جامعه نیازمند مبارزه با کار کودکان است
باید قانون مبارزه با کار کودکان در مجلس تصویب شود
افزایش پدیده حضور کودکان کار و خیابانی در شهرها به‌عنوان ۲ گروه جمعیتی که متأثر از توسعه زندگی شهری، افزایش فاصله طبقاتی و درآمد کم است، این روزها به‌عنوان یک ناهنجاری و آسیب سلامت جامعه انسانی را در معرض تهدید قرار داده است. این موضوع معلول افزایش مهاجرت گروه‌های مختلف جمعیتی با درآمد متفاوت و یا افراد در جست‌وجوی زندگی بهتر است که خانواده‌های این کودکان زادگاهشان را در روستاها و شهرهای کوچک ترک و در حاشیه شهرها سکونت اختیار کرده‌اند. امروزه افزایش این پدیده از لایه‌های پنهان شهرها خارج شده است و به پوسته شهرها رسید و آنها آشکارا در چهارراه‌های اصلی شهرها مشغول کار و فعالیت هستند. بر اساس آمارهای سازمان‌های جهانی ۲۵۰ میلیون نفر کودک پنج تا ۱۴ سال در جهان از حقوق کودکی محروم هستند و ۱۲۰ میلیون نفر را کودکان کار تشکیل می‌دهند. این در حالی است که رئیس کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی شهر اصفهان به ایسنا گفته است به‌طور میانگین و بر اساس آمار‌هایی که اعلام‌شده بین 250 تا 300 کودک کار در اصفهان زندگی می‌کنند که برخی از آنها از محدوده شهر خارج هستند، این عدد متغیر بوده و باید گفت این آمار مربوط به کودکانی است که مستقیم وارد کار می‌شوند و گاها تحت شرایط اجبار و مشکلات خانوادگی از تحصیل باز می‌مانند. کوروش محمدی ادامه داد: از سویی دیگر کودکانی را در شهر مشاهده می‌کنیم که شرایط مالی و خانوادگی بدی ندارند، اما بنا بر تشخیص خانواده و باور غلط آنها در تعطیلات به‌کارگماشته می‌شوند که این کودکان عملا هیچ تفاوتی با دیگر کودکان کار ندارند و تنها تفاوت آنها این است که از تحصیل برخوردارند، اما چیزی که در ارتباط با کودک قابل ذکر است هر دو این کودکان، کودکان کار نام می‌گیرند و آسیب‌پذیری آنها برابر است، بر همین اساس معتقدیم کودک در دوران کودکی باید در فضای کودکانه قرار بگیرد و به دنبال شرایط تحصیل و پر کردن اوقات فراغت خود با بازی‌های کودکانه باشد.
میان کودکان بومی و غیربومی اصفهان تفاوتی نیست
رئیس کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی شهر اصفهان بخشی از کودکان کار در اصفهان را از مهاجران دانست و گفت: برخی از کودکان کار در اصفهان مهاجران کشورهایی همچون افغانستان، پاکستان، سوریه و ترکیه هستند که بعضا در حاشیه شهر سکونت دارند و به دلیل اینکه توانایی معیشت خود را ندارند از تحصیل باز می‌مانند و توسط خانواده‌های خود به کار وادار می‌شوند، البته از نگاه کارشناسی و حقوق شهروندی تفاوتی بین یک کودک بومی اصفهان و کودک غیربومی اصفهان نیست چراکه هردو این کودکان شهروندان اصفهان محسوب می‌شوند و خارج از جنسیت و تابعیت باید نگاهی هم سطح به آنان داشت. محمدی در تشریح کودکانی که در فضای کار مرتکب جرم می‌شوند، تصریح کرد: بخشی از کودکان از فضای تربیتی خانواده فاصله می‌گیرند و آنها در دو دوره 7 ساله به شدت نیاز به آموزه‌های تربیتی دارند تا اصول صحیح زندگی کردن را از خانواده دریافت کنند و در هفت سال دوم مدرسه هم باید به‌عنوان الگوی مؤثر تربیتی آموزش‌های لازم را جهت زندگی بهتر به کودکان ارائه کند، پس کودکان کار از این آموزش‌ها محروم هستند و در شرایطی قرار می‌گیرند که به‌سرعت استرس‌ها و فشارهای روانی محیط اطراف را دریافت می‌کنند و در نتیجه شخصیت آنان به‌طور کاملا نامناسبی شکل می‌گیرد و چون اختیاری از خود ندارند آموزه‌های نامناسبی به آنان القا و در نهایت در رفتار کودک نهادینه می‌شود. او در ارتباط با جرائم کودکان کار ادامه داد: کودکان کار در برخی مواقع با کارفرمایانی روبرو می‌شوند که از آنان استفاده ابزاری می‌کنند و در نتیجه مجبورند شغل‌های گوناگونی را تجربه کنند و تن به کارهای سخیف ازجمله جمع‌کردن زباله و غیره بدهند، در همین حین ارتباطات ازهم‌گسیخته‌ای با افراد معتاد و یا خلاف‌کار برقرار می‌کنند که منجر به قدم گذاشتن کودکان در راه اعتیاد و بزه‌کاری می‌شود، باید گفت این کارها به‌هیچ‌وجه در شأن یک کودک نیست.
