برگزاری آبرومند جشن در غیاب علی معلم

اصفهان زیبا: هفدهمین جشن حافظ، امسال بدون حضور علی معلم برگزار شد؛ تنها جشن سینمایی خصوصی کشور که اصلی ترین رقیب جشنواره فیلم فجر است و گزاف نیست اگر بگوییم تعداد هنرمندان شرکت کننده در آن، حتی از جشنواره فجر نیز بیشتر است. البته در اعتبار این مطلب، باید به این مسئله توجه کرد که جشنواره فجر تنها به محصولات سینمایی اختصاص دارد؛ حال آنکه در جشن حافظ، علاوه بر آثار سینمایی، تولیدات تلویزیونی و محصولات شبکه نمایش خانگی نیز شرکت داده می شود.

جشن هفدهم حافظ، مثل همیشه، پرچهره و پرشور برگزار شد. از میان برگزیدگان، فقط اصغر فرهادی، شهاب حسینی و رضا درمیشیان حضور نداشتند.اگرچه علی معلم در این دوره حاضر نبود اما جشن کاملا حرفه ای و مانند همیشه برگزار شد. دو اثر لیسانسه ها و لانتوری به شکل عجیبی، بیش از حد تحویل گرفته شدند و ترانه علیدوستی همچنان ناکام بزرگ جشن حافظ لقب گرفت؛ بازیگری که طی هفـــت دوره نامزدی در ایــــن جشنواره، امسال هم نتوانست به تندیس حافظ برسد؛ حال آنکه امسال، انتخاب او برای بازی در فروشنده، تقریبا مسجل می نمود؛ اما این اتفاق نیفتاد تا وی، بزرگ‌ترین ناکام جشن حافظ تا به امروز لقب بگیرد.استقبال مردمی هم از هفدهمین جشن حافظ بسیار خوب بود؛ به طوری که بلیت های 50 و 100 هزار تومانی این جشن که از دو هفته قبل به صورت اینترنتی فروخته می شد، در چند روز، به صورت کامل به فروش رسید تا جنبه مردمی جشن و جا افتادگی آن میان مردم نیز بار دیگر به اثبات برسد.

عاشقانه و دروی سه جایزه مسلم
جایزه بهترین بازیگر زن و مرد درام تلویزیونی به ساره بیات و هومن سیدی رسید؛ دو بازیگری که از مدت ها پیش عنوان کرده بودیم که نقش آفرینی قابل توجهی در عاشقانه داشتند و به دور از مدیوم تلویزیونی، یک بازی استاندارد و جدید از خود به نمایش گذاشتند که واقعا ستودنی بود.منوچهر هادی هم برای این سریال، جایزه بهترین کارگردانی را دریافت کرد که قطعا شایستگی آن را داشت. کارگردانی که پس از یک دهه فیلم‌سازی برای قشر پایین دست جامعه، حالا با عاشقانه، قدم در وادی بالای شهر گذاشت و به خوبی توانست ظرافت های یک زندگی لاکچری را به تصویر بکشد.

نخستین جایزه رسمی گلزار
محمدرضا گلزار بالاخره پس از 17 سال فعالیت، توانست نخستین جایزه رسمی خود را آن هم تحت عنوان«جایزه ویژه هیئت داوران» دریافت کند. بازیگری که طی چندین سال گذشته، رشد خوبی به لحاظ اجرای روان نقش داشته و در فن بیان نیز قدم های مناسبی برداشته است. او کلا بازیگر باهوشی است که با دوری از حاشیه، کم کم به سمت حرفه ای شدن می رود. بیشتر باید بر وجه احساسی بازی خود تمرین کند گرچه وجه تکنیکال بازی او نیز متوسط است. به هر حال او طی چند سال اخیر توانسته خود را از شمایل یک مانکن به سمت یک بازیگر نرمال و متوسط بالا بکشد، گرچه انتظاری که از خود دارد، فراتر از این حرف‌هاست و خیلی جدی به سیمرغ فکر می‌کند. اعتماد کارگردان بزرگی چون بهمن فرمان آرا، می تواند در حکم تایید فرم بازی گلزار باشد. به هر حال گلزار مزد تلاش چند سال اخیر خود را برای بازی در سلام بمبئی و عاشقانه، در جشن هفدهم حافظ گرفت و این نشان می دهد که وی مسیر را به درستی رفته است.

