یک قرن خام فروشی
صدسال تنهایی که به زبان اسپانیایی Cien años de soledad خوانده میشود نام رمانی نوشته گابریل گارسیا مارکز است که چاپ نخست آن در سال ۱۹۶۷ با تیراژی 800 نسخهای در آرژانتین به چاپ رسید که تمام نسخههای آن در همان هفته نخست به فروش رفت و در ۴۳ سالی که از چاپ اول این کتاب گذشته میلیونها نسخه از آن در سراسر جهان و به ۳۰ زبان ترجمه و عرضه شده است تا جایزه نوبل ادبیات در سال 1982 به خالق آن برسد.
حسن روانشید| گابریل گارسیا مارکز در این کتاب که سبکی رئالیسم دارد ابداعی تازه خلق کرده تا همه فضاها و شخصیتهای آن واقعی و حتی حقیقی باشند که با دنیای فعلی مطابقت زیادی ندارند زیرا همان صدسال تنهایی که نام این رمان است به صورتی دیگر سرگذشتهای واقعی قرن را تداعی میکند تا آنچه در آن میگذرد واقعی اما تأسفبار باشد. اگرچه ماجرای خام فروشی در کشور هم از اواخر قرن 1300 با نفت شروع شد اما ادامه آن در طول صد سال گذشته در همه زمینهها به اینجا رسید تا بر اساس گزارش واحد خبر آهن ملل اصفهان طبق جداول آماری انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در دهماهه سال 1398 مقدار 5 میلیون و 821 هزار تن شمش فولادی و بالغبر 2 میلیون و 984 هزار تن از محصولات فولادی صادر شوند و در یک دوره دهماهه صادرات این دو محصول خام فولادی نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن که معادل 3 میلیون و 972 هزار تن بوده به اندازه ۴۷ درصد رشد داشته باشد و این میزان ارتقاء نشان میدهد صادرات بیلت و
بلوم با رقم 4 میلیون و 95 هزار تن در مقایسه با 2 میلیون و 511 هزار تن دوره مشابه حدود 63 درصد افزایش داشته باشد که این روند برای تختال هم طی این سالها پیشرفت قابلملاحظهای را نشان میدهد اما در یک مقطع از سال ۹۸ با کاهش روبرو بوده است. رشد 47 درصد افزایش صادرات بیلت، بلوم و اسلب در سال ۹۸ طی دهماهه سال 99 به مقدار ۱۲ درصد کاهش مییابد که نرم جهانی براثر رکودی است که در این مدت ویروس کرونا ایجاد نمود درحالیکه صادرات محصولات فولادی نیز در 10 ماهه سال 98 به رقم دو میلیون و 373 هزار تن رسید و در مقایسه با دوره مشابه سال قبل از آنکه دو میلیون و 983 هزار تن بوده افت 20 درصدی را ثبت کرد که پیشبینی میشد به رشد ۲۵ درصدی برسد همانگونه که ظرفیت پیشبینیشده تولید فولاد تا پایان سال 98 به رقم 36 میلیون و 800 هزار تن و میزان تولید شمش فولادی هم به رقم 25 میلیون و 344 هزار تن رسید تا ایران را در بین ۱۰ فولادساز جهان جای دهد و افق چشمانداز ۱۴۰۴ را به دستیابی ظرفیت 55 میلیون تن و جایگاه هفتم برساند. اما آزاد شدن صادرات شمش فولاد توسط واحدهای مجاز شامل شمش، بیلت، بلوم و اسلب، تعجب تولیدکنندگان محصولات داخلی را
برانگیخت که در نامه مورخ 25 اردیبهشت مدیرکل دفتر صنایع معدنی وزارت صمت مجوز ساماندهی صادرات محصولات شمش فولادی شامل بیلت، بلوم و اسلب با توجه به تصمیمات جلسه شورای هماهنگی بخش معدن و صنایع معدنی مورخ 20/02/1400 به پیوست فهرست واحدهای مجاز به صادرات شمش فولادی که تاکنون در بورس کالا ثبت اطلاعات کردهاند اقدام به عرضه محصولات تولیدی خود با مشخصات مربوطه و به همراه شناسه ملی جهت ابلاغ به گمرک نموده است تا واحدهای ذکرشده با رعایت لیست کف عرضهها در بورس کالا به مدت سه ماه، صادرات محصولات مندرج در جدول نیازی به تأیید دفتر صنایع معدنی در سامانه فرامرزی گمرک جمهوری اسلامی ایران را ندارند تا واحدهای تولید شمش فولادی برای آن مقدار از شمشی که در بورس کالا معامله نگردیده است بتوانند برای صادرات برنامهریزی کنند. این در حالیست که کارخانههای داخلی تشنه این محصولات هستند تا چرخهایشان بچرخد و کارگران بیکار نباشند، امروز کمبود این محصول تولید میلگرد را با چالش روبرو کرده تا واحدهای تولیدی آن سرگردان بمانند. از سویی ورقهای فولادی به علت عدم تولید به بازار سیاه کشیده شدهاند در حالی عرضه شمش در داخل میتواند این مشکل را حل
کند زیرا سالانه 30 میلیون تن تولید شمش در داخل است اما تحویل به واحدهای داخلی سالانه پانزده میلیون تن بیشتر نیست! درآمدهای صادراتی فولاد به دلیل نابرابری ارزها بهقدری زیاد است که تولیدکنندگان عمده شمش ترجیح میدهند بیشتر بهسوی گزینه صادرات بروند تا تأمین نیاز واحدهای تولید داخل که تراژدی یک قرن خام فروشی همچنان ادامه داشته باشد!
ادامه دارد
ادامه دارد