لزوم انتخاب استاندار تحولآفرین برای استان اصفهان
یکی از مهمترین تغییرات انتخاب استانداران برای استانهای مختلف همچون اصفهان خواهد بود. بحث بر سر انتخاب استاندار برای استان اصفهان همین روزها در گعدههای سیاسی مطرح است. گمانهزنیهای بسیاری میشود که چه شخصی و با چه شاخصههایی برای این گزینه مناسبتر است.
مراسم تنفیذ ریاست جمهوری انجام شده و فردا مراسم تحلیف حکم رئیسجمهور چهاردهم هم انجام خواهد شد. پس از آن بهسرعت سیر تغییروتحول در قوه مجریه آغاز میشود. یکی از مهمترین تغییرات انتخاب استانداران برای استانهای مختلف همچون اصفهان خواهد بود. بحث بر سر انتخاب استاندار برای استان اصفهان همین روزها در گعدههای سیاسی مطرح است. گمانهزنیهای بسیاری میشود که چه شخصی و با چه شاخصههایی برای این گزینه مناسبتر است. گزینههایی هم شاید تابهحال روی میز رئیسجمهور منتخب قرار گرفته باشد که در بین آنها اسامی از استانداران سابق نیز مشاهده میشود. اینکه کارنامه هر یک از آنها در دورههای گذشته چه بوده و در دولت آینده باید چه مواردی را در نظر گرفت تا یک استاندار در تراز اصفهان زمام امور استان را در دست بگیرد چیزی است که باید به آن توجه ویژه شود. دولت چهاردهم باید برآورد دقیقی از چالشهای اصفهان و سایر استانها داشته باشد و بر اساس آنها تصمیمگیری کند.
آزمودن گزینههایی که پیشازاین در اصفهان آزموده شدند و نتوانستند اقدامی جدی برای رفع چالشهای این استان انجام دهند و ظرفیتهای استان را تمام وکمال به کار نبستند و در جهت رشد آن اقدام مطلوبی انجام ندادند خطایی است که آینده آن را به مخاطره خواهند انداخت.
رئیسجمهور میتواند با نگاهی نو نیز دست به انتخاب استانداران خود بزند. ظرفیتهای استانی همچون اصفهان را بشناسد و باتوجهبه این ظرفیتها گزینهای انتخاب کند. استان اصفهان با ظرفیتهای گردشگری زیادی که در آن قرار گرفته میتواند همچنان قطب گردشگری کشور باقی بماند و پیشران سایر استانها در این زمینه باشد. فضای کسبوکار و فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را در استان بهبود ببخشد و رتبه اصفهان را در شاخصهای مختلف ارتقا دهد.
اینکه همیشه استانداران از میان افرادی با سوابق سیاسی انتخاب میشوند شاید در این زمان چاره چالشهای موجود استان اصفهان نباشد. امروز که اصفهان با وجود درآمدزایی بالا برای دولت و وجود صنایع مختلف، رکورد نرخ تورم سالانه در کشور را میزند یا شاخص فلاکت آن به مرز 50 درصد رسیده که نشان میدهد بعد از کرمانشاه بیشترین سطح شاخص فلاکت در میان استانهای کشور را به خود اختصاص داده است.
چرا استان اصفهان با وجود بیش از ۸۶۰۰ واحد صنعتی، ۶۷۰ معدن، ۱۸۶ هزار واحد صنفی، ۷۷ شهرک و ناحیه صنعتی در شاخص فلاکت وضعیتی مشابه استانهای کمتر توسعه یافته ایران دارد؟ استانی که با فرونشست، آلودگی و بیماریهای مختلف همچون اماس و سرطان دستبهگریبان است موضوعی است که یک سیاستمدار نمیتواند برای آن درمان پیدا کند. شاید انتخاب استانداری با تفکر توسعه محور و دیگاهی فراتر از موضوعات سیاسی و امور روزمره نسخه مورد انتظار مردم از پزشکیان برای اصفهان باشد. استانداری که از لحاظ تفکر اقتصادی، اجتماعی، گردشگری و زیستمحیطی متفاوت از گذشته باشد. چرا نباید یک کارآفرین یا یک فعال بزرگ اقتصادی و یا یک نخبه دانشگاهی با تجربه موفق در اکوسیستم نوآوری جزو گزینههای مطرح استانداری قرار بگیرد؟ چرا نباید یک استاندار کاربلد و آشنا به گفتمان روز تعاملات تجاری و اقتصادی که در میدان توسعه اقتصاد، گردشگری و... فعال است و تجربه حضور در مجامع بینالمللی را داشته باشد جزو اولویتهای دولت برای مسند استاندار اصفهان باشد.
در اصفهان افراد شاخصی وجود دارند که میتوانند از همین ظرفیتهای موجود و شناخته شده در استان استفاده کنند و چالشهای آن را که خوب درک کردهاند چاره کنند.
استاندار آینده نباید تنها کارگزار دولت در استان باشد، او باید مدافع حقوق نادیده گرفته شده مردم اصفهان باشد. زاینده رودی که سالهاست خشک شده و حقابه بخشهای مختلف آن نادیده گرفته میشود را نه با سکوت، نه با بیعملی میتوان به بستر آن بازگرداند. اینکه چقدر دولت میتواند در پروژههای آبی استان در دولت چهاردهم موفق باشد و بتواند حقوق مردم را استیفا کند بسته به انتخاب استانداری کارآمد با درک حل مسئله دارد. وقت را تلف نکند و در بند پیچوخمهای وزارتخانههای مختلف مثل وزارت نیرو نماند و بتواند با گرد هم آوردن ظرفیتهای داخل استان دولت را مجاب به رفع چالشهای استان و ارتقا و توسعه ظرفیتهای آن کند.
