می خواهم مسیرم را عوض کنم

اصفهان زیبا: این سال ها به شدت پرکار است؛ اگر چه با ملودرام «دلنوازان» به همه شناسانده شد؛ اما عمده کارهای کارنامه وی را آثاری در سینمای بدنه تشکیل می دهند.حتی فیلم جدیدش که این روزها روی پرده است (پا تو کفش من نکن) و خیز بلندی که برای حرکت به سمت گیشه یک میلیارد و نیمی برداشته، نیز در همین زمره می گنجد. با چند حضور در نقش های فرعی چند کار اجتماعی، نشان داده که چندان بی میل نیست دوباره به سینمای ملودرام بازگردد؛ اما طبیعتا جلب کردن اعتماد تهیه کننده ها و کارگردانان ملودرام آن هم با توجه به این سابقه بلند بالا در سینمای کمدی، کار چندان ساده ای برای «سحر قریشی» نیست.با «سحر قریشی» ، گفت و گویی ترتیب داده ایم که مشروح آن را در ادامه می خوانید.

خانم قریشی شـــما در تلویزیون با «دلنوازان» به مردم و جامعه سینمایی شناسانده شدید؛ اما در ادامه و زمانی که وارد سینما شدید، بیشتر شما را در آثار کمدی و بعضا باسمه ای مشاهده کردیم، این تغییر مسیر به چه علت در کارنامه شما پدید آمد؟
من از اول به درام علاقه مند بودم.به هر حال من بازیگر ملودرام هستم و از اولین کاری که معرفی شدم، یک اثر ملودرام بود (دلنوازان).حالا، متاسفانه یا خوشبخانه در مسیری قرار گرفته‌ام که می توانم به گیشه کمک کنم و حضورم در فیلم‌ها، گیشه را پررونق تر می کند.اما از این به بعد دارم مسیرم را تغییر می دهم؛ یعنی می خواهم در فیلم‌هایی که خودم دوست دارم، بازی کنم.

به هر حال گاها پیش می آید که بازیگری برای شناخته شدن، در یک مسیر آزمون و خطا قرار می گیرد و برای دیده شدن در چند کار ضعیف حضور پیدا می کند تا مردم و تهیه کننده ها او را ببینند؛ اما شما که نیاز به چنین رویکردی ندارید؛ چرا با توجه به علاقه مندی به ملودرام، همچنان به بازی در کارهای ضعیف اصرار می ورزید؟
ببینید چند سال حضورم در سینما، جنبه آزمون و خطا ندارد. من می خواهم مسیرم را عوض کنم چون دارم به سلیقه اصلی خودم نزدیک می‌شوم.اینکه تا الان در فیلم هایی بازی کردم که زیرمجموعه سینمای گیشه و بدنه بوده و بعضا منجر به فروش بالا نیز شده، به هر حال به سن و سال من هم مربوط می شود.هر سنی، شرایط خاص خودش را دارد؛ من از وقتی که فعالیت هایم را شروع کردم، برای مخاطب سن خودم کار کردم و از الان به بعد هم باز برای مخاطب سن خودم کار می کنم.اینکه می خواهم در رویه بازی خودم تغییر دهم، تنها به این دلیل است که دارم نزدیک می شوم به مسیری که خودم از اول آن را دوست داشتم.

اما ما در رویه کاری شما تغییری نمی بینیم همان سحر قریشی سال 90 اکنون، بدون هیچ تغییر و تفاوتی در سال 96 هم قابل مشاهده است.
کمدی، سلیقه من نیست؛ یعنی همه کمدی ها سلیقه من نیستند.همه بازیگرانی که تا الان در جایگاهی قرار گرفته اند؛ یعنی مسیری پیش برده اند که نسبت به سن خودشان و سن سینمایی شان (حضور در سینما)، در جایگاه موفق تری هستند، این مسیر را طی کرده اند و این شرایط، فقط برای من نبوده و نیست.خیلی انگشت شمار هستند تعداد بازیگرانی که از اول، روی سلیقه خودشان پافشاری داشتند. به هر حال سینمای تجاری هم سینمای بدی نیست.در بحث انتخاب فیلمنامه ها و پیشبرد مسیرم در سال های ابتدایی فعالیتم، خیلی وارد نبودم؛ مشاوره خوبی نداشتم ولی کلا خود من هم بلد نبودم.آزمون و خطا برای همه بازیگران وجود دارد.این لطف خدا بوده که به جایگاه الانم برسم.امیدوارم خدا کمک کند تا جایگاه بالاتری به دست بیاورم و بتوانم آن را حفظ کنم و امیدوارم قبل از اینکه خدا محبتی به من عطا کند، جنبه و قدرتش را داشته باشم برای این تلاشی که دارم انجام می دهم تا مسیرم را تغییر دهم.

حالا با وجود اصرار به بازی های کمدی، خودتان را بازیگری می دانید که مردم به خاطر شما بلیت بخرند و به سینما بیایند؟
اینکه آیا بازیگری هستم که به فروش فیلم کمک می کنم را فیلم هایم نشان می دهند که بله، این طور است.

آن اتفاق خوبی که برای شما در تلویزیون با «دلنوازان» رقم خورد، هنوز در سینما رخ نداده، امید دارید به اینکه آن سونامی، این بار در شکل سینمایی اش برای شما رقم بخورد؟
درست می گویید، شاید به خاطر شرایط زمانی بوده.به هر حال تلویزیون من را معرفی کرد؛ «دلنوازان» به سلیقه اصلی من نزدیک بود ولی در سینما، 80 درصد فیلم هایی که بازی کردم، سلیقه من نبوده و در این میان، یک تعدادی از آن، باز هم سلیقه من نبوده؛ اما نزدیک تر بوده به آن بخشی که بخواهم در فیلم کمدی بازی کنم.

شما فرزند تلویزیون هستید و با این رسانه، معرفی شدید؛ اما در ادامه، دیگر حضوری در تلویزیون نداشتید و تماما در سینما فعال بودید.این عدم حضور چندین ساله شما در تلویزیون دلیل خاصی دارد؟
نه، واقعا دلیل خاصی وجود ندارد که به تلویزیون برنگردم.در این سال ها، قسمت نشده.خدا را چه دیدید، شاید یک کار خوب پیش بیاد و باز به تلویزیون برگردم.

اگر خودتان بخواهید یک ایراد از جنس بازی تان بگیرید، به چه موردی اشاره می کنید؟
من خیلی تند حرف می زنم و این بیانم، به خاطر آن است که خیلی هیجان دارم و خودم در زندگی عادی هم به همین ترتیب صحبت می کنم.این نوع حرف زدنم را دوست دارم و از این اتفاق بدم نمی آید.من این را یک نشانه در وجود خودم می دانم که آن را دوست دارم ولی این را همیشه به من می گویند که ایرادی که داری این است که خیلی تند صحبت می کنی و خیلی تند دیالوگ را می گویی.

برای آینده سینمایی تان چه برنامه ای دارید؟ مثل خیلی از همکارانتان که خیلی زود در سودای کارگردانی یا تهیه کنندگی به سر می برند، به این چیزها هم فکر می کنید؟
من در لحظه زندگی می کنم. خیلی به آینده فکر نمی کنم ولی امیدوارم برای مسیری که در پیش گرفته ام، خدا به من کمک کند که اتفاقات خوبی بیفتد تا به آن چیزهایی که می خواهم، برسم.