انقلاب سبز در اقتصاد
در مبحث توسعه اقتصادی ، سه بعد را باید در نظر گرفت: ابتدا بعد و جهتی است که در آن به اهداف اقتصادی صرف پرداخته می‌شود که به آن « رشد اقتصادی›› می گوییم. دوم بعدی که در آن به نوعی به اقتصادهای رفاهی پرداخته شده و به مباحثی چون توزیع عادلانه درآمدها، اشتغال، کمک‌هزینه‌ها و سایر برابری‌ها توجه می شود و بعد سوم که چند سالی است برای توسعه اقتصادی به آن پرداخته شده و دقیقا هم ارتباط مستقیمی با آن دارد، مبحث محیط زیست است. امروزه نمی توان به اقتصادی پایدار دست یافت، مگر آنکه آن روش اقتصادی مبتنی بر استفاده درست از منابع پایدار انرژی و حفظ محیط زیست باشد.
اصفهان زیبا: در مبحث توسعه اقتصادی ، سه بعد را باید در نظر گرفت: ابتدا بعد و جهتی است که در آن به اهداف اقتصادی صرف پرداخته می‌شود که به آن « رشد اقتصادی›› می گوییم. دوم بعدی که در آن به نوعی به اقتصادهای رفاهی پرداخته شده و به مباحثی چون توزیع عادلانه درآمدها، اشتغال، کمک‌هزینه‌ها و سایر برابری‌ها توجه می شود و بعد سوم که چند سالی است برای توسعه اقتصادی به آن پرداخته شده و دقیقا هم ارتباط مستقیمی با آن دارد، مبحث محیط زیست است. امروزه نمی توان به اقتصادی پایدار دست یافت، مگر آنکه آن روش اقتصادی مبتنی بر استفاده درست از منابع پایدار انرژی و حفظ محیط زیست باشد.
شاید بتوان گفت چالش فکری «تفکر سبزها» که از سال 1960 در کشورهای صنعتی دنیا شکل گرفت و عده ای به منظور نجات محیط زیست با این طرز تفکر که ما از رشد اقتصادی به دنبال چه اهدافی هستیم و آیا جز برای رفاه آسایش خود و دیگران تلاش می کنیم؟ آغاز و بنیاد نهاده شد. این افراد به این نتیجه رسیدند که اگر قراراست رسیدن به پیشرفت ها و به‌کارگیری نو آوری‌ها ما را از سلامت و تندرستی دور کند و موجب به وجود آمدن خسارت های سنگین و جبران ناپذیر شود این رفاه اقتصادی برای بشریت بی ارزش است.بشر همواره معتقد بوده که خداوند کل نظام هستی را برای آسایش انسان و در جهت خدمت به او آفریده است و اسارت انسان در چنگال زندگی ماشینی وگام برداشتن به سوی نابودی حیات بر روی کره زمین با حقیقت خلقت مغایرت دارد.آلودگی های زیست محیطی حاصل از دود کارخانه هاو احتراق ماشین های صنعتی واتومبیل‌ها، انتشار گازهای گلخانه ای و گرم تر شدن دمای کره زمین و وارد آمدن آسیب‌های جدی به لایه اوزون به عنوان محافظ کره زمین در مقابل تششعات مخرب خورشید و کهکشان راه شیری و همچنین شوک بزرگ نفتی که در سا ل 1973به دنیا وارد شد و افزایش قیمت نفت را تا سه، چهار برابر در پی داشت و نکته مهم دیگر تغییر ادبیات و گفتمان اقتصادی در دهه هفتاد میلادی که بر توسعه پایدار تاکید داشت، بخشی از مهم ترین دلایل آغاز انقلاب سبز در جهان بود. سوال مهم و حیاتی که امروزه ذهن بشر را به خود مشغول داشته این است که سهم فعلی ما در تولید انرژی های تجدیدپذیر چقدر است ؟ و دیگر آنکه ما چه مقدار از انرژی های تجدیدناپذیر استفاده می‌کنیم ؟
ممکن است بسیاری از ما بر این باور باشیم که بر بستر بسیار گسترده ای از منابع نفت و گاز زندگی می‌کنیم و تا سالیان متمادی می‌توانیم هر آن مقدار که اراده کنیم از آنها و بدون حد و اندازه بهره برداری کنیم. طبق نظریه کارشناسان حدود157میلیارد بشکه نفت و حدود 33,7 تریلیون متر مکعب گاز در کشور عزیزمان وجود دارد که ایران را به رتبه نخست منابع گازی جهان ارتقا داده است. توافقنامه پاریس در تاریخ 12دسامبر (21 آذر) سال 2015 با شرکت 196 کشور جهان و در چهارچوب کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد مصوب شد که هدف بلند مدت آن، این است که دمای کره زمین تا پایان قرن به جای دو درجه، به 5/1درجه سانتیگراد افزایش یابد.دانشمندان محیط زیست پیش تر پیش بینی کرده بودند که اگر کشورهای صنعتی تولید گازهای گلخانه ای را که مهم‌ترین محصول صنایع و علت اصلی گرم شدن زمین است کاهش ندهند، دمای کره زمین تا پایان قرن، 2 درجه گرم‌تر خواهد شد که منجر به نابودی ذخایر یخ در قطبین، ایجاد سیلاب ها و تغییرات آب و هوایی شدید، طوفان‌های مرگبار و حوادث زیست محیطی بسیاری می شود که سرانجام آن، مهاجرت میلیون ها نفر از مناطق ناامن به مناطق امن جهان از نظر زیست محیطی است که این موضوع مشکلات زیاد اجتماعی، اقتصادی و حتی جنگ های احتمالی را بر کشورها تحمیل خواهد کرد.
