نرده‌های یک‌شبه سی‌وسه‌پل
چندی پیش، نصب نرده بر سی‌وسه‌پل دوباره بحث‌هایی را به وجود آورد. بحث‌هایی که یک سر طیف آن، حامیان میراث فرهنگی و سر دیگرش، آدم‌های نگران جان شهروندان بودند.
«تنها در یک دهنه سی‌وسه‌پل، به‌صورت آزمایشی و برای سنجش منظر و زوایای نرده‌گذاری، نرده چوبی نصب‌شده است، چراکه با توجه به حوادث سقوط از پل باید برای حفاظت مردم، طراحی شود. مجری این طرح، هم شهرداری است و میراث فرهنگی بر آن نظارت دارد.»
این جمله‌ای است که فریدون الهیاری، مدیرکل میراث فرهنگی اصفهان به‌تازگی بیان کرد و در خبرها منتشر شد، بعدازآنکه به دلیل سقوط یک کودک از این اثر تاریخی، دوباره بحث‌های نصب نرده چوبی بر کنار آن مطرح شد.
گویا شهرداری اصفهان هم گفته بوده در صورت مناسب بودن نرده‌های چوبی، برای دیگر دهانه‌های پل نیز نرده‌گذاری خواهد کرد. از پس از نصب یک نرده چوبی بر روی سی‌وسه‌پل اما این خبر که «دیوارهای سی‌وسه‌پل را با دریل برای نصب نرده‌های چوبی تخریب می‌کنند» در فضای مجازی سروصدا به پا کرد.
نحوه کار گذاشتن نرده‌ها و حجم دخالت‌ها با ایجاد نرده در سی‌وسه‌پل، انتقادات فعالان میراث فرهنگی را به همراه داشت.
شاهین سپنتا، فعال میراث فرهنگی استان اصفهان در واکنش به این اقدام گفت: «در حالت کلی باید آثار تاریخی ایمن باشند، نگهبان داشته باشند یا موانعی برای جلوگیری از بروز چنین اتفاقاتی مقابل این نوع آثار تاریخی ایجاد شود، با بروز این اتفاق، پیشنهادهایی مانند کشیدن گارد شیشه‌ای ضخیم مشابه موارد استفاده‌شده در داخل فضاهای موزه‌ای مطرح‌شده، اما با توجه به این‌که شیشه سنخیت زیادی با بافت تاریخی ندارد یا امکان دارد برخی افراد شرور اقدام به شکستن آنها کنند و از سوی دیگر منظر پل مخدوش می‌شود، قرار است به‌صورت آزمایشی روی چنددهانه پل نرده چوبی نصب شود تا در صورت مناسب بودن برای دیگر دهانه‌های پل نیز این اقدام انجام شود.»
او با اشاره به این‌که نصب نرده‌های چوبی به دهانه پل تاریخی در مورد «پل خواجو» مسبوق به سابقه است، ادامه داد: «استفاده از این نرده‌های چوبی با ساختار پل خواجو سازگار است و منظر پل را مخدوش نکرده است؛ بنابراین تصمیم گرفته شد تا مشابه نرده‌های پل خواجو طراحی و در نخستین اقدام روی چند دهنه سی‌وسه‌پل آزمایشی نصب شود تا درصورتی‌که جواب داد و منظر پل را مخدوش نکرد و با تائید کارشناسان، ابتدای دیگر دهنه‌های خطرآفرین پل نیز نصب شود و درصورتی‌که جواب نداد، به گزینه‌های دیگر فکر شود.»
او با تأکید بر این‌که قطعاً باید نصب هر ملحقاتی روی اثر تاریخی با حداقل آسیب یا تغییر باشد، اضافه کرد: «نه این‌که بگويیم نباید روی دیوار چیزی پیچ شود، در حد یک پیچ یا بست ممکن است آن کار انجام شود، اما این‌که آسیب به حدی باشد که پل را از بین ببرد، این‌طور نیست.»
بنابراین میراث فرهنگی با به شور گذاشتن راهکارهایی که می‌توانند مانع از بروز مجدد چنین اتفاقی شوند، در نخستین قدم، نرده‌ای چوبی روی یکی، دو دهانه سی‌وسه‌پل نصب‌کرده تا بعد از بررسی جوانب کار و نظرات مخالفان و موافقان به نتیجه‌ای نهایی در این زمینه برسد.
به گفته او انتخاب فرم چوب هم به این دلیل است که رنگ و فرم چوب با سازه بنا همخوانی دارد و مسبوق به سابقه در پل خواجو است.
سپنتا ادامه می‌دهد: اگر نخواهند این کار را انجام دهند، باید به مردم گفت در حالت کلی کسی نباید از سی‌وسه‌پل رد شود یا در کنار هر دهنه پل یک نگهبان بایستد.
او می‌گوید: در گذشته در برخی از بخش‌های آب‌رو طبقه پایین پل خواجو، مسیر تردد مردم باریک بود و در برخی مواقع جمعیت به حدی زیاد بود که هرلحظه امکان داشت کسی داخل آب بیفتد، بنابراین در این شرایط، نصب مانع، بهترین راهکار است.
نکته‌ای که برخی مطرح می‌کنند اما این است که تغییرات و الحاقات باید به تائید نظر کارشناسان برسد و طرح به‌صورت مجازی و الگوهای گرافیکی بر روی بنا تست شود و این‌طور نیست که یک‌شبه نرده‌ای سفارش داده شود و در پلی نصب شود.