تکواندو روی دور متوسط

ناکامی های سریالی تکواندو که از المپیک ریو آغاز شده، در مسابقات قهرمانی جهان نیز ادامه پیدا کرد. تیم ملی تکواندوی کشورمان که در دوره قبلی این رقابت ها با کسب سه مدال طلا و یک برنز بر سکوی اولی دنیا ایستاده بود، نتوانست از عنوان دوره گذشته اش دفاع کند و با سه مدال نقره و یک مدال برنز و بدون یک طلا به کارش پایان داد تا دامنه انتقادات به فدراسیون تکواندو یک بار دیگر بالا بگیرد.

بیست و سومین دوره مسابقات قهرمانی جهان 2017 با حضور حدود هزار تکواندوکار از 183 کشور در شهر موجوی کره جنوبی به انجام رسید که میزبان عنوان قهرمانی را کسب کرد و تیم ایران پس از روسیه رتبه سومی بخش مردان را به دست آورد.تیم ملی تکواندوی ایران با تغییراتی که در کادر فنی رخ داد، با هدایت مهدی بی باک راهی مسابقات جهانی شد و تکرار قهرمانی در این رقابت ها می توانست خیال فدراسیون نشینان را راحت کند؛ اما بر روی شیاب چانگ نتایجی رقم خورد که یک بار دیگر فدراسیون و به ویژه رئیس اصفهانی آن را در معرض انتقادات فراوان قرار داد.دست خالی ماندن مردان ایران از میدان المپیک و بسنده کردن به مدال برنز کیمیا علیزاده، ناکامی در جام جهانی باکو و ضعف در مسابقات قهرمانی جهانی کره جنوبی دست به دست هم داده تا تکواندو از رشته‌ای مدال آور به رشته ای متوسط تبدیل شود.

کیمیای جورکش
کیمیا عیزاده در مسابقات کره جنوبی نیز یک بار دیگر تاریخ سازی کرد و به مدال نقره دست یافت. علیزاده پس از المپیک یک سال به دلیل عمل جراحی دور از میادین بود و در این دوره برای اولین بار یک وزن بالاتر آمد و در وزن 62 کیلوگرم به مبارزه پرداخت.علیزاده با وجود آسیب‌دیدگی‌ شدید در دیدار پایانی بر سکوی دوم جهان ایستاد که این مدال اولین نقره تاریخ تکواندوی بانوان ایران در مسابقات جهانی نیز به حساب می‌آید. با وجود درخشش کیمیا، سایر ملی پوشان بانوان ایران عملکرد خوبی نداشتند و با شکست های متوالی در راندهای متوالی از دور مسابقات کنار رفتند.در بخش مردان مهدی خدابخشی در ترکیب تیم ملی حضور نداشت؛ اما فرزان عاشورزاده و سجاد مردانی ضعیف تر از حد انتظار نتیجه گرفتند ؛ ولی مدال نقره میرهاشم حسینی، استعداد جوان تکواندو، روزنه امیدی را برای تکواندو ایران گشود.برخی از کارشناسان معتقدند ملی پوشان باسابقه ایران انگیزه های خود را برای نتیجه گیری از دست داده اند و در این میان جوانان جویای نام، می توانند به داد تکواندوی ایران برسند.

تکواندو را دریابید
در روزهایی که کشورهای قاره کهن برای کسب مدال در بازی‌های آسیایی جاکارتا ۲۰۱۸ و ارتقای جایگاه کاروان کشورشان در جدول توزیع مدال، به روی تک‌تک رشته‌های مدال‌آورشان حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند، تکواندوی کشورمان مسیری نزولی را در پیش گرفته است.در بازی های آسیایی 2014 تکواندو در دو بخش مردان و زنان بهترین نتایج را کسب کرد و مدال‌های کسب شده این رشته، نقش تعیین کننده ای در جایگاه پایانی کاروان ورزشی ایران داشت؛ اما با وضعیت فعلی و در شرایطی که یک سال تا شروع بازی های آسیایی فرصت باقی مانده است، متولیان ورزش بایستی به وضعیت تکواندو وارد شوند.

اردوهای بی نتیجه
تیم‌ ‌ملی مردان ایران با هدایت مهدی بی باک چند اردوی مشترک با کشورهای اروپایی برگزار کرد که به گفته کارشناسان، این اردوها بازدهی خوبی نداشت؛ زیرا این عده معتقدند بر پایی اردوهای مشترک شاید بتواند در طول تمرینات برای آماده‌سازی تکواندوکاران و همچنین داشتن حریف تمرینی کمک حال باشد، اما این در صورتی بود که با کشورهایی قدرتمند اردوی مشترک می‌داشت تا از تجربیات آنها استفاده می‌کرد. تیم‌ ‌ملی ایران در آخرین اردوی مشترک خود با تیم‌ ‌ملی نروژ به تمرین پرداخت؛ تیمی که در مسابقات جهانی هیچ مدالی نگرفت. تمرین با چنین تیم‌هایی بیش از اینکه به سود ایرانی‌ها باشد، به نفع نروژی ها بود.

طلای میلاد بیگی، حسرت دوباره برای ایران
تنها یک ایرانی در مسابقات جهانی تکواندو صاحب مدال شد؛ اما نه برای تیم ایران بلکه برای جمهوری آذربایجان. میلاد بیگی، تکواندو کار ایرانی تیم آذربایجان در وزن 80 کیلوگرم به مدال طلای جهان دست یافت. آذربایجان با هدایت رضا مهماندوست و همین تک مدال طلای بیگی و نیز یک برنز دیگر توانست پس از ایران بر جایگاه چهارم جهان بایستد.این‌ در حالی است که فدراسیون تکواندوی ایران در گذشته بسیار راحت به میلاد بیگی مجوز داد تا برای آذربایجان بازی کند. شاید مسئولان فدراسیون در آن زمان تصور نمی‌کردند بیگی آینده درخشانی داشته باشد؛ اما مدال المپیک و طلای جهان اشتباه فدراسیون ایران را ثابت کرد و تنها حسرت این افتخارات از دست رفته که می توانست برای تیم ملی کشورمان باشد، باقی مانده است.