چه کسانی اصرار به حذف کنکور دارند؟
می‌گفت پسرم بیمار و یک تخت بیمارستان دولتی را به خود اختصاص داده بود. مرتب سرمش را عوض می‌کردند و چند روزی از خوردن غذا منع شده بود که تنها باید به سرم قناعت می‌کرد.
حسن روانشید - اصفهان امروز : می‌گفت پسرم بیمار و یک تخت بیمارستان دولتی را به خود اختصاص داده بود. مرتب سرمش را عوض می‌کردند و چند روزی از خوردن غذا منع شده بود که تنها باید به سرم قناعت می‌کرد. از اداره مرخصی گرفته بودم تا بالای سرش باشم، احساس گرسنگی نداشت اما التماس می‌کرد تا یک لیوان آب‌خنک به او بدهم اما می‌دانستم که نباید به خواسته او توجه کنم. گریه و زاری امانش را بریده بود و تنها خواهش و خواسته‌اش یک لیوان آب‌خنک بود. یک‌لحظه رهایش نمی‌کردم که خدای ناخواسته کسی دلش به رحم نیاید و قطره‌ای آب به دهان او بریزد. روزها گذشت و حالش بهتر شد و امروز که سرمش را قطع کرده‌اند و غذا می‌خورد دیگر از من نمی‌خواهد تا لیوانی آب به او بدهم، بلکه دلخور است که چرا در تمام این مدت خواسته‌اش را اجابت نکرده‌ام. او نمی‌خواهد بداند آنچه من درباره او رواداشتم از روی خیرخواهی بوده است! سیل اعتراضات به وجود کنکور در نظام آموزش عالی کشور، سالیان دراز است که ادامه دارد. نسل جوان یکی از معترضان ردیف نخست این چالش موجود هستند اما پدران و مادران هم که از فشار فرزندانشان عاصی شده‌اند بدشان نمی‌آید این سد از مسیر فرزندانشان
کنار گذاشته شود. در سال‌های گذشته تلاش موافقان و مخالفان برای بقا و حذف این به‌ظاهر معضل که در حقیقت نوعی ترمز در این برهه از گذار آموزشی در کشور است صورت گرفت که هیچکدام نتوانستند به‌طور کامل موفق به اجرای خواسته خود شوند. نه مخالفان می‌دانستند چرا به بودن کنکور اصرار دارند و نه موافقان با حذف آن آمادگی داشتند که بتوانند پسا کنکور را مدیریت کنند اما در این میان تنها وزارت آموزش‌وپرورش و بویژه وزرای آن بودند که اعتقاد محکم به حذف کنکور از نظام آموزشی را سرلوحه خواسته‌های خود قرار داده بودند که البته زیاد هم بی‌دلیل به نظر نمی‌آمد زیرا آگاه بودند با ورود مدارس غیرانتفاعی به جرگه نظام آموزشی و پرورشی سطح معلومات دانش آموزان آنقدر زیاد نیست که بتوانند شاخ این غول را بشکنند و از این نظر به‌مرورزمان نحوه فعالیت‌های این وزارتخانه با استفاده از درصد بالایی از ردیف‌های بودجه زیر سوأل خواهد رفت! استیضاح‌های مکرر وزیران در سال‌های گذشته برای آموزش‌وپرورش یکی از این چالش‌های ایجادشده در رابطه افت سطح معلومات و بی‌انگیزه شدن دانش آموزان است. از دید وزرای انتخابی در ضمن اصرار به تعویض زیرساخت‌های نظام آموزشی معتقدند
کنکور باید برچیده شود و امروز وزیر تازه از گرد راه رسیده که سالیان دراز پست‌های کلیدی و حساس این مجموعه را در اختیار داشته است به‌صراحت می‌گوید که باید کنکور برچیده شود تا فارغ‌التحصیلان از نظام آموزش‌وپرورش بتوانند آزادانه به ادامه تحصیل در رشته موردعلاقه خود بپردازند! آنچه قابل‌توجه است ظرفیت‌های مازاد دانشگاه‌های غیردولتی در طول چهار سال گذشته با کمبود نسبی متقاضی روبرو شده‌اند که علاوه بر پردیس‌هایی است که تنها با دریافت هزینه کلان قشر محدودی را می‌پذیرفتند تا بتوانند از برند دانشگاه دولتی استفاده کنند! تب استفاده از صندلی مدارس عالی بدون گذار از سد کنکور چند سالی است پایین آمده و بویژه دانشگاه آزاد اسلامی به‌راحتی دانش آموزان را با دریافت شهریه دعوت به ادامه تحصیل در مراکز خود می کند. اگرچه در این سال‌ها دانشگاه‌های متنوع در سطح منطقه و خاور دور توانسته‌اند با پهن کردن تورهای رنگارنگ علاقه‌مندان متمول را شکار کرده و ارزهای بی‌زبان را به‌حساب خود واریز کنند و فارغ‌التحصیلانی فاقد علوم پایه را پس از یکی دو سال به‌سوی کشور خود گسیل کرده و دست‌آموزهای مدارس غیرانتفاعی داخلی را بر روی صندلی‌های خود نشاندند
تا اندوخته پدران بازنشسته خود را که حاصل سی سال تلاش شبانه‌روزی آنهاست به این مدارس عالی بسپارند و درنهایت پایان‌نامه‌ای دریافت کنند که تنها به درد قاب گرفتن و نصب بر روی دیوار می‌خورد! امروز هزاران فارغ‌التحصیل از مقطع دکتری به پایین که فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های دولتی و خصوصی هستند بیشتر از درد بیکاری رنج می‌برند! حالا اگر کنکور نیز حذف شود معلوم نیست نسل‌های آینده باید در انتظار چه پیامدهایی باشند!
ادامه دارد
ادامه دارد