شیرینی یک گل به خودی برای ذوب‌آهن

برای ذوب‌آهن هشت هفته انتظار ویران‌کننده کافی بود تا سرانجام به این طلسم ناکامی طولانی‌مدت پایان دهد. مس کرمان بهترین حریفی بود که گاندوهای اصفهانی برای پیروزی مقابل آن‌ها حساب باز کنند هرچند این برد به لطف گل به خودی مدافع حریف به دست آید. بردی بسیار دلنشین برای فرار از این اوضاع آشفته که شاگردان مهدی تارتار هشت هفته به آن دچار بودند. بازی با حریف کرمانی البته چندان دیدار آسانی از آب درنیامد به‌ویژه که مهمان هم قصد نداشت با دست‌خالی ورزشگاه فولادشهر را ترک کند. تارتار در این بازی همان ترکیب همیشگی‌اش را به میدان فرستاده بود و با تکیه‌بر ساق‌های محمدرضا سلیمانی و محمدحسین اسلامی امیدوار بود تیمش موفق به فتح دروازه مس کرمان شود. دو مهاجمی که در این فصل تمام بار خط آتش سبزپوشان اصفهانی را بر دوش کشیده و توفیق چندانی هم در گلزنی هم به دست نیاورده‌اند. همان‌گونه که در مقابل مس کرمان هم پای هیچ‌کدام به گلزنی باز نشد تا مدافع حریف دست‌به‌کار شود به یک گل به خودکامی ذوبی‌ها را شیرین کند. همانند همه بازی‌های این فصل آنچه بیش از همه تیم تارتار را آزار داده است. تیمی که هرچند در ایجاد موقعیت گل تلاش‌هایی انجام می‌دهد اما بازیکنی ندارد که کار را تمام کند. در بازی با مس هم دوباره همین ضعف به چشم آمد. ضعفی که موجب شد ذوبی‌ها در نیمه دوم کاملا به لاک دفاعی فرورفته و به فکر محافظت از گل به خودی حریف باشند. این در حالی بود که اگر توان هجومی آن‌ها بیشتر بود حتی می‌توانستند با به ثمر رساندن گل‌های بیشتر تا این اندازه زیر فشار قرار نگیرند. البته بخشی از این مشکل به بدشانس گاندوهای اصفهانی ارتباط پیدا می‌کند. سرمربی ذوب‌آهن در فصل جاری دل به سعید باقر پسند بسته بود بلکه این مهاجم بلندقامت مشکل گلزنی تیمشان را حل کند.

باقرپسند که نیم‌فصل دوم لیگ بیست و یکم با نمایش‌های درخشان نام خود را به‌عنوان چهره کلیدی ذوب‌آهن مطرح کرده بود در همان هفته دوم و بازی با تراکتور مصدوم شد و این مصدومیت تااندازه‌ای سنگین بود که لقب نخستین بازیکن فصل جدید که مصدومیت سخت رباط صلیبی را تجربه کرد را به خودش اختصاص داد. البته باشگاه ذوب‌آهن در یک فعل‌وانفعال عجیب دارکو بیدف را برای جایگزینی باقر پسند استخدام کرد. مهاجم 33 ساله‌ای که دو فصل پیش در ذوب‌آهن 33 بازی انجام داد و توانست 10 گل هم بزند؛ اما بیدوف پس از جدایی از ذوب‌آهن شرایط خوبی را پشت سر نگذاشته و در لیگ صربستان مدت‌ها به میدان نیامده و در همان مدت‌زمان حضور هم گلی به ثمر نرسانده بود. با بازگشت این مهاجم صربستانی انتظار می‌رفت که او در ترکیب اصلی تیم به میدان رفته و با تکیه‌بر تجربه‌اش بتواند باری از روی دوش تارتار بردارد؛ اما شرایط به‌گونه‌ای دیگر پیش رفت و عملا بیدوف به نیمکت ذخیره‌ها دوخته شد چراکه مصدومیت این بازیکن موجب شد تا نتواند در تمرینات حضور فعالی داشته باشد و سرانجام هم دو طرف به فسخ قرارداد رضایت دادند و بیدوف مجبور به ترک ذوب‌آهن شد. با جدایی بیدوف عملا دست تارتار کاملا خالی شد چراکه آن‌ها در نیم‌فصل هم موفق به جذب مهاجمی نشدند تا مجبور به ادامه کار با محمدرضا سلیمانی و محمدحسین اسلامی باشند. دو بازیکنی که هرچند قابلیت‌های فروانی دارند اما همان‌گونه که اشاره شد مشکل گلزنی ذوب‌آهن را حل نکرده‌اند. این در حالی است که اگر ذوبی‌ها از یک مهاجم چارچوب شناس و فرصت‌طلب بهره می‌برند بدون شک حال‌وروز آن‌ها امروز خیلی بهتر بود. گاندوهای اصفهانی در همین هشت بازی گذشته در برخی بازی‌ها سزاوار شکست نبودند اما همین خاموشی خط حمله امتیازهای حساسی را به باد فنا داد تا رتبه جدولی ذوب‌آهن شایسته سرزنش باشد. کم اثر بودن خط آتش گاندوها تنها محدود به بازی با مس کرمان نبوده و آن‌ها هفته قبل شهرآورد فوتبال اصفهان را به دلیل همین ضعف واگذار کردند. ذوبی‌ها هرچند گل اول مسابقه در دقیقه 10 روی غافلگیری سپاهانی‌ها و به‌ویژه رامین رضائیان و با فرصت‌طلبی محمدحسین اسلامی به ثمر رساندند اما در نیمه دوم ابتدا شهریار مغانلو قفل دروازه فرعباسی را باز کرد و چهار دقیقه بعد هم احمدزاده گل دوم را برای زردپوشان اصفهانی را به ثبت رساند تا نتیجه دو بر یک شود. پس‌ازاین دو گل بازی آرام شد ولی در دقایق پایانی شاگردان تارتار برای زدن گل تساوی جلو کشیدند و چند حمله بسیار خطرناک ترتیب دادند که به همان دلیل نداشتن کی مهاجم کارتمام کن ره به‌جایی نبردند تا بازی حساسی را واگذار کنند. به‌هرحال تارتار با این گرفتاری باید تا پایان فصل بسوزد و بسازد چراکه هیچ راه چاره‌ای ندارد. تنها امید سرمربی ذوب‌آهن به این است که بلکه قفل بسته به‌پای مهاجمان تیمش بلکه بازشده و در این هفته‌های پایانی این طلسم شکنی به پایانی خوش برای ذوب‌آهن ختم شود.