خونریزی گوارشی مهمترین عارضه مصرف خودسرانه آسپرین

بیماری‌های‌ قلبی سالانه میلیون‌ها نفر را در سراسر دنیا درگیر می‌کند و یکی از قابل پیشگیری‌ترین بیماری‌های حال حاضر است؛ فقط کافی است فرد سبک زندگی سالمی داشته باشد.

به گزارش ایمنا، اولین علل مرگ و میر در جهان مربوط به بیماری‌های قلبی است.

زمانی که هرگونه استرسی به بدن وارد می‌شود اعم از بی‌خوابی یا هر مشکل دیگری می‌تواند نامنظمی در ضربان قلب ایجاد کند.

بیماری‌های قلب در راس علل مرگ هر دو گروه مردان و زنان قرار دارد و حمله‌ قلبی‌ عبارت‌ است‌ از مرگ‌ سلول‌های‌ عضلانی‌ قلب‌ که در اثر کاهش‌ یا توقف‌ جریان‌ خون‌ سرخرگ‌های‌ قلب‌ اتفاق می افتد.

گرچه این موضوع غالباً در افراد بالای‌ ۴۰ سال‌ رخ‌ می‌دهد، اما می تواند در هر گروه سنی دیده شود.

بیماری‌های قلب در مردان‌ شایع‌تر است، اما میزان‌ بروز آن‌ در خانم‌ها نیز رو به‌ افزایش‌ است‌ .

داروهایی که برای درمان بیماری های قلبی تجویز می‌شوند انواع مختلفی دارند، هر کدام از این داروها دارای اهداف متفاوتی هستند، که به نحوه تأثیر بیماری قلبی بر قلب بیمار بستگی دارند.

شناخت داروهای تجویز شده، پیروی از دستور مصرف داروها، و داشتن توانایی تشخیص عوارض جانبی احتمالی آن‌ها، هم برای خود بیماران قلبی و هم برای کسانی که از آن‌ها مراقبت می‌کنند، ضروری است .

امروز و در این فرصت درباره داروهای رایج قلبی و نحوه مصرف آنها گفتگویی را با «دکتر محمد رضا اخباری- متخصص قلب و عروق» انجام داده ایم که مشروح آن را در ادامه می خوانید:

داروهای قلبی چه دسته بندی هایی دارند؟

داروهای قلبی از تنوع بسیار زیادی برخوردار هستند و شامل طیف وسیعی از داروها می شوند که می توان آنها را به اشکال مختلف طبقه بندی کرد.

یک طبقه بندی انجام شده این است که داروها بر اساس کاربردی که دارند، دسته بندی می شوند؛ به عنوان مثال داروهای ضد دردهای قلب، داروهایی که برای نارسایی قلب استفاده می شوند، داروهایی که پمپ قلب را تقویت می کنند، داروهایی که مایع های اضافی بدن را دفع می کنند، داروهایی که برای تپش قلب یا نامنظمی های ضربان قلب استفاده می شوند، دسته دیگر داروهای ضد فشار خون هستند که تاثیرات قلبی و عروقی به شمار می روند، داروهایی که ضد تصلّب شراین هستند و پلاک تشکیل شده در قلب را ثابت نگه می دارند و از ایجاد اختلالات حاد جلوگیری می کنند.

از هر کدام مثالی برای خوانندگان ما بزنید!

یه عنوان مثال داروهای ضد درد قلبی که شایع ترین آنها نیترات ها هستند، قرص های زیرزبونی می باشند.

داروهای ضد تپش خون که پر مصرف ترین آنها ایندرال است، متورال و داروهای رقیق کننده خون مثل آسپرین است که هم خانواده آن پلاویکس ها هستند.

داروهای وارفارین هم رقیق کننده خون هستند و بیماران به خوبی با این دارو آشنا هستند.

داروهای رقیق کننده خون چگونه عمل می کنند؟

از آنجایی که مکانیسم اصلی بیماری بسیار شایع و خطرناک سکته قلبی، بیش از حد پلاکت های خون و سلول های انعقادی خون هستند، یعنی ایجاد لخته آغازگر سکته های قلبی است، بنابراین داروها اینجا اهمیت خود را نشان می دهد که مهمترین کاربرد داروهای ضد پلاکتی جلوگیری از سکته قلبی است.

