سلب اعتماد!

حسن روانشید - اصفهان امروز : قدیمی‌ها می‌گفتند «آب‌رفته را نمی‌شود به جوی برگرداند». این ضرب‌المثل طعنه به آبرویی بود که از دست می‌رفت و امکان بازگشت آن نبود. امروز سلب اعتماد در جامعه یکی از سخت‌ترین ضرباتی است که می‌تواند کمر اقتصاد را بشکند و دیگر نتواند قد علم کند. داستان اهدای سبدهایی که دولت‌ها با شروع کارشان به‌عنوان در باغ سبز نشان دادن در اختیار آحاد مردم می‌گذاشتند را فراموش نمی‌کنیم که شباهت عجیبی به داستان همان گاوداری دارد که آب در شیرش می ریخت. البته تا مدتی می‌توانست نیازمندان خرید شیر را فریب داده تا آب را به‌عنوان شیر با پولشان عوض کنند اما زمانی که رازش فاش می‌شد دیگر کسی تا پایان عمر به او اعتماد نمی‌کرد، هرچند سعی بر جبران خطاهای خود داشت! امروز تعداد زیادی از کشورهای غربی به سرکردگی آمریکا آبروی از کف رفته خود را فدای غاصبی به نام اسرائیل کرده‌اند تا بتواند در گوشه‌ای از خاورمیانه ژاندارم آنها باشد، درحالی‌که این فرزند ناخلف بریتانیا نه‌تنها نتوانست خدمتی به اربابان خود کند بلکه تعدادی دیگر را نیز فریب داد تا به جرگه او بپیوندند و حیثیت ناداشته خود را بر باد دهند. امروز دیگر کمتر کشوری در دنیا پیدا می‌شود که قادر باشد به غرب و بویژه آمریکا اعتماد کند، زیرا این آنها با سیاست‌های فریبکارانه در تاریخ، هر آنچه توانسته‌اند در حق دوستان خود خیانت کرده و بر سر حقوق شان با دشمنانشان معامله کرده‌اند که آخرین نمونه از خیانت را در رد برجام به‌جا گذاشته و در حقیقت امضای خود را زیر این توافق‌نامه و سند جهانی انکار کرده اند! حال مجسم کنید کدام‌یک از کشورها بویژه در اتحادیه اروپا که در جمع، سالیان دراز صیغه برادری با آمریکا خوانده بودند می‌توانند دوباره به آن اعتماد کرده و عهدنامه‌های جدیدی در کنار او امضاء کنند؟ این دورویی و نیرنگ که به‌سرعت نخ‌نما شد، میزان اعتبار مدعی ابرقدرتی را آنچنان پایین آورد که بلافاصله چین را به فکر انداخت تا راهی برای دریافت مطالبات تریلیون دلاری از آن یافته و خود را از چنگال این دغل‌باز خیره‌سر نجات دهد. ‌اعتماد کشورهای دیگر بویژه کشورهای جهان سوم به آمریکا در چهل سال گذشته و پس از حادثه یازده سپتامبر رنگ باخته و نزدیک است تا به کلی از بین برود. به نظر می‌رسد آخرین روزهای حضور آمریکا بر سکوی نخست جهان نزدیک شده است و باید همین روزها نشان سلب اعتماد جهانی را از دبیر کل سازمان ملل متحد دریافت دارد. اما به‌جز آمریکا که اینگونه بازیچه سیاست‌های لابی صهیونیست‌ها شده بعضی از سران کشورهای منطقه خاورمیانه نیز به تأثیر از این روش می‌روند تا نشان‌های درجه‌دو و سه بی‌اعتمادی را از جامعه جهانی دریافت کنند. سلب اعتماد تنها در سیاست خلاصه نمی‌شود بلکه می‌تواند در فرهنگ و اقتصاد کشورها نیز هویدا باشد و متولیان را به کام خود بکشد. رکود اقتصادی پارامترهای مختلف و متفاوت دارد که تنها یکی از آنها حذف درآمدهاست که اگر به عدم انباشت نقدینگی‌ها ارتباط داشت میزان آن اینقدر بالا نبود! نقص های زیاد در کیفیت و کمیت تولیدات داخلی ازجمله خودروسازی، مواد غذایی و دیگر محصولات که بعضی از آنها حتی به مهر مؤسسه استاندارد نیز مزین هستند می‌تواند از جامعه سلب اعتماد کند، که افراد دیگر به پشتوانه استاندارد توجه نکرده و آرام‌آرام به‌سوی مصرف محصولات وارداتی ترغیب شوند، که مصرف آنها نیز ممکن است به‌نوبه خود با هزار مشکل مواجه باشد! اگرچه متولیان مسئول ازجمله وزارت صنعت و تجارت سعی دارند با تبلیغات گسترده آن هم از رسانه ملی که خود ارائه‌دهنده بعضی تولیدات بی‌کیفیت است! مصرف‌کننده را به استفاده از محصولات و تولیدات داخلی ترغیب کنند، اما کم‌فروشی و بد فروشی بعضی تولید کنندگان داخلی می‌تواند زنگ خطری برای دیگر صنایع خوب و با استحکام باشد، بنابراین توجه دقیق به پیشگیری از سلب اعتماد به آنها باید از مهمترین مسائل مورد توجه مسئولان امر باشد که اگر اعتماد در جامعه رنگ باخت دیگر نمی‌توان به راحتی آب رفته را به جوی باز گرداند و به همین بهانه پای واردات بی‌رویه به کشور بازخواهد شد. صنف نانوایان کشور اگرچه از ثابت ماندن قیمت محصول خود در چهل ماه گذشته گله‌مند بودند و پی در پی خواسته خود را پیرامون تعدیل قیمت‌ها ابراز می‌کردند اما از دولت و مسئولان انتظار نداشتند با این حق، دوگانه برخورد شود و آنها را برای مدتی دیگر پادرهوا نگاه‌دارند! اگرچه این صنف نیز در چهل ماه گذشته با طرح‌هایی همچون کوچک کردن چانه و راهکارهایی نوظهور ضررهای خود را جبران کرده اند!
ادامه دارد