بیاعتمادی شهروندان؛ عمدهترین چالش شهرداری
در سابقه مدیریتی و اجراییاش اگر چرخی بزنیم آنقدر فعال ظاهرشده و بر مسندهای مدیریتی تأثیرگذار بوده که اکنون حضورش در شورا و ایفای نقش سخنگویی توسط او از بجاترین اتفاقها و انتصابها به شمار میرود. البته که خودش برای این مسئولیت اعلام آمادگی و تمایل کرده بود اما موافقت دیگر اعضا نیز نشاندهنده اعتمادی است که بر توانمندیهای او در این سمت دارند.
مینا عباسپور - اصفهان امروز : در سابقه مدیریتی و اجراییاش اگر چرخی بزنیم آنقدر فعال ظاهرشده و بر مسندهای مدیریتی تأثیرگذار بوده که اکنون حضورش در شورا و ایفای نقش سخنگویی توسط او از بجاترین اتفاقها و انتصابها به شمار میرود. البته که خودش برای این مسئولیت اعلام آمادگی و تمایل کرده بود اما موافقت دیگر اعضا نیز نشاندهنده اعتمادی است که بر توانمندیهای او در این سمت دارند. مهدی مقدری باسابقه فعالیت در سرویس فرهنگی و اجتماعی مرکز اطلاعات و اخبار استانداری اصفهان، مدیریت فرهنگسرای همت و مشاور معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان فرهنگی-تفریحی شهرداری اصفهان و نیز دبیر کلی سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی از 1388 تاکنون به همراه عضویت در شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان کشور، شورای مشورتی توسعه استان اصفهان و درنهایت روزنامهنگار و مدیرمسئول نشریه سراسری «عدالت و آزادی» از چهرههای شناختهشده مطبوعاتی و البته اصلاحطلب است که با حضور در لیست امید و موفقیت صددرصدی این لیست در انتخابات شوراها، توانست به شورای دوره پنجم اصفهان راه یابد. مهدی مقدری کارشناس ارشد روابط بینالملل و سخنگوی شورای اسلامی شهر که از آغاز کارش در شورا ارتباط مستقیم و شفافی را با رسانهها برقرار کرد، در گفتگو با اصفهان امروز از برنامههای پیش روی خود و شورا سخن گفته است که بهتفصیل و در ادامه میآید:
۱ - با توجه به پیوستن شما به لیست امید و موفقیت بیسابقه این لیست در انتخابات، بگویید هدف اصلی و کلیدی شما از حضور در شورا و پیوستن به لیست امید چه بود؟
راستش را بخواهید بنده هیچ برنامه شخصی برای حضور در انتخابات را برای خودم تصور نمیکردم. بهعنوان دبیر کل یک حزب کشوری تمام تلاشم حمایت از سرمایههای انسانی تشکیلاتم در سراسر کشور و ازجمله اصفهان بود تا در لیست انتخاباتی وارد شوند و بنده در کنار سایر اعضای سازمان عدالت و آزادی برای آنها کمپین تشکیل دهیم؛ اما با مصوبه شورای مرکزی حزب، موظف به ثبتنام در انتخابات شدیم و در کنار سایر نامزدهای سازمان در ابتدا یک انتخابات درون منطقه در اصفهان برپا شد و به لطف بدنه سازمان بنده و دکتر خسروی به همراه چند تن دیگر از نامزدهای حزبیمان در اولویتهای رایزنی و قرار گرفتن در لیست امید شهر اصفهان قرار گرفتیم.
در یک سال منتهی به انتخابات شوراهای شهر در دفتر سیاسی و شورای مرکزی حزب برنامهای اصلاحطلبانه برای اداره شهر توسط اصلاحطلبان تنظیم کردیم و از طریق نهادهای استانی(شورای هماهنگی جبهه اصلاحات استان) و کشوری(شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان کشور) تلاش کردیم محورهای این برنامهها تبدیل به برنامه اجتماعی شود که تا حدود زیادی نیز به هدف رسیدیم. بعد از قرار گرفتن در لیست همواره تلاش بنده و دیگر اعضای لیست امید اصفهان پایبندی به اسناد و برنامهها و وعدههای انتخاباتی بوده که پیشتر از راههای مختلف به آگاهی کارشناسان و شهروندان رسانده بودیم.
