ناامیدی در امید

امیرحسین احتشامی-اصفهان امروز: تیم امید ایران با هدایت زلاتکو کرانچار برای حضور در مسابقات انتخابی جام‌جهانی آماده می‌شود. تیمی که ماه گذشته دربازی‌های آسیایی 2018 کاملا ناامیدکننده ظاهر شد و با دوشکست از گردونه این رقابت‌ها خارج شد.

البته آن تیم از بازیکنان زیر 21 سال تشکیل‌شده بود و مسئولان فدراسیون فوتبال با توجیه آینده‌نگری به تیمی که جاکارتا حضور پیدا کرد، نگاه می‌کردند. پس از بازگشت تیم امید از این رقابت‌ها تمرینات تیم امید تعطیل نشد بلکه کرانچار و دستیارانش پروسه انتخاب بازیکنان را کلید زدند و قرار است از فردا این پروسه پایان یابد و دایره انتخاب‌ها تنگ‌تر شده تا لیست نهایی مشخص سود. در اردوی فعلی 42 بازیکن حضور دارند و کرانچار برای پیدا کردن بازیکن مستعد آنها را دعوت کرده بلکه از میان آنها چند بازیکن را انتخاب کند. کرانچار در گفتگویی تأکید کرده است که تیمش ضعف‌هایی در خط دفاعی دارد که باید آنها را ترمیم کند. البته این مربی کُروات پیشتر در اظهارنظری بزرگ‌ترین دغدغه‌اش را نداشتن دروازه‌بان قابل‌اعتماد بیان کرده بود. دربازی‌های آسیایی جاکارتا مهدی امینی سنگربان تیم امید بود اما با توجه به شرایط سنی، نمی‌تواند در مسابقات انتخابی به تیم امید کمک کند و همین موضوع مشکلات جدی را برای کرانچار ایجاد کرده است. اما مشکلات تیم امید تنها محدود به نداشتن یک دروازه‌بان قابل‌اعتماد نیست بلکه تیمی که می‌خواهد طلسم 44 ساله فوتبال ایران را بشکند با مشکلات بسیار بزرگ‌تری دست‌وپنجه نرم می‌کند. مشکلاتی که همیشه بوده و هیچ‌گاه هم برطرف نشده است. نخستین وجدی‌ترین موضوع بی‌خانمان بودن تیم است. تیمی که محل تمرین مشخصی ندارد و بازیکنانش باید هرروز جایی دورهم جمع شوند. شاگردان کرانچار همچنین از داشتن محل اسکان مناسب هم به‌شدت در تنگنا قرار دارند. آنها انتظار داشتند تا از کمپ تیم ملی و مرکز پک استفاده کنند اما هم‌زمانی اردوی تیم امید و تیم ملی محدودیت جدی برای تیم امید فراهم کرده و بدون تردید تیم ملی در اولویت خواهد بود. با این شرایط عملا تیم امید با حداقل امکانات خودش را برای حضور در مقدماتی 2020 توکیو آماده می‌کند. از سوی دیگر چند مسابقه دوستانه‌ای که برای تیم امید در نظر گرفته‌شده بود هم لغو شده تا بازی‌های درون اردویی و جدال با چند تیم باشگاهی داخلی جایگزین آن شود. به این ترتیب تیم امید باید با سازوکاری ضعیف به مصاف حریفان آسیایی تا دندان مسلح برود.

لژیونرها چشم‌وچراغ تیم امید

یکی از انتقادهای جدی که به تیم امید دربازی‌هایی آسیایی وارد شد این بود که چرا کرانچار از لژیونرهای فوتبال ایران که از شرایط مناسبی سنی برخوردار بودند در این رقابت‌ها استفاده نکرده است. کاری که کره‌ای‌ها انجام دادند و قهرمان‌بازی‌های آسیایی جاکارتا شدند. در اردوی فعلی کرانچار سه لژیونر فوتبال که در تیم‌های اروپایی توپ می‌زنند را به اردو دعوت کرده است. رضا شکاری، امید نورافکن و رضا کرملا چعب بازیکنانی به شمار می‌روند که در تمرینات کنونی تیم امید حاضرشده‌اند. شکاری که سال گذشته از تیم ذوب‌آهن جدا شد و به روبین کازان پیوست، می‌تواند به وزنه‌ای سنگین در خط آتش تیم ملی تبدیل شود. شکاری که همراه با تیم ملی جوانان در جام‌جهانی هم حاضر بود، حال دیگر به بازیکنی باتجربه تبدیل‌شده و بازی در فوتبال روسیه تجربه گران‌بهایی را به او هدیه داده است. امید نورافکن هم شرایطی مشابه با شکاری دارد. بازیکن سابق استقلال این فصل به فوتبال اروپا کوچ کرد و به تیم شالروا پیوست. نورافکن که فصل پیش با پیراهن تیم استقلال نمایش‌های تحسین‌برانگیزی داشت در این تیم بلژیکی هم تازه خودش را پیداکرده است. رضا کرملا چعب که به تیم بی‌نام‌ونشانی در فنلاند پیوسته است سومین لژیونر سرشناس تیم امید به‌حساب می‌آید که در اردوی این تیم حاضرشده است.

سیاهه قطور ناکام‌ها

در آن سال‌ها مربیانی چون حسن حبیبی، بیژن ذوالفقار نسب، ایگون کوردس، محمد مایلی کهن، وینکو بگوویچ، علیرضا منصوریان و محمد خاکپور کوشیدند همره با تیم امید مجوز شرکت در المپیک را بگیرند اما سر همگی‌شان به سنگ خورد و نام‌هایشان فقط سیا0هه‌ای قطور از ناکام‌ها را شکل داد زیرا همان کمبودهای همیشگی زمین‌گیرشان کرد. در دفعات نخست کافی نبودن تمرینات و مسابقات تدارکاتی ما سبب‌ساز این ماجرا شد و حریفان هم از ما ساخته و پرداخته تر بودند اما در یک دهه اخیر قضیه تلخ‌تر شد زیرا همواره به نظر رسیده نه ملی‌پوشان امید هرچه داشته‌اند در طبق اخلاص نهاده‌اند و نه مربیان منتخب توانسته‌اند حمایت تمام‌عیار و افکار فدراسیونی را معطوف خود سازند که تمامی هم‌وغم آن تیم ملی بزرگ‌سالان است. آن‌ها اگر با تیم ملی امید نیز همسویی می‌کنند بیشتر برای خالی نبودن عریضه است وگرنه این تیم همه وجود فدراسیون نیست و سران فوتبال ابتدا برای تیم ملی بزرگ‌سالان جان می‌دهند چون برای مردم نیز به درست یا غلط توفیق این تیم در جام‌جهانی و جام ملت‌های آسیا پراهمیت‌تر از سرنوشت تیم ملی امید حتی در المپیک‌ها است.