خیرین محله دردشت

اصفهان امروز، منصور کتیرایی: حمام دردشت آن سال‫ها به‫راه بود و حمام مردانه و زنانه داشت. صبح‫ها تا ساعت 9، حمام بزرگ برای استفاده مردان بود و حمام کوچک برای زنان. بعد از ساعت 9 هم حمام بزرگ می‫شد حمام زنانه و حمام کوچک، مردانه. تا شب بشود بیشتر زن‫ها می‫رفتند حمام. فقط روزهای جمعه، حمام بزرگ مردانه بود. حالا دیگر حمام را مرمت کرده‫اند و در آن جلسه برگزار می شود. سقاخانه‫ها هم آن روز به‫راه بود و هنوز هم هست، چون وقف بوده، بازسازی شده و مردم از آب سرد آن در تابستان استفاده می‫کنند.

بازارچه دردشت در آن سال­ها، دو تا سه مسجد داشت. یکی مسجد آقانور که هنوز هم هست. مسجدی هم اضافه شده و بعضی مسجدها نیز که خراب شده، به خاطر موقوفه بودن زمین­هایشان، آ­نها را بازسازی کردند، ولی نمازخوان­شان کم است. مسجد امام حسن مجتبی (ع) هم کنار مغازه ما است و من عضو هیئت امنای آن هستم. قبلا اسم این مسجد، چهاری بود و آیت­الله شیخ کلباسی می­آمد در آن نماز می­خواند. آن روزها مسجد شلوغ می­شد و خادم داشت. ظهرها و شب­ها هم خیلی نمازگزار می­آمد، اما حالا ظهرها به تعداد انگشت های دو تا دست هم نمازگزار نداریم، به خاطر اینکه رفت­ و آمد، کم و تعداد مسجدها زیاد شده است.

مسجد آقانور از مسجدهای معروف دردشت است و مسجد پاسنگ در اول بازارچه نیز معروف است. سر چهارراه هم یک مسجد است و آخر بازارچه هم مسجدی دیگر که بازسازی شده است. توی یکی از کوچه­های بازارچه دردشت هم یک مسجد بود که حالا بازسازی شده است. قبلا همه می­رفتند مسجد جامع آقانور جمع می­شدند و پولدارها به فقرا کمک می­کردند، ولی حالا هم مسجدها زیاد شده و هم نمازخوان­ها کم و دیگر مردم نمی­روند در یک مسجد دور هم جمع شوند.

من بچه همین محل هستم و منزلم در اطراف بازارچه بود. در محله ما چندین خانه بود که همه­ شان آدم­ های غنی بودند و کمک می­کردند به مستضعفان اطراف خود و حواله نان و خاکه­زغال به آنها می­دادند و کمک مالی می­کردند برای دختر شوهر دادنشان. خانواده حاج آقارضا صیرفیان و خانواده آذری­پور بعضی از این خیرین بودند. خانواده آقای یقینی هم بودند که تا چند سال بعد از فوت او هم هر سال 10 روز روضه­خوانی در خانه قدیمی­­شان داشتند که این خانه، هنوز هم هست. خانواده آقای صلواتی هم بودند که حالا پسرشان نماینده شورای شهر شده است. خانواده حاج میرزا سیدعلی ابطحی هم که روحانی بودند آن موقع و بعد، امام جمعه اصفهان شدند، اهل آنجا بودند. خانواده خوروش هم بود. پدر حاج­آقا محمود خوروش که یکی از خیرین است، اینجا خانه داشت و خودش هم مدتی اینجا زندگی می­کرد. کار و بارشان خوب بود، غنی بودند و کمک می­کردند، بعد به مرور زمان که اینجا یک مقداری از رونق افتاد، ثروتمندان محله هم هر کدام رفتند جاهای دیگر مثل عباس­آباد و چهارباغ. حالا اهالی این محله، اغلب توی یک مایه هستند و همه­شان نه خیلی کار و بار خوب دارند و نه خیلی ضعیف­اند. کسی هم هست که معطل ماهیانه 50 هزار تومان است یا مستاجر است یا خانه کوچکی دارد.