خلق گرافیتی‌های یک‌روزه

پوریا PA(هنرمند گرافیتی)/اصفهان امروز: من 20 ساله هستم و آثارم را پشت میدان نقش‌جهان در بافت تاریخی پشت مسجد جامع عباسی و در محوطه عباسی خیابان آمادگاه پشت کتاب‌فروشی کمند کشیده‌ام. معمولاً آثارم را شهرداری تا قبل از 24 ساعت پاک می‌کند. زمانی که گرافیتی کشیدن را شروع کردم، به این کار به‌عنوان تفریح نگاه می‌کردم، اما بعدها برایم جدی‌تر و مفهومی‌تر شد و سعی کردم در انجام آن، خلاقیت به خرج دهم.

دو اثر من به نام‌های «طُ» و «هیچ» در فضای پشت مسجد جامع عباسی، در اینستاگرام و بین اهالی هنر اصفهان معروف شد. وقتی کارهایم معروف شد، با کسانی که پیش از این در این عرصه فعالیت داشتند، آشنا شدم و فهمیدم گرافیتی مثل رپ، جنبه اعتراضی و غیرقانونی دارد و اگر دستگیر شویم، کارمان بالا می‌گیرد. به همین دلیل ترجیح دادم دیگر در این عرصه زیاد کار نکنم، بااینکه آثاری که معمولاً داشته‌ام، عاشقانه بوده، نه سیاسی. از طرف دیگر، نوع گرافیتی که من کار می‌کنم، از گرافیتی اصیل دور است، چراکه در گرافیتی باید در لحظه کار کرد، اما من با شابلون کار می‌کنم. با تکنیک استنسیل یا شابلون می‌شود متن نوشت، اما کار تصویری زیادی نمی‌شود، انجام داد.

من سعی کردم اثر «طُ» را شخصی‌تر هم خلق کنم، بااینکه سادگی را در آن رعایت کردم. آخرین اثرم هم که بر روی دیوار پشت خیابان آمادگاه کشیده بودم، درباره قاتل آتنا بود که در آن، یک بادکنک کشیده بودم و زیرش نوشته بودم «برای آتنا».

نخستین هنرمند گرافیتی اصفهان، هنرمندی بانام مستعار «آکوان» بود که شاید 14 ساله باشد و تاکنون او را ندیده‌ام. صورتک‌های زیر پل آذر و پل غدیر هم اثر آکوان است. او را از نزدیک نمی‌شناسم، چراکه به شکل نامحسوسی کار می‌کند و حتی یک‌بار هم او را ندیده‌ام.

بعد از او owlgraffiti شروع به کار کرد که او هم مثل من به سبک استنسیل کار می‌کند و آثارش بیشتر در خیابان آمادگاه است و بیشتر مفهومی است. برای مثال طرحی با عنوان «با کتاب پز ندهید» کشیده که خیلی خوب و مفهومی است. اثر دیگر او، انتقاد به اداهای هنری است و در آن، سیگار، عینک، کتاب، قهوه و دوربین عکاسی را کنار هم کشیده بود و زیر آن نوشته بود «به همین راحتی هنرمند شوید».

خیلی‌های دیگر هم در اصفهان کار می‌کنند که من آنها را نمی‌شناسم. #behiart، هنرمند دیگری است که سبک‌کارش به این‌گونه است که قلم در دست می‌گیرد و نقاشی می‌کشد، او هم در کنار کتاب‌فروشی کمند در خیابان آمادگاه چند پرنده کشیده است. آثار هنرمندان گرافیتی اصفهان، بیشتر شاعرانه است تا اعتراضی. ضمن اینکه در تهران، مکا‫ن‫های پرتی برای کشیدن گرافیتی وجود دارد، اما در اصفهان چنین نیست.