم دارد، چون تعرفه‌ها زیاد است قیمتش بسیار بالاست و بیماران نمی‌توانند خرید کنند به دلیل اینکه سطح درآمد مردم هم این قدر زیاد نیست که بتوانند پولی برای خرید این وسایل اختصاص دهند. قیمت ها برای مشتریان به صرفه نیست. به عنوان مثال، چند سال پیش فشارسنجی که با قیمت 80 هزار تومان می‌فروختم در حال حاضر نزدیک به 200 هزار تومان قیمت دارد، در حالی که در ساخت و نوع آن هم هیچ تغییری رخ نداده است. هر چه جنس گران تر شود من مجبورم سود کمتری بگیرم؛ چون در غیر صورت مشتری را از دست می دهم.»در این میان به نظر می رسد بدهی دو هزار و 700 میلیاردی در حوزه تجهیزات پزشکی که دکتر بیگلر، مدیرکل نظارت تجهیزات پزشکی سازمان غذا و دارو از آن خبر می‌دهد در افزایش قیمت ها بی‌تأثیر نیست. او در گزارشی که با ایسنا صحبت کرده درد مزمن بی‌پولی را چالش این روزهای بازار تجهیزات پزشکی کشور عنوان کرده و گفته این درد باز هم با بدعهدی سازمان‌های بیمه‌گر پایه به عنوان خریدار اصلی خدمات سلامت، تشدید شده است.سازمان‌های بیمه‌گر در پرداخت مطالبات دانشگاه‌های علوم پزشکی و به دنبال آن بیمارستان‌ها و داروخانه‌های وزارت بهداشت همچنان بدقول اند و این موضوع چالش‌هایی را در حوزه‌های مختلف سلامت ایجاد کرده است. مردمی که با رنج و سختی زندگی می کنند حالا اگر بیمار هم باشند؛ چون توان خرید لوازم پزشکی و هزینه های درمان را ندارند، دردی به دردهای آنها افزوده می شود و این موضوع یکی از این چالش‌هایی است که می‌تواند تبعات غیرقابل جبرانی بر سلامت مردم داشته و زنجیره تأمین دارو و تجهیزات پزشکی را دچار مشکل کند. به نظر می رسد مقروض شدن سیستم بهداشت و درمان کشور به شرکت‌های پخش دارو، تجهیزات پزشکی و... ادامه چنین شرایطی برای مردم آرامش نسبی که در حوزه سلامت ایجاد شده را به هم می زند و مردم را سرگردان می کند.