وقتی سکته قلبی ایجاد می شود، مصرف این داروها برای درمان آن می توانند مؤثر باشند.

داروهای رقیق کننده خون به دو دسته تقسیم بندی می شوند، داروهای ضد پلاکت که معروف ترین آنها «آسپرین» و یک دسته داروهای ضد انعقاد خون که معروف ترین آنها «وارفارین» است.

آیا در طول گذر زمان ممکن است تعداد پلاکت های خون در فرد تغییر کند؟ داروها بر روی چه بخشی اثر می گذارند؟

تعداد پلاکت خیلی مهم نیست بلکه عملکرد پلاکت ها مهم هستند و این داروهای ضد پلاکت عملکرد پلاکت را متوقف می کنند.

برخی تصور اشتباهی دارند و گمان می کنند چون سن آنها به ۵۰ سالگی رسیده است باید آسپرین استفاده کنند، در حالی که چنین چیزی از نظر علمی درست نیست و باید برای شروع مصرف آسپرین دلایل منطقی و علمی وجود داشته باشد.

مثلاً برای کسی دیابت و فشار خون داشته باشد و در سن ۵۰ سالگی به سر می برد، مصرف آسپرین منطقی است، کسی سابقه سکته قلبی داشته باشد مصرف آسپرین برای او اشکالی ندارد اما اینکه سن ملاک مصرف آسپرین باشد، یک باور بسیار اشتباه است.

آسپرین علیرغم اینکه فواید زیادی دارد، ضررهای زیادی هم دارد که از عوارض مهم آن خون ریزی های سراسر بدن به خصوص خونریزی های گوارشی است.

اگر کسی بی دلیل آسپرین مصرف کند و دچار خونریزی گوارشی شود، خطای نابخشودنی انجام داده است چرا که شروع مصرف آسپرین باید حتماًَ با نظر پزشک باشد یا دلایل علمی قانع کننده داشته باشد.

کاربرد داروهای وارفارین چیست؟

کاربرد وارفارین ها به وسعت آسپرین نیست ولی خطراتی بیشتر از آسپرین به همراه دارد.

دارویی است که ما در موارد مختل از آن استفاده می کنیم، به عنوان مثال کسی که داخل ساق پای او لخته تشکیل شده باشد و همین لخته از داخل پا به سمت ریه حرکت کرده باشد، برای پیشگیری از بروز سکته مغزی از وارفارین استفاده می کنیم.

کسانی که نارسایی قلبی دارند و پمپ قلب آنها به خوبی کار نمی کند و مستعد تشکیل لخته هستند، وارفارین برای آنها تجویز می شود.

وارفارین با آسپرین چه تفاوت کاربردی دارند؟

آسپرین داروی ضد پلاکت خون و وارفارین داروی ضدانعقاد خون است.

در مصرف این داروها چه نکاتی را باید رعایت کرد؟

برخلاف مصرف آسپرین که دوز ثابتی دارد و ما به همه بیماران اعلام می کنیم روزانه ۸۰ میلی گرم آسپرین مصرف کنند، وارفارین را بر اساس تست معروف «پی. تی. آی. ان. آر» تنظیم می کنیم.

ممکن است یک نفر با نصف قرص روزانه « PTINR » درستی داشته باشد؛ این آزمایش ماهی یکبار بر روی بیمار انجام و بر اساس نتیجه آن، دوز دارو را کم یا زیاد می کنیم.

بهتر است زمان مصرف این داروها عصر هنگام یا غروب باشد.

کسی که داروی وارفارین مصرف می کند مجاز نیست هیچ داروی دیگری را بدون مشورت با پزشک مصرف کند.

بعضی داروها ممکن است باعث شود سطح این دارو در خون چند برابر شود و بیمار با خونریزی های عجبیب و بعضاً خطرناک مواجه شود.

مصرف همزمان داروهای مسکن مثل قرص های بروفن، دیکلوفناک، داروهای اعصاب و روان و گوارشی با داروی وارفارین بسیار خطرناک است.

بیماری که با مصرف داروی وارفارین لکه های بنفش رنگی بر روی پوست خود مشاهده می کندبه طوری که لکه ها در حال رضد باشند، باید به صورت موقت وارفارین را قطع و با پزشک مشورت کند زیرا اینها اولین نشانه های مسمومیت با وارفارین هستند.

•