هوپس؛ طرحی برای کم کردن فاصله دنیا با چین

هوپس یکی از طرح های فدراسیون جهانی تنیس روی میز برای گسترش و توسعه این رشته در سراسر دنیا محسوب می شود. قاره آسیا به عنوان قطب اول تنیس روی میز دنیا، در اجرای طرح هوپس نیز عملکرد موفقیت آمیزی داشته است و دو دوره قهرمانی متوالی نوید شمس نونهال البرزی را می توان نقطه بارزی از موفقیت این طرح در قاره کهن دانست.

هوپس یکی از طرح های فدراسیون جهانی تنیس روی میز برای گسترش و توسعه این رشته در سراسر دنیا محسوب می شود. قاره آسیا به عنوان قطب اول تنیس روی میز دنیا، در اجرای طرح هوپس نیز عملکرد موفقیت آمیزی داشته است و دو دوره قهرمانی متوالی نوید شمس نونهال البرزی را می توان نقطه بارزی از موفقیت این طرح در قاره کهن دانست. قهرمانی شمس که در روزهای گذشته به وقوع پیوست، بهانه ای شد تا به سراغ افشین بدیعی، با نفوذترین شخصیت ورزشی اصفهان برویم. وی که مسئول توسعه تنیس روی میز در قاره آسیا به شمار می رود، در گفت وگو با اصفهان زیبا به تشریح این طرح می پردازد. با ما همراه شوید:

از شکل گیری طرح هوپس بگویید؟
طرح هوپس، یکی از طرح‌های گروه آموزش و توسعه فدراسیون جهانی است که من هم عضو هستم. این طرح چند سالی است که شروع شده و در گوشه و کنار جهان پیگیری می‌شود. طرح هوپس برای سومین سال در قاره آسیا به برنامه فدراسیون جهانی متصل شده و به صورت هماهنگ انجام می‌شود.

فدراسیون جهانی با اجرای طرح هوپس، چه هدفی را دنبال می کند؟
هدف اصلی از اجرای این طرح، استعدادیابی و آموزش به سنین پایه است. در رشته تنیس روی میز استعدادیابی شامل یک یا دو فاکتور نیست. در این رشته با توجه به پیچیدگی، مجموعه زیادی از عوامل در استعدادیابی دخیل هستند. استعدادها در این رشته تا پشت میز نرود و بازی نکند، نمی‌تواند مورد بررسی قرار گیرد. برپایی اردو و مسابقه در پایان اردو به عنوان بیس اصلی استعدادیابی در تنیس روی میز مدنظر است.

طرح هوپس بر چه مبنایی الگوبرداری شده است؟
در شرق آسیا و در کشورهایی مانند کره و چین، آموزش تنیس روی میز از سنین شش و هفت شروع می‌شود و به طور سیتماتیک ادامه پیدا کرده؛ تا جایی که منجر به قهرمانی جهان و المپیک شود. چون این روش در سایر کشورها اعمال نمی‌شد، فدراسیون جهانی تصمیم گرفت با یک الگوسازی در واقع این سیستم را خلق کند و سایر کشورها را مجاب کند که این روش را دنبال کنند. در سنین بالا اختلاف سطح بین شرق آسیا و سایر کشورها زیاد می‌شود و رقابت با بازیکنان چینی دشوار است؛ اما در سنین پایه که اختلاف سطح کم است به آنها نزدیک می‌شویم و می‌توان همان روش آنها را دنبال کرد. این طرح ویژه سنین 10 و 11 است و کشورهای جهان را مجاب کردیم که از سنین کمتر ورزشکاران را برای ورود به طرح هوپس آماده کنند.

استقبال از این طرح را رضایت بخش قلمداد می کنید؟
خوشبختانه طرح مورد استقبال قرار گرفت و بیشتر کشورها و خانواده‌ها استقبال کردند و با هیجان زیاد این رقابت‌ها را دنبال می‌کردند.

ارزیابی شما به عنوان نایب رئیس فدراسیون آسیایی از اجرای طرح هوپس در ایران چیست؟
این طرح ماه گذشته، با حضور 160 بازیکن در اصفهان اجرا شد و قائم مقام مدیرعامل فدراسیون جهانی نیز از نزدیک روند اجرا را تماشا کرد و مدعی شد یکی از بهترین‌های طرح‌های هوپس در سراسر جهان بوده است. اجرای طرح هوپس در ایران مثبت بوده و در آسیا بهترین طرح توسعه قاره ای انجام شده است. در این طرح منتخب کشورها دعوت می‌شوند و ابتدا یک هفته طرح هوپس داریم، سپس غربالگری صورت گرفته و نمایندگان مناطق به هوپس آسیا می‌روند. در ادامه نیز منتخب‌ها به هفته هوپس جهان اعزام می‌شوند. این طرح به طور سیستماتیک و هرمی انجام شده و نتیجه‌اش بسیار خوب بوده است.

روال اجرای طرح به چه صورتی است؟
طرح ابتدا از ایران شروع شد؛ بعد از آن منتخبان در اردوی قزاقستان‌ شرکت کرده و سپس منتخبان دوره به تایلند رفتند. هفته هوپس آسیا با هماهنگی‌های انجام شده ده روز به طور انجامید و در پایان غربالگری صورت گرفت و منتخبان نهایی به هفته هوپس جهانی که در لوکزامبورگ برگزار شد، اعزام شدند. کلیت برنامه هوپس ترکیبی از آموزش و مسابقه است. ورزشکاران منتخب، چند روز اول زیر نظر بهترین مربیان که از فدراسیون جهانی و فدراسیون قاره ای اعزام می‌شوند، آموزش می‌بینند، سپس مسابقه می‌دهند تا آموزش به رقابت گذاشته شود.

قهرمانی نوید شمس چه پیامدی برای تنیس روی میز ایران دارد؟
قهرمانی شمس برای ایران در مجموعه فدراسیون جهانی و فدراسیون آسیایی، اعتبار خریده و اثبات مدعا پیام تبریک‌هایی است که در این چند روز ارسال شده است. شمس برای رسیدن به این عنوان، حریفانی از کشورهای روسیه، چک و رومانی را که همه صاحب نام در تنیس روی میز هستند، پیش رو داشت. باید متوجه باشیم که همه این بازیکنان در قاره خودشان غربال شدند؛ نکته با اهمیت دیگر که هشداری برای تنیس روی میز به شمار می‌رود.

از چه نظر؟
زیرا معلوم شد ورزشکاران ما توان و استعداد مشابهی با سایر ورزشکاران دنیا دارند؛ اما همیشه این علامت سوال را داریم که چرا وقتی به سنین بالاتر می‌رسند، اختلاف به تدریج با بازیکنانش کشورهای دیگر زیاد می‌شود. با برنامه ریزی و تمرین سخت، این بازیکنان مستعد را حمایت نکنیم، در سنین بزرگسالی موقعیت فعلی خود را از دست می‌دهند. برای نونهالان باید برنامه ریزی کرد و اهمیت قائل شد تا این موفقیت‌ها را در رده‌های سنی بعدی کسب کرده و و در رده بزرگسالی بتوانند برای کشورشان افتخارآفرینی کنند.

ارسال نظر

اخرین اخبار
پربیننده‌ترین اخبار