روایتی تصویری از خانههای قدیمی در گالری آرین هنر معاصر اصفهان
نوستالژی روی بوم
"پدیده متیننیا"، با 14 اثر نقاشی در گالری آرین هنر معاصر اصفهان، از رنجوشیرینی بازگشت به خانههای دیروز و حس فقدان در برابر آپارتمانهای امروز میگوید

نوستالژی، این مهمان همیشگی گفتگوهای روزمره ما، این بار بر بومهای نقاشی جا خوش کرده است. واژهای که طنین گرم خاطرات گذشته را در ذهن زنده میکند، حالا دستمایه خلق مجموعهای از آثار هنری شده تا مخاطب را به سفری احساسی در کوچهپسکوچههای یادها ببرد. "پدیده متیننیا"، هنرمند جوان اصفهانی، با برپایی نمایشگاه "نوستالژی" در گالری آرین هنر معاصر اصفهان، از رنجوشیرینی بازگشت به خانههای دیروز و حس فقدان در برابر آپارتمانهای امروز میگوید. این انتخاب هوشمندانه موضوع و عنوان، نوید تجربهای عمیق و جذاب را به علاقهمندان هنرهای تجسمی میدهد.
آثار پدیده متیننیا ، متولد ۱۳۷۳ اصفهان و دانشآموخته کارشناسی نقاشی تا چهارشنبه این هفته در گالری آرین هنر معاصر اصفهان پذیرای مخاطبان است. متیننیا که پیش از این در نمایشگاههای گروهی متعددی همچون «سوره»، «هنرستان هنرهای زیبا»، «چاپ» (گالری اکنون)، «توراندخت» (بینالمللی) و «انجمن نقاشان اصفهان» (۱۴۰۲) حضور داشته و دو اثرش در کتابهای «هنرمندان شعر خاموش» و «چشمهای رنگی» (نشر نیروانا، ۱۳۹۹) منتشر شده است، اینبار با مجموعهای مستقل با عنوان «نوستالژی» به فضای گالری پا گذاشته است.
این هنرمند تجربههای متنوعی از همکاری در پروژههای نقاشی دیواری برای زیباسازی اصفهان (بین سالهای ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳) تا تدریس نقاشی به کودکان چندمعلولیتی در مدرسه استثنایی (۱۳۹۷) را در کارنامه خود دارد.
۱۴ اثر نقاشی، متین نیا در ابعاد از ۴۰ در۴۰ سانتی متر تا ۱در۱متر یک اثر ۷۰ در۱۰۰ سانتی متر در این نمایشگاه حضور دارند. تکنیک این آثار در ابتدا رنگ و روغن بود و در ادامه از اکریلیک استفاده شد. موضوع آثار نوستالژی است که از جزئیات داخل خانه های قدیمی شروع و به نمای بیرونی رسیده است. این آثار در بازه زمانی از ۱۴۰۲تا۱۴۰۴ تولید شده اند.
در بیانیه این نمایشگاه آمده است:
واژه "نوستالژی" از دو واژه یونانی "nostos" به معنی بازگشت (به خانه) و "algia" به معنای درد یا رنج تشکیل شده است. نوستالژی احساسی غمانگیز همراه با شادی نسبت به اشیاء، افراد و موقعیتهایی در گذشته است. این واژه بهطور خاص به حس و حال عاطفی مرتبط با یادآوری خاطرات خوش گذشته و احساس فقدان نسبت به آنها اشاره دارد.
این احساس نهتنها به یادآوری مکانها و زمانهای خاص مربوط میشود، بلکه به نوعی به هویت فردی و اجتماعی انسانها نیز پیوند خورده است. تجربه زیسته هنرمند و همچنین بررسی و مطالعه بصری درباره خانههای قدیمی و حال و هوای باصفا و دلنشین آنها، به همراه جابه جایی تدریجی آپارتمانها و آسمانخراشهای سرد و بیروح با خانههای سنتی، سبب شکلگیری مجموعه "نوستالژی" شده است.