غروب کوهستان برای چند نسل خاطره ساخت
ناهید دایی جواد از برجسته‌ترین هنرمندان به نام گل‌های رادیو دهه 40 بود. گرچه در آن سال‌ها خوانندگان فراوانی فعالیت داشتند اما مرحوم داوود پیرنیا هرکسی را در برنامه گل‌ها نمی‌پذیرفت و تنها کسانی که استعدادهای ویژه داشتند و به‌سختی می‌شد از روی صدایشان تقلید کرد موردقبول بودند.
منوچهر شیخ صراف* - ناهید دایی جواد از برجسته‌ترین هنرمندان به نام گل‌های رادیو دهه 40 بود. گرچه در آن سال‌ها خوانندگان فراوانی فعالیت داشتند اما مرحوم داوود پیرنیا هرکسی را در برنامه گل‌ها نمی‌پذیرفت و تنها کسانی که استعدادهای ویژه داشتند و به‌سختی می‌شد از روی صدایشان تقلید کرد موردقبول بودند.
نوروز 42 آهنگ غروب کوهستان که یک ترانه بختیاری بود و شعر آن از استاد بی‌نظیر جهانبخش پازوکی و با آهنگسازی مرحوم سیروس ساغری تنظیم‌شده بود با صدای ناهید دایی جواد از رادیو پخش شد. این نخستین اثر بانو ناهید بود که پخش شد و شاید به‌جرئت بتوان گفت خانواده‌ای را در اصفهان نمی‌توانید پیدا کنید که این آهنگ را با صدای مخملی و خاص ناهید نشنیده باشند و با آن خاطره نداشته باشند. ویژگی دیگر این اثر این بود که هم موردپسند نسل قدیم بود و هم موردپسند نسل جدید.
دوستی و آشنایی بنده با ناهید دایی جواد و همسر ایشان مرحوم کیوان قدرخواه به سال‌های دور برمی‌گردد. از زمانی که با کیوان در دبیرستان هراتی همکلاس بودم تا دوره‌های بعدی که به‌واسطه فعالیت‌های فرهنگی و هنردوستی و رفت‌وآمد خانوادگی ما ادامه پیدا کرد. برنامه‌های بسیاری را به‌اتفاق بانو شرکت می‌کردیم ازجمله مراسم بزرگداشت اسماعیل مهرتاش که توسط محمد منتشری در تهران برگزار شد.
ناهید دایی جواد و همسرشان کیوان قدرخواه اغلب با بزرگان ادبیات معاصر ایران چون استاد محمدرحیم اخوت و آقای نبوی نژاد (مجله اصفهان) و استاد کسایی رفت‌وآمد خانوادگی داشتند.
28 مرداد 1393 در منزل دخترم ترتیب جشن تولدی برای بانو دایی جواد را دادیم و ایشان بسیار غافلگیر و خوشحال شدند. ما همچنین سفرهای خانوادگی با ایشان داشتیم و بانو مرا منوچهر خان صدا می‌زد.
* نوازنده نی و پژوهشگر موسیقی
یادداشت بصورت شفاهی تهیه شده است
نوروز 42 آهنگ غروب کوهستان که یک ترانه بختیاری بود و شعر آن از استاد بی‌نظیر جهانبخش پازوکی و با آهنگسازی مرحوم سیروس ساغری تنظیم‌شده بود با صدای ناهید دایی جواد از رادیو پخش شد. این نخستین اثر بانو ناهید بود که پخش شد و شاید به‌جرئت بتوان گفت خانواده‌ای را در اصفهان نمی‌توانید پیدا کنید که این آهنگ را با صدای مخملی و خاص ناهید نشنیده باشند و با آن خاطره نداشته باشند. ویژگی دیگر این اثر این بود که هم موردپسند نسل قدیم بود و هم موردپسند نسل جدید.
دوستی و آشنایی بنده با ناهید دایی جواد و همسر ایشان مرحوم کیوان قدرخواه به سال‌های دور برمی‌گردد. از زمانی که با کیوان در دبیرستان هراتی همکلاس بودم تا دوره‌های بعدی که به‌واسطه فعالیت‌های فرهنگی و هنردوستی و رفت‌وآمد خانوادگی ما ادامه پیدا کرد. برنامه‌های بسیاری را به‌اتفاق بانو شرکت می‌کردیم ازجمله مراسم بزرگداشت اسماعیل مهرتاش که توسط محمد منتشری در تهران برگزار شد.
ناهید دایی جواد و همسرشان کیوان قدرخواه اغلب با بزرگان ادبیات معاصر ایران چون استاد محمدرحیم اخوت و آقای نبوی نژاد (مجله اصفهان) و استاد کسایی رفت‌وآمد خانوادگی داشتند.
28 مرداد 1393 در منزل دخترم ترتیب جشن تولدی برای بانو دایی جواد را دادیم و ایشان بسیار غافلگیر و خوشحال شدند. ما همچنین سفرهای خانوادگی با ایشان داشتیم و بانو مرا منوچهر خان صدا می‌زد.
* نوازنده نی و پژوهشگر موسیقی
یادداشت بصورت شفاهی تهیه شده است