مداحی را از فوتبال و شعر بیشتر دوست دارم
داستان دو بازیکن کاملا متفاوت است؛ دو نفری که زمین تا آسمان با سایر نفرات فرق دارند. محمد انصاری و شایان مصلح!
داستان دو بازیکن کاملا متفاوت است؛ دو نفری که زمین تا آسمان با سایر نفرات فرق دارند. محمد انصاری و شایان مصلح!
«در پرسپولیس تیمی که زندگی خصوصی ستارههایش هر از چندگاهی در محافل ورزشی سروصدا ایجاد میکند، داستان دو بازیکن کاملا متفاوت است. دو نفری که زمین تا آسمان با سایر نفرات فرق دارند. محمد انصاری و شایان مصلح! دو بازیکنی که رفتارهای مذهبی در روزمرگیشان بیشتر از دیگران نمایان است و اخلاقشان هم در فوتبال امروز ایران آن قدر خوب هست که تعریف و تمجیدها از این دو بازیکن از هر طرف شنیده میشود. البته این دو نفر اگر مثل بعضی دیگر از همتیمیها حاشیه داشتند، شاید در رسانهها و محافل ورزشی بیشتر به آنها توجه میشد اما آنها راه دیگری را برای ستارهبودن انتخاب کردهاند. در روزگاری که معمولا فوتبالیست جماعت با درس و دانش و تحصیلات بیگانه است، شایان مصلح که درسخوانده هم هست، از کتاب شعر خود رونمایی کرد و جالب اینجاست که این مراسم با استقبال بینظیر هواداران پرسپولیس هم همراه بود.
فوتبالیست مداح
شایان مصلح بارها و بارها اعلام کرده عاشق فوتبال است اما تا به اینجا زندگی غیر فوتبالی او بیشتر از زندگی فوتبالیاش جلب توجه کرده است. این مدافع پرسپولیس فردی مذهبی است که در مراسم مختلف با حضور در جلسات مداحی هم میکند. او در مصاحبههای مختلف پیرامون این خصلت اخلاقیاش گفته است: «مداحی را از کودکی شروع کردم. حب اهل بیت(ع) در دل همه ایرانیان است و برای همین به سمت هیأت میروند. من هم به واسطه پدر و مادرم این حب اهل بیت(ع) را در دلم داشتم. اولین باری که میکروفن به دست گرفتم، ٨ یا ٩ساله بودم، در هیأتی که برای بچهها بود و با چادر مادرهایمان آن را درست کرده بودیم. به مرور زمان در هیأتهای مختلف یا در مسجدمان میخواندم و این مسأله تا الان ادامه پیدا کرده است.»
دنیای شعر و شعرخوانی و رونمایی از کتاب
خلقوخوی مذهبی و آرامشی که از مصلح در تمام این مدت دیدهایم، باعث شده از بچگی علاقه زیادی هم به شعر داشته باشد. او مطالعات بسیار زیادی درباره شعر و ادبیات داشته و به این حوزه علاقهمند است. او تأکید دارد قبل از این که فوتبالیست باشد، یک شاعر است! مصلح از سال ٨٩ سرودن شعر را آغاز کرده است. اوایل این کار در جلسات شعرخوانی رودبار شرکت میکرد. بعد از حضور در تهران اما به دنبال این علاقه خود میرود و در جلسات انجمن شاعران شرکت میکند و شعرهایش را آنجا میخواند و در نشستهای نقد و بررسی حضور پیدا میکرد. همین حضور در جلسات قریحه شاعری او را تقویت کرد تا پیشرفت قابل توجهی در این زمینه داشته باشد. همین علاقه ویژه شایان مصلح به شعر و ادبیات هم باعث شد به فکر انتشار کتاب شعری بیفتد که با نام پرواز ٦٩ همین دو روز قبل رسما از آن رونمایی و جشن امضا آن هم با حضور قابل توجه هواداران پرسپولیس و چند بازیکن این تیم ازجمله کمال کامیابینیا انجام شد.