جوایزی که تعجب آور بود
نخستین جایزه عجیب جشن هفدهم، به فیلم‌نامه دراکولای رضا عطاران تعلق داشت. فیلم‌نامه ای که آشکارا، ضد کمدی بود و هیچ مفهومی از ترس را هم القا نمی کرد. وابستگی خاصی هم به دراکولاهای معروف سینما نداشت و تنها به مدد طنازی های عطاران که اتفاقا در این اثر، ابتکار خاصی در آنها مشاهده نمی‌شد و تماما تکرار کارهای قبلی عطاران بود، توانست جلو برود که البته در زمان خوب اکران توانست حدود چهار میلیارد تومان بفروشد که حتی عطاران نیز به این شکست در گیشه اعتراف کرد.حال چطور چنین فیلم‌نامه ای می تواند جایزه بهترین فیلم‌نامه یک سال سینمای ایران را به خود اختصاص دهد؟! آن هم در حضور فیلم‌نامه های فروشنده، ماجرای نیمروز، نفس و وارونگی! الناز شاکردوست هم در حالی توانست تندیس حافظ بهترین بازیگر زن را از آن خود کند که حتی خود او نیز می داند که در یک فیلم «رئال انیمیشن» که حضور چندانی نداشت و اصلا بازی خاصی مطالبه نمی کرد، جایزه به صورت سمبل به او اهدا شده است. در«مبارک»، او به همراه تنی چند از شخصیت های کارتونی حضور داشت که اصلا کار به بازی نکشید، چه برسد به اینکه وی بخواهد متدهایی ابتکاری در بازی خود رو کند.این جایزه در حالی به شاکردوست تعلق گرفت که دیگر رقبای وی در این بخش، ترانه علیدوستی برای فروشنده، لیلا حاتمی برای «من» و پانته آ پناهی ها برای نفس بودند و در این میان، آخرین فردی که تصور می شد به تندیس می رسد، به عنوان برگزیده این بخش انتخاب شد !

پایه گذاری چند رسم خوب
اتفاق خیلی خوب جشن هفدهم، طراحی تندیسی تحت عنوان تندیس ویژه علی معلم بود که از این پس هر ساله به جریان سازترین چهره سینمایی و تلویزیونی کشور اهدا می شود.تندیسی که امسال به اصغر فرهادی رسید. طرح ابتکاری بسیار زیبایی است که به نوعی حق مطلب را درباره موسس این جشن ادا می کند و مورد احترام و تایید اهالی سینما و تلویزیونی نیز هست.نشان «عباس کیارستمی» نیز دیگر حرکت ابتکاری جشن حافظ است که طراح آن، خود«علی معلم» بود و وی در زمان حیات خود، چنین جایزه ای را طراحی کرده بود که سالانه به خالق یک اثر آگراندیسمان اهدا می شود که این جایزه امسال به رضا درمیشیان رسید.جایزه یک عمر فعالیت پربار هنری نیز اگرچه چندان ابتکاری نیست، اما جشن حافظ، همواره از شخصیت هایی تقدیر کرده که مدت ها در سکوت به سر می برند و دعوت از آنها به نوعی بمب رسانه‌ای جشن خواهد بود که خاصیت تبلیغاتی نیز دارد.امسال این جایزه به محمدعلی کشاورز رسید.کشاورز، قطب جشن امسال لقب گرفت و شدت استقبــــال از او، بسیار زیاد بود. ســــخنان او با تشویق‌های مداوم همراه می شد و این استقبال برای مردم و اهالی هنر که مدت ها، وی را از نزدیک ندیده بودند، مثال زدنی می نمود.این از آن مدل زیرکی هایی است که هر جشن و جشنواره ای باید داشته باشد.امسال برای نخستین بار، یک جایزه ویژه تحت عنوان «جایزه یک عمر فعالیت پربار نوشتاری» در نظر گرفته شد که این جایزه برخلاف دیگر جایزه‌های جشن، تماما برای اهالی سینما و مخاطبان خاص سینماست و جشن حافظ، آن را برای رعایت توازن میان دیگر بخش های تقدیری خود (که عموما مردمی هستند و چهره‌های شاخصی را در بر می گیرند) طراحی کرده است. شهرام جعفری نژاد در این بخش مورد تقدیر قرار گرفت.