در کشور نگاه غیر مؤثری برای کودکان کار در نظر گرفته‌شده است
رئیس کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به حامیان کودکان کار تصریح کرد: سمن‌های گوناگونی در ارتباط با حمایت از کودکان کار مشغول به فعالیت هستند، اما در کشور ما نگاه غیر مؤثری برای کودک کار تعریف‌شده است، در همه دنیا موسسه‌های فعال بی‌شماری به سمت مقابله با کار کودک حرکت می‌کنند، اما در ایران هنوز باور مبارزه با کار کودک ایجاد نشده است بلکه شاهد فعالیت سمن‌های زیادی با عنوان حامیان کودکان کار هستیم، اما جامعه نیازمند سمن‌هایی است که با کار کودک مبارزه کنند و تفکراتی ایجاد شود تا با کار کودک مقابله شود. محمدی با بیان اینکه نگاه حمایت در کشور به شیوه سنتی است، تأکید کرد: حمایت از کودکان کار در کشور به این گونه است که هیچ پیشگیری را پیش‌بینی نمی‌کنیم و منتظر تولید کودک کار هستیم تا از آنها حمایت کنیم، حمایت از کودکان کار، اقدامی انسانی است، اما گاهی حمایت‌ها آن‌قدر پررنگ است که از حوزه پیشگیری غافل می‌شویم و امروز در جامعه به فضایی نیازمندیم که حقوق کودکان را ترویج و علم خانواده‌ها را در این زمینه افزایش دهیم تا شاهد کاهش کودکان کار در جامعه باشیم.
به سمت پویا کردن نهاد خانواده حرکت می‌کنیم
او در مورد اقدامات کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی شهر اصفهان برای کودکان کار، گفت: با توجه به همه موارد ذکرشده، در کمیسیون اجتماعی شورای شهر به دنبال این هستیم کارگروه ویژه‌ای متشکل از سمن‌ها، فعالان اجتماعی و کارگزاران دستگاه‌های دولتی زیر نظر کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی شهر اصفهان ایجاد کنیم تا در امر مبارزه با کودک کار با پویایی روبه‌جلو حرکت کنیم و تلاش بر این است به سمت پویا کردن نهاد خانواده پیش برویم تا آگاهی‌های لازم را کسب کنند و با هم‌اندیشی و برنامه‌ریزی به دنبال تهیه و تدوین منشور حقوق کودکان کار هستیم تا بتوانیم برای کل کشور الگویی ایجاد کنیم و آن را در اختیار نهادهای دولتی قرار دهیم. رئیس کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی شهر اصفهان با ورود به بحث قوانین کشوری در حوزه اجتماعی تأکید کرد: در بحث قوانین باید از مجلس برای تصویب قانون اعطای تابعیت به کودکانی که مادر ایرانی دارند تشکر کرد چراکه تصویب این قانون گام مهمی در راستای بهبود اهداف حقوق بشر در ایران است و امیدواریم این طرح به‌درستی اجرا شود. محمدی در ارتباط با تصویب قانونی در مجلس شورای اسلامی مبنی بر مبارزه با کار کودک خاطرنشان کرد: در تمام دنیا شاهد هستیم با کار کودکان مبارزه می‌شود، اما قوانین در ایران مبنی بر حمایت از کودکان کار است. از مجلس شورای اسلامی تقاضا داریم قانون مبارزه با کار کودکان را جایگزین قانون حمایت از کودکان کار کند و اگر این قانون مصوب شود گام بزرگی در راستای بهبود سلامت اجتماعی کشور برداشته‌ایم.