دوستدار سعدی، عاشم محتشم
در این رابطه بد نیست به علایق این ستاره فوتبال ایران در حوزه شعر هم توضیحاتی بدهیم. او در فضای اعتقادی که از نظر خودش با شعر ما عجین هم شده است، سرودههای محتشم کاشانی که برای اهل بیت(ع) شعر گفته است را خیلی دوست دارد و در این حوزه مطالعات بسیار زیادی دارد. در فضای غیر اعتقادی اما علاقه بسیار زیادی به اشعار سعدی و حافظ و هلالی جغتایی دارد. او در حوزه شعر معاصر به اشعار حسین جنتی، سیده تکتم حسینی، اصغر معاذی و... علاقه دارد و از نظرش حسین منزوی بهترین غزلسرای ٥٠سال اخیر بوده است.
آقای خوره کتاب
نکته قابل توجه دیگر درباره مصلح که تحصیلات خود را در رشته مهندسی صنایع دنبال میکند، این است که او علاقه بسیار زیادی هم به کتابخوانی دارد. مصلح همیشه به نزدیکانش گفته که لقب خود را خوره کتاب گذاشته است. درست است که این سطح از مطالعه برای یک فوتبالیست حرفهای آن هم در تیم پرسپولیس شاید قابل باور نباشد اما با خواندن این توضیحات مصلح درباره کتابهایی که میخواند؛ تعجب شما درباره شخصیت و علایق او بیشتر هم خواهد شد. مدافع پرسپولیس میگوید: «از بچگی سه سر فصل برای مطالعه کتاب مورد توجه من بوده و هست. اولین شاخه تاریخ، دومی اعتقادی و بعد هم مذهبی! فضای اعتقادی کتابهایی مثل «اعتقادات شیخ صدوق» و «الغدیر» است. کتابهای مذهبی هم مثل «اصول کافی» است. در حوزه تاریخ هم کتابهای تاریخی صدر اسلام و کتابهای تاریخ صفوی و ادبی دیگر را میخوانم. کلا خواندن و تحقیقکردن در این زمینه را واقعا دوست دارم و از آن خسته نمیشوم.
گلایه شایان: مسخره میشویم!
درباره این حد تفاوت شایان مصلح نسبت به بقیه فوتبالیستها حرف و حدیث بسیار است. بدون تعارف باید نوشت که عموم مردم بیشتر ستارههای پرحاشیه را دوست دارند و خیلی با بازیکنان اینچنینی ارتباط برقرار نمیکنند. این موضوعی است که خود مصلح هم آن را قبول دارد و توضیحات جالبی درباره آن دارد. او در این رابطه به «شهروند» میگوید: «متاسفانه وقتی یک حرکت مذهبی یا اخلاقی انجام میدهیم، مورد تمسخر واقع میشویم. خیلی اذیت میشویم و زیاد حرف شنیدیم. من شایان مصلح شاید اگر بعد مذهبیام را نداشتم، فالوورهایم بیشتر بود و حتی شاید بیشتر مورد توجه قرار میگرفتم. خیلی توهین میشنویم که شما آدم فلانی هستید. ضربه هم میخوریم اما خدا و اهل بیت همیشه پشت و پناه ما هستند. شاید هم این یک امتحان الهی است که در مقابل این جو و فضا و سختیها بتوانیم پای اعتقاداتی که داریم، بایستیم.»
مداحی را از فوتبال و شعر بیشتر دوست دارم
از شایان مصلح سوال کردیم اگر در بین تمام این علایق و مسائلی که به دنبال آن است از جمله فوتبال، تحصیلات، شعر و ادبیات و مسائل اعتقادی و دینی قرار باشد یکی را انتخاب کند، گزینهاش کدام خواهد بود؟! او البته جواب قابل تأملی به این سوال دارد و میگوید: «فوتبال را از بچگی دوست داشتم ولی با چیزهایی که دیدم، این علاقه کمتر شد. شعر هم همینطور است و فقط برای اینکه استعدادم از بین نرود، شعر میگویم اما از بین همه اینها، آن بحث اعتقادی و مذهبی مداحی را بیشتر از همه دوست دارم؛ چون به هیچوجه از این بعد زده نشدم، تعلق خاطرم به این جنبه مذهبی بسیار زیاد است. سعی میکنم نمود جنبه مذهبیام بیشتر باشد. دلم میخواهد هر جا موفقیتی از من دیده شد، آن را زیر پرچم اعتقاداتم بزرگ کنم. دوست دارم بگویم هر چه دارم و به هر چیزی میرسم، به خاطر محبت خدا و اهل بیت است.»
منبع: روزنامه شهروند