درباره حقوق های ناچیز نمایندگان مجلس!
کاری و تنگنای معیشت، مشکل بسیاری از خانواده‌های ایرانی است. برای چنین خانواده‌هایی و فراتر از آن، هر که دلش برای آینده کشور می‌سوزد، اظهارات یک نماینده مجلس، که مدعی است حقوق نمایندگان مجلس کم است و برای جلوگیری از فساد مدیران و نمایندگان، باید حقوق آنان را افزایش داد، البته تلخ و دردآور است.
تابناک نوشت: کاری و تنگنای معیشت، مشکل بسیاری از خانواده‌های ایرانی است. برای چنین خانواده‌هایی و فراتر از آن، هر که دلش برای آینده کشور می‌سوزد، اظهارات یک نماینده مجلس، که مدعی است حقوق نمایندگان مجلس کم است و برای جلوگیری از فساد مدیران و نمایندگان، باید حقوق آنان را افزایش داد، البته تلخ و دردآور است.
غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نماینده رشت در مجلس شورای اسلامی در اوج جنجال‌ها در خصوص ادعای افزایش شدید حقوق و مزایای نمایندگان مجلس، با طرح ادعای این که حقوقی که در حال حاضر از مجلس می‌گیرد، کم است و قبلا با خوابیدن در دانشگاه حقوق بیشتری می‌گرفته، خبرساز شده است. در فایل صوتی که از گفت وگوی این نماینده مجلس شورای اسلامی با یک خبرگزاری منتشر شده، وی اظهار داشته است: «من نمی دانم چه کسی گفته است 7 تا 8 تومان حقوق می گیرم؛ اما من پنج میلیون و چهارصد هزار تومان حقوق می گیرم. قبلا در دانشگاه می‌خوابیدم و 8 میلیون تومان حقوق می گرفتم.»
جعفرزاده همچنین در توجیه ضرورت افزایش حقوق نمایندگان مجلس اظهار داشته: «به هر حال اگر ما می گوییم باید مراقب فساد باشیم، از سوی دیگر باید یک مدیر را تأمین کنیم که به سمت رانت نرود.»
موضوع حقوق و مزایای مقامات و مدیران ارشد نظام در کنار افزایش در حدود تورم حقوق کارکنان دولت از جمله دغدغه‌های افکار عمومی است که به ویژه در مقاطعی مانند زمان افشای فیش‌های حقوق نجومی تعدادی از مدیران دولتی و همچنین در زمان رسیدگی سالانه به لایحه بودجه مورد توجه رسانه‌ها قرار می‌گیرد؛ هرچند درد پایین بودن دستمزدها و بدتر از آن معوق شدن گاه چند ماهه و پرداخت نشدن حقوق و دستمزدها، بسیاری از کارمندان و کارگران مظلوم ایرانی را آزار می‌دهد.
ظاهر سخنان نماینده رشت درباره ضرورت افزایش حقوق نمایندگان مجلس، ممکن است برای عده‌ای یک درخواست موجه صنفی! به نظر برسد، ولی برای آنهایی که از سخنان مقامات ارشد کشور در سالهای اخیر در خصوص حقوق و دستمزد کارکنان دولت و مسائل مختلف مجلس و نمایندگان آن در سالهای گذشته، عدد و رقم‌هایی در ذهن دارند، با ادعاهای جعفرزاده، ابهامات و سؤالاتی مطرح می‌شود که چهار مورد آن در ادامه و مختصر مرور خواهد شد؛
* رئیس جمهور روحانی کمتر از چهار ماه پیش و در سیزدهمین جشنواره شهید رجایی، با انتقاد از اینکه برخی کارکنان، که این گونه عنوان می‌کنند، حقوق‌شان به نسبت کاری که انجام می‌دهند، کافی نیست، گفته است: اگر از کار خود رضایت ندارید، چرا آن را انتخاب کردید و اگر کسی راضی نیست می‌تواند برود و این حرف کاملاً غلط است که بگوید، حقوق من نسبت به کاری که انجام می‌دهم کم است.
آقای جعفرزاده چه پاسخی برای رئیس‌جمهور دارند؟ اگر حقوق‌شان کم است چرا استعفا نمی‌دهند؟
* آقای نماینده مدعی شده است که قبلا در دانشگاه می‌خوابیده و بیش از هشت میلیون حقوق می‌گرفته است.
از سوی دیگر می‌دانیم که آقای جعفرزاده متولد سال 1345 است و قبل از این که در 46 سالگی به عنوان نماینده رشت در مجلس انتخاب شود، سوابقی مانند مدیرکلی جانبازان استان گیلان، مسئولیت امور جانبازان شمال غرب تهران بزرگ و ریاست مرکز پشتیبانی سازمان جانبازان کشور و بنیاد شهید و امور ایثارگران استان گیلان را بر عهده داشته و با مدرک کارشناسی ارشد، عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان بوده است!
پرسش مهم این است که آیا حقوق هشت میلیونی برای یک عضو هیأت علمی با چنین شرایطی آن هم در سال 1390 بیش از حد معمول نیست؟ اگر فرض کنیم که حقوق هشت میلیونی آقای نماینده در آن سال با توجه به شرایط ایشان منطقی بوده است، آیا می‌شود دریافت چنین حقوقی وقتی که گیرنده آن در دانشگاه می‌خوابیده را شرعی و حلال دانست؟!
* حد کفایت حقوق نمایندگان مجلس از نظر آقای نماینده چقدر است؟
آقای جعفرزاده حقوق پنج تا هشت میلیونی که نمایندگان مجلس دریافت می‌کنند (جدای از مزایای قابل توجه نمایندگان در قالب هزینه مسکن، خودرو و اجاره دفاتر در شهرستان و تهران) را ناکافی می‌داند. وی البته بهتر از عامه مردم می‌داند، همان گونه که تعدادی از همکاران وی در مجالس گذشته و فعلی اقرار کرده‌اند، برخی برای نماینده مجلس شدن هزینه‌های میلیاردی هم کرده‌اند. اگر نماینده‌ای برای راهیابی به مجلس، یک میلیارد تومان هزینه کرده باشد، حتی اگر بیست میلیون تومان در ماه هم حقوق دریافت کند تازه خرج تبلیغات انتخاباتی‌اش را درآورده است.
* می‌شود باور کرد که چنین نماینده‌ای حتی به افزایش 70 درصدی افزایش ادعایی حقوق نمایندگان مجلس راضی باشد؟!
آقای جعفرزاده مدعی شده است که اگر می‌خواهید مدیران به فساد کشیده نشوند، باید آنها را تأمین کرده و به آنها حقوق بیشتر پرداخت. همه آنهایی که مکرر این نسخه مسموم را تجویز می‌کنند باید به این پرسش پاسخ دهند که برای فاسد نشدن کارگری که چندین ماه است، حداقل حقوق قانون کار وی نیز پرداخت نشده است، چه باید کرد؟!