اصفهان گرد-۱۰۴
نزدیک بی نهایت
وقتی سقف خیمه عزاداری، آسمان خدا باشد و ستاره ها و ماه را هم بتوان به این مجلس دعوت کرد، گویی برای زدن حرف هایی که بخواهند پرواز کنند، امکان بیشتری وجود دارد
سوگواری زیر آسمان شهر، فضایی متفاوت ایجاد می کند. فضایی که در دل آن روایت ها و قصه های متفاوتی نیز شکل می گیرد. وقتی سقف خیمه عزاداری، آسمان خدا باشد و ستاره ها و ماه را هم بتوان به این مجلس دعوت کرد، گویی برای زدن حرف هایی که بخواهند پرواز کنند، امکان بیشتری وجود دارد. و چه حرف هایی بیشتر از ارادت خاندن پیامبر و همراهی و همنوایی با کاروان کربلا، پرواز را تجربه می کنند؟ این پرواز از درون سینه تک تک عزاداران آغاز می شود و به انتهایی نزدیک بی نهایت می رسد جایی که تصورش برای آنهایی که این تجربه را ندارند، سخت است. در سطح شهر اصفهان، برخی از هیات ها و دسته جات عزاداری، مکان های روباز مانند مدارس را برای این امر انتخاب می کنند. چنین فضایی، به مخاطب امکان ارتباط بیشتر و سفر معنوی راحتتری به تاریخ کربلا را می دهد. زیر آسمان، پای نام امام حسین علیه السلام، دعا می کنند و دعای آنها به استجابت نزدیک است. در این فضای روباز که کارکرد آموزشی دارد، گویی مخاطب به سوگواری می آید که آموزش ببیند. می آید که در کلاس درس حسین علیه السلام بنشیند و آگاهی و آزادگی بیاموزد. می آید که در لحظه های طلایی زندگی اش «حر» بودن را یاد بگیرد. می آید که در اوج فشارها و سختی ها، آرامش و بهجت درونی خودش را حفظ کند. می آید که مدیریت عاطفه، شور، هیجان و البته بحران را بیاموزد. در این مکان ها چقدر آسمان نزدیک است و فرد «سوگوار-زائر» با هر بار یا حسینی که می گوید، دستش تا فرق آسمان شاید جایی بالاتر از همه ستاره ها و ماه برسد. با هر بار لبیک گفتن به سالار شهیدان، خودش را برای «آسمان شدن» می کند و خوش به حال انسان هایی که سینه هایشان، آسمان شد و از آن حکمت الهی سرازیر شد. سوگوار در این مجموعه ها، تنها به دنبال گمشده ای به نام خودش هست. بناهای آموزشی شهر با این تغییر کارکرد در ماه محرم، ظرفیت تازه و بکری را ایجاد می کنند که تجربه حضور در آنها را نباید از دست داد. تصویر این یادداشت در ساعت 22 و 21 دقیقه شب تاسوعای حسینی مصادف با یک شنبه 24 تیرماه 1403 و در حیاط هنرستان علی ابن موسی الرضا که در اختیار هیات عزاداری شیفتگان امام خمینی قرار گرفته بود، تهیه شده است. امسال این هیات با سالهای پیش یک تفاوت بزرگ داشت و آن اینکه به جای وجود شهید جانباز مسعود فروتن، عکس و تصویر او زینت بخش مجلس بود. بی شک او از آسمان ها همچنان دعاگو و هدایتگر این مجموعه سوگواری هست.
