بازداشت برادر رئیس جمهور؛ پایان عصر خط قرمزها
فریدون بازداشت شد. این خبری بود که سخنگوی قوه قضائیه در جمع اهالی رسانه داد و گفت: «در خصوص ایشان چندین نوبت تحقیق شد و از افرادی هم که مرتبط بودن تحقیق شد. برخی افراد بازداشت هستند.
فریدون بازداشت شد. این خبری بود که سخنگوی قوه قضائیه در جمع اهالی رسانه داد و گفت: «در خصوص ایشان چندین نوبت تحقیق شد و از افرادی هم که مرتبط بودن تحقیق شد. برخی افراد بازداشت هستند. دیروز برای ایشان قرار تأمین صادر شد. چون قرار تأمین را دیروز تأمین نکردند به زندانی معرفی شد اما اگر قرار را تأمین کنند آزاد میشوند. قرار بازداشت موقت نیست». عصر ایران نوشت: خبر بازداشت برادر رئیسجمهور همچون بمبی در رسانهها منفجر شد و همه نگاهها به سمت اوین چرخید. بسیاری منتظر بودند و البته هستند تا ببینند روحانی چه واکنشی به بازداشت برادرش نشان میدهد. روحانی را نمیدانم اما ما بهعنوان جامعه ایرانی باید از این بازداشت و بازداشتهایی از این قبیل استقبال کنیم. اگر برادر رئیسجمهور تخلفی انجام داده و از جایگاهی که در آن بوده سوءاستفاده کرده باید با او برخورد شود. حسین فریدون هیچ تفاوتی با یک شهروند عادی ندارد. نمیشود چون او برادر رئیسجمهور است بهراحتی از جرم احتمالی فریدون چشمپوشی کرد. نهتنها فریدون بلکه تمام کسانی که در جمهوری اسلامی مسئولیت دارند باید بدانند که در برابر قانون پاسخگو هستند. متأسفانه برای برخی از مسئولان کشور، داشتن پست و مقام بهمثابه سپر فولادی در برابر پاسخگویی است. خواست مردم این است که متخلفین در هر مقامی که هستند حتی اگر در جایگاه رئیس یک قوه نیز باید با آنها برخورد شود. باید از قوه قضائیه در این زمینه حمایت کرد. هرکسی تکرار میکنیم هرکسی در این کشور مرتکب خلاف شد حالا میخواهد برادر رئیسجمهور باشد یا برادر رئیس مجلس یا برادر هر مقام دیگری باید با آن برخورد کرد. برخورد با کسانی که در جایگاههای مدیریتی در کشور قرار دارند باعث میشود اعتماد مردم بهنظام دوچندان شود. نکتهای که در این میان باید به آن توجه کرد این معناست که نباید در برخورد با مفسدان اقتصادی و یا سیاسی تبعیض قائل شد. نباید مردم تصور کنند که در برخورد با متهمان سیاسیکاری میشود. بازداشت برخی مدیران دولت احمدینژاد و حسین فریدون باید فتح بابی باشد که همه مسئولان کشوری و لشگری بدانند که در ایران هیچکس خط قرمز قانون نیست. تیغ قانون برندهتر از هر رانت و ویژه خواری است. در ادامه این نوشتار یکی از دلایلی که در دو انتخابات 92 و 96 به حسن روحانی رأی دادیم. اجرای کامل قانون در کشور بود. اگر قرار بود برای حسن روحانی برادرش، خط قرمز باشد. آنوقت چه فرقی میان او و احمدینژاد است. زمانی احمدینژاد اعلام کرد که کابینه او خط قرمز هستند و هیجکس حق ندارد آنها را مورد سؤال قرار دهد. روحانی باید اجازه بدهد مسیر قانون در مورد برادرش طی شود. مردم روحانی پایبند به قانون را بیشتر از روحانی پایبند به برادر دوست دارند.