۲ - بیشتر مشکلات موجود در شهر که نیاز به رسیدگی و پیگیری اعضای شورا دارد را در چه موارد و زمینههایی میدانید؟
از ابتدا رویکرد بنده، تلاش برای خدمت به دو محور اصلی در مدیریت شهری بوده است؛ نخست موضوعهای فرهنگی و هنری و دیگری محیطزیست شهری. در کنار اینها بهعنوان کسی که 15 سال مطالعه و تحقیقاتی پیرامون حکمرانی خوب داشتم، محورهایی چون مبارزه با فساد، شفافسازی، حاکمیت قانون، پاسخگویی، کیفیت مقررات و مشارکت شهروندان در اداره شهر همواره اصولی بنیادین تلقی شده و تلاش کردهام در این مسیر ایدهها و برنامههایی را پیادهسازی کنم. درواقع، هدفگذاری بنده این است که در کنار همکاران فرهیخته شورای شهر اصفهان بر این موضوعات تمرکز بیشتری داشته باشیم؛ چراکه چالشهای عمده کلانشهری مانند اصفهان از اینها نشأتگرفته و اصلاح این امور هم هدف اصلاحطلبانه ماست و هم نیاز شهرها و حکمرانی شهری.
۳ - از دیدگاه شما، در بدنه و چارت کمیسیونهای شورا چه تغییراتی لازم است؟
پیشنهادهایی که بنده و برخی از نمایندگان شورا داریم این است که تجانس محورهای کمیسیونهای شورای شهر اصفهان را تنظیم کنیم. برای مثال امروز در چارت کمیسیون حملونقل و محیطزیست و فناوری اطلاعات داریم که در طرح ما محیطزیست تجانس بیشتری با کمیسیون بهداشت و سلامت و خدمات شهری دارد و بهجای فناوری اطلاعات، ما باید به عموم فناوریهای نوین توجه کنیم. یا در مورد کمیسیون فعلی اقتصادی، حقوقی و گردشگری؛ پیشنهاد ما تشکیل کمیسیون جدیدی به نام حقوقی، شفافیت و نظارت است که تمرکز بر موضوعات کلیدی حقوقی و نظارتی شهرداری داشته باشد چراکه قانون یکی از کارهای اصلی شوراها را نظارت قلمداد کرده و این موضوع صرفاً با یک عنوان حقوقی ذیل کمیسیون اقتصادی مغفول مانده است. امروز عمدهترین چالش شهرداری را بیاعتمادی شهروندان به این نهاد عمومی میدانم که چنانچه ما بر اساس شفافیت و نظارت و پاسخگویی بیشتر به شهروندان در این کمیسیون تمرکز داشته باشیم، بخش زیادی از این بیاعتمادی رخت بر خواهد بست. بر پایه این پیشنهادهای اصلاحی، در ابتدا باید کمیسیون ماده 91 آییننامه شورا تشکیل شود و جمعبندی نظرات این کمیسیون به صحن اصلی بیاید تا در صورت تصویب، ساختار جدید کمیسیونهای شورای شهر شکل بگیرد. امیدوارم با همراهی نمایندگان شورا این تغییرات بنیادین در ساختار شورای شهر به وقوع بپیوندد.
۴ -برنامه شما در مورد آسیبهای اجتماعی شهر چیست و گام نخست را در چه مسیری خواهید برداشت؟
مسئله آسیبهای اجتماعی در شهرها یک موضوع چندوجهی است و مشارکت نهادهای مختلف دولتی، قضائی، انتظامی، عمومی و مردمنهاد را میطلبد. بعید میدانم آسیب اجتماعی وجود داشته باشد که لزوماً با برنامههای یکنهاد قابلرفع باشد. ازاینرو، نگاه من این است که نهادهای متولی اجتماعی که درزمینههای آسیبهای اجتماعی در شهر تلاش میکنند در مشارکت با نهادهای دانشگاهی راهحلهای پیشنهادی را روی میز بیاورند و در نشستهای مشترک این نهادها، کار ویژه هر نهاد روشن شود و به سهم خود در رفع این آسیبها مشارکت کنند. مشکل بنیادین مدیریت چنین فضایی این است که همه نهادها میخواهند راهحلها و مسیرهای خود را بروند؛ این در حالی است که نهاد متخصص باید نقشه راه را نشان دهد و در مسیر مشارکتی دیگران بهعنوان بازوهای عملیاتی ورود کنند و سرمایههای مادی، انسانی و معنوی خود را به خدمت آن اقدام مشترک بیاورند و از رفتارها و برنامههای جزیرهای پرهیز کنند.
