عوامل تشدیدکننده ام‌اس

اصفهان زیبا: یکی از بیماری‌هایی که در برخی شهرها مثل اصفهان بیشتر گزارش شده است، بیماری ام‌اس است. این بیماری معمولا کم کم و به مرور تشدید می‌شود و فرد را دچار مشکلات متعدد دیگری می کند.برای اینکه بدانیم چه عواملی باعث تشدید این بیماری می‌شود، متن زیر که از نظریه‌های کاردرمانگر و فیزیولوژیست ورزشی است را مطالعه کنید:

گرما
گرمای محیط به خصوص اگر همراه با رطوبت باشد، می تواند بسیار آزاردهنده باشد. گرمای زیاد می تواند ضعف عضلانی شدید ایجاد کند، گرچه برخی بیماران ام اس به‌وسیله گرما اذیت نمی شوند و ممکن است از حمام گرم لذت ببرند؛ اما باید بدانیم که حتی افزایش مختصر درجه حرارت مرکزی بدن می تواند توسط فرد تحمل نشود و او را دچار مشکل کند. قبل از تماس با گرمای زیاد، تا وقتی نمی دانید که چگونه واکنش نشان خواهید داد، بسیار مراقب خود باشید. وارد وان داغ یا سونا نشوید، مگر کسی نزدیک شما باشد که در صورت نیاز شما را بیرون بکشد. اگر متوجه بدتر شدن علائم و نشانه‌ها در اثر گرما شدید، تنها چند ساعت خنک شدن شما را به حالت طبیعی برمی گرداند. شایع ترین علایم ایجاد شده در اثر گرما در بیماران مبتلا به ام اس، ضعف و تاری دید است.هر عاملی که دمای مرکزی بدن را افزایش دهد، موجب تشدید علایم بیماران و یا ظاهر شدن علایم جدید می‌شود. علت این امر، این است که انتقال امواج عصبی، شدیدا نسبت به افزایش درجه حرارت حساس است.
جلوگیری از تاثير گرما: در گرما از لباس های نخی و رنگ روشن استفاده کنید.
از حجم زیاد مایعات استفاده کنید تا مایعات از دست رفته بدن شما جبران شود.
در فصل گرما، تا حد امکان بیرون نروید و در محیط خنک استراحت کنید.
درصورت نیاز به بیرون رفتن در فصل گرما، از لباس خنک استفاده کنید و درمعرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید .
از محیط های گرم به خصوص گرم و مرطوب مانند حمام گرم، سونا، تابش شدید آفتاب و ورزش های سنگین پرهیز کنید.
مطالعات نشان داده است بیمارانی که نسبت به افزایش درجه حرارت بسیار حساسند، به کاهش درجه حرارت خیلی خوب جواب می دهند. به طوری که با نوشیدن یک نوشیدنی خنک یا مکیدن یخ می توانند از تشدید علایم خود جلوگیری کنند.
در صورت بروز تب هرچه سریع تر برای تشخیص علت و درمان آن اقدام کنید. تا جایی که ممکن است باید از استرس های عاطفی و جسمی و قرار گرفتن در گرما پرهیز کرد، زیرا افزایش درجه حرارت بدن، خستگی و استرس سبب تشدیدگذرای علائم بیماری می شوند .

خستگی
خستگی عبارت است از افت توانایی های جسمی یا ذهنی به طور برگشت پذیر که می تواند خودبه خود یا بعد از فعالیت بدنی یا ذهنی روی دهد. خستگی، هم علامتی از بیماری ام‌اس است و هم عامل تشدیدکننده آن و با خستگی معمولی تفاوت هایی دارد. برای مثال اینکه شدت این خستگی بیشتر از یک خستگی معمولی است معمولا در اوایل روز(صبح) احساس می شود و به تدریج در طول روز شدت می یابد و اغلب با یک استراحت کوتاه مدت ساده برطرف نمی شود. این خســـتگی بــــه دلیـــل اثــــرات مخــرب بیمـــاری روی ســـلول‌های عصبـــــی حرکتــــی و حســـــی ایجـــاد می شـــود و بنابراین منطقی است که در نتیجه آن کلیه علائم بیماری تشدید یابند و علامتی جدید ایجاد شود. شایع ترین عوامل ایجادکننده خستگی عبارت اند از: گرما و رطوبت، غذای سنگین، آلرژی غذایی، فعالیت زیاد، سیگار، گرسنگی و افت قند خون، استرس‌ها.

جلوگيری از خستگی
ورزش در حدی که خسته و گرم نشویم.
یوگا و شنا
پرهیز از گرما
پرهیز از کار زیاد(در خانه یا محل کار)
استراحت در فواصل کار
دراز کشیدن و قرار دادن پاها بالاتر از سطح بدن
ایجاد نظم در خواب
پرهیز از گرسنگی، غذای سنگین و غذای شیرین
صبحانه فراموش نشود.
به نظر می رسد که ضربه مغزی سبب ایجاد تغییراتی در نسج مغز یا نخاع می شود که با توجه به آسیب های قبلی ناشی از خود بیماری در این محل ها، علائم جدید ایجاد می‌شوند.

ضرورت شناخت عوامل تشديدكننده ام اس
باید بدانیم در صورت عدم تشخیص به موقع و رفع این عوامل نه تنها خود، علائم بیماری را تشدید می کنند، بلکه قادرند سایر عوامل تشدیدکننده را ایجاد یا تشدید کنند؛ برای مثال اضطراب و افسردگی علاوه بر اینکه می‌توانند علائم بیماری را تشدید کنند، باعث می شوند فرد درد موجود را شدیدتر احساس کند یا دچار اختلال خواب شود و همان گونه که ذکر شد هر دوی اینها عوامل تشدیدکننده بیماری هستند. بنابراین تا جایی که ممکن است باید از استرس های عاطفی و جسمی و قرار گرفتن در گرما پرهیز کرد، زیرا افزایش درجه حرارت بدن، خستگی و استرس سبب تشدیدگذرای علائم بیماری می شوند. ضمنا رژیم غذایی صحیح و متعادل نقش مثبتی در جلوگیری از پیشرفت ام اس دارند و بیمار مبتلا به ام اس بهتر است از رژیم با چربی حیوانی کم و دارای چربی های غیراشباع و روغن های گیاهی و رژیم حاوی اسید لینولئیک استفاده کنند.

استرس
استرس های روحی و جسمی، چه به صورت مزمن و چه به صورت حاد و ناگهانی می توانند سبب تشدید بیماری شوند. چنانچه مطالعات نشان می دهند، در زمان تحمل استرس وقوع حملات بیماری دو برابر بیشتر از شرایط معمول است. به نظر می رسد استرس‌ها سبب آزاد شدن موادی در بدن می شوند که این مواد از طریق تاثیر روی سیستم ایمنی می توانند بیماری را متاثر سازند.