در راستا ی تولیدات اقتصادی و توسعه صادرات باید به این نکته هم توجه داشته باشیم که در حال حاضر کشورهای زیادی در جهان بر اساس قوانین و مقرراتی که وضع کرده اند خریدار کالا، محصولات و تولیداتی هستند که دارای لیبل و نشان «زیست محیطی» و «اکو لیبلینگ» یعنی شاخص میزان آلایندگی محیط زیست باشد. متاسفانه امروزه کشور ما در میان کشورهای آلاینده و تولیدکننده دی اکسید در جایگاه و رتبه دهم جهانی قرار دارد و در مقابل رتبه 105 را در میان 180 کشور جهان در شاخص عملکرد زیست محیطی به خود اختصاص داده است. از هر دو جنبه این مسائل جای نگرانی دارد؛ این در حالی است که در تمام کشورهای توسعه‌یافته دنیا تلاش و کوشش بر آن است که به انرژی‌های پاک روی بیاورند و محیط زیست‌شان را پاکیزه تر کنند. درکشور ما هم مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعــه، به مـوضـوع انـرژی هـای تجدیدپذیر توجه شده و در این راستا، سرمایه‌گذاری هایی نیز انجام شده است.از جمله این کشورها، نیوزیلند است که در این زمینه آمادگی خود را اعلام کرده تا در حوزه انرژی زمین گرمایی یا ژئو ترمال در منطقه سبلان با ایران وارد همکاری شود .کشورهایی مانند نروژ، چین و کره جنوبی هم برای کمک به جمهوری اسلامی ایران و انتقال تکنولوژی در راستای انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر اعلام آمادگی کرده اند که امیدواریم این تصمیمات خوب هر چه زودتر در کشورمان جامه عمل بپوشد.
باید به این نکته هم توجه داشت که همواره مباحث تحقیقات توسعه ای باید زودتر انجام شوند و در این خصوص هم لازمه ایجاد «انقلاب سبز » آن است که بتوانیم درست سایت یابی و مکان یابی کنیم ؛ یعنی با شناخت پتانسیل های موجود در انرژی های پاک مانند آب، باد، خورشید، سوخت گیاهی، انرژی هسته ای و انرژی گرمایی زمین و سایر انرژی های تجدیدپذیر و اینکه امکان بهره برداری از هر یک از این انرژی ها در کدام منطقه از کشور وجود دارد، ازپرت زمان و هدر رفت سرمایه گذاری ها جلوگیری کنیم و هر چه زودتر به مقصد نهایی برسیم. کشور عزیزمان با داشتن حداقل 300 روز آفتابی ووزش باد با سرعت کافی و داشتن مناطقی با خصوصیت زمین گرمایی، پتانسیل بهره برداری از انرژی پاک را کاملا دارد؛ اما بد نیست بدانید سهم ما از انرژی پاک تنها 2درصد است!مردم ایران زمین همواره در طول تاریخ چندهزارساله خود با داشتن تمدن و سابقه فرهنگی درخشان ، نشان داده اند که در زندگی بشری و رخدادهای مهم آن تاثیرگذار بوده اند. اینک و در این برهه مهم و حساس نیز با عزم و تعامل ملی می توانیم با به‌کارگیری اقدامات لازم و ضروری و تبدیل امکانات بالقوه و تکنولوژی روز دنیا بر این مشکل بزرگ انسان معاصر هم فائق آمده و سربلند باشیم.