۵ -در مورد مطالبه مردم اصفهان از جاری بودن زایندهرود چه برنامه و اقدامهایی در نظر دارید و نقش شورا در این مورد را چقدر تأثیرگذار میدانید؟
این هم از همان دست مواردی است که اقدام مشترک ذینفعان را نیاز دارد. شوربختانه در مسیر حل مشکلات زایندهرود آنچه من درک میکنم عدم اجماع ذینفعان در اصفهان است. هرکدام از بازیگران مسیر خود را میروند. دولت، مشارکت سازمانهای مردمنهاد را جدی نگرفته، نمایندگان مجلس بعضاً رفتارهای پوپولیستی داشتند و بهغیراز چند تن از آنها که ریشهای مسئله را دنبال میکنند، ظاهراً اراده جدی وجود ندارد، چراکه برخی از این مشکلات امروز به دلیل ضعف عملکرد آنها در ادوار گذشته مجلس و دولت همراهشان بوده است. نهادهای مرکزی ازجمله وزارت نیرو و سازمان محیطزیست برنامه اقدام مشترکی برای حل این بحران ارائه نکردند و استانداری اصفهان و آب منطقهای تنها به چند ماده بر روی کاغذ دلخوش کرده است؛ درحالیکه این موضوع نیاز به نشست همه ذینفعان دور میز گفتوگوهای راهبردی دارد تا همه توان و سرمایه موجود در یک مسیر قرار گیرد. شورای شهر در این مسئله میتواند بهعنوان یکی از بازیگران وارد این پرونده شود و از منافع شهروندان و شهر اصفهان بهعنوان یکی از حقابهداران زایندهرود دفاع کند.
۶ -بهعنوان سخنگوی شورا چه برنامهای در مورد اطلاعرسانی و پاسخگویی به مردم و رسانهها دارید؟
تمام هدف من این است که در جایگاه سخنگویی شورایشهر، شهروندان اصفهانی را بهصورت شفاف و مستمر در جریان روندهای تصمیمگیری و اقدامهای شورا قرار دهم تا هیچ نقطه تاریکی در این میان نباشد. برای این موضوع اصل احترام به گردش آزاد اطلاعات، تسهیل دیدبانی رسانههای مستقل محلی، برپایی کنفرانسهای خبری، ایجاد سازوکارهای لازم برای دسترسی شهروندان به مصوبات و اطلاعات موردنیازشان را دنبال خواهم کرد. جلساتی با مدیران مسئول رسانههای محلی داشتم تا نقدها و پیشنهادهای آنها را جمعبندی کرده و عملیاتی کنیم. همچنین، در تلاشم با نهادهای مستقل حوزه شفافیت و پاسخگویی در کشور ارتباط برقرار کنم تا راهکارهای آنها برای پیشبرد این هدف را دریافت کنم و در صورت نیاز سازوکارهای لازم را طراحی کنم. بهزودی جلسهای با مدیران مرکز شفافیت برای ایران خواهم داشت تا از تجربیات آنها نیز بهره ببرم. البته در این مدت تلاش کردم در ارتباط لحظهبهلحظه با خبرنگاران و اصحاب رسانه باشم و در سریعترین زمان ممکن به پرسشهای آنها پاسخگو باشم. یکی دیگر از کارهایی که در این مدت کردیم این بود که پخش زنده جلسات علنی تالار اصلی شورا را برای شهروندان مهیا کردیم تا از فرآیند این جلسات مطلع شوند؛ این کار موردپسند بسیاری از کارشناسان و شهروندانی که با ما در ارتباط بودند قرار گرفت. برای آینده نیز برنامههای بیشتری خواهیم داشت.
۷ -چه اقدامهایی درزمینه پیشرفت وضعیت فرهنگی و اجتماعی شهر در نظر دارید؟
بارها در این مدت عرض داشتم که مسئله فرهنگ و هنر مزیت مطلق ماست. ما تنوع سلایق فرهنگی و هنری را هم خوب میدانیم، هم باور داریم و نیز برای آنها برنامه داریم. ما هم دغدغه جریان سنتی جامعه و همنسل مدرن و نو را توأمان درک میکنیم و برای آنها احترام قائلیم. به باور من مدیران فرهنگی آینده شهر باید برای کثرت موجود در جریان فرهنگی و هنری اصفهان برنامه عملیاتی داشته باشد و به حتم چنین خواهد شد. ما نشاط و شادابی لازم را به اصفهان برمیگردانیم و بدون تبعیض اقدام خواهیم کرد. به باور من برنامههای فرهنگی و هنری نیاز امروز شهر است، افسردگی موجود را باید پایانی باشد و راهحل آن را در برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری نشاطبخش میدانم که نهتنها پویایی و سرزندگی را به اصفهان برمیگرداند، بلکه اقتصاد هنر و رونق صنایع خلاق را به همراه دارد و این توان را دارد که بخشی از رکود اقتصاد شهری را جبران کند. شوربختانه ما در این زمینه بسیار عقب هستیم و از خلق درآمدهای ناشی از صنایع خلاق شهری که بیشتر مرتبط با جریانهای فرهنگی و کسبوکارهای مرتبط باهنرهای معاصر و فناوریهای نوین است دور هستیم.