حمید رسایی: وضع مردم در دوره احمدی‌نژاد بهتر بود
حمید رسایی: "حرف اصلی من این است که بالاخره این مردم مشکل دارند، شما مشکل اینها را ندیدید و توجه نکردید. من کار این معترضین را تائید نمی‌کنم و می‌گویم به جای این اعتراضات خیابانی و توی خیابان شعار مرگ بر این و ان بدهید، باید پای صندوق چشمتان را باز کنید و به کسی که امتحانش را پس داده رای ندهید. راه این کار اعتراض خیابانی نیست، راه این کار انتخاب درست و صحیح و صندوق رای است."
حمید رسایی از چهره های سیاسی مخالف دولت است که در باره تجمعات اخیر در شهرهای ایران نگاه خاص خود را دارد. او تجمع در مشهد را متفاوت با دیگر شهرها می داند. گفت و گوی « ایران آنلاین» با نماینده پیشین تهران در مجلس را در ادامه می خوانید.
آقای رسایی، در خصوص اعتراضات اخیری که در برخی شهرها رخ داد می‌خواستم چند سوال بپرسم.
روزنامه ایران که گفت و گوهای ما را چاپ نمی‌کند. اگر چاپ نمی کنید وقت ما را نگیرید.
من در حد چند سوال کوتاه سعی می‌کنم وقت شما را نگیرم. شما دیروز توئیتی نوشتید و تعبیر خاصی از اتفاقات در شهرهای مختلف که از مشهد شروع شده بود، داشتید.
چه تعبیری؟
اینکه این تجمعات کنسرت مرگ بر روحانی بود و ...؟
پس من باید توضیح دهم، شما این را نگو. آنچه که من نوشته بودم این بود که آقای روحانی در طول سال‌های گذشته مشکلات اساسی مردم را رها کرد، معیشت را رها کرده بود و آنچه دغدغه‌اش بود این بود که به دنبال برگزاری کنسرت بود. وقتی یک کنسرت لغو می‌شد ایشان موضع‌گیری می‌کرد. حتی در مشهد برای اقایان خیلی مهم بود که چرا باید در این شهر کنسرت لغو شود.
در همین روزنامه ایران هم شما بارها حمله کردید به ماجرای کنسرت‌ها در مشهد که البته در این شهر هم کنسرت‌هایی برگزار شده بود و دادستان جلوی یکی دو مورد که مشکل داشت را گرفته بود. حرف من این بود که شما که در طول سال‌های گذشته مشکلات مردم را رها کردید و دغدغه‌تان کنسرت بود، حالا یک تعدادی از مردم مشهد در اعتراض به وضع موجود اقتصادی به اعتراض پرداختند و دست جمعی این کنسرت را برگزار کردند و واقعیت این است که آن شعار را داده‌اند، چرا الان توی سر این می‌زنید؟
حرف اصلی من این است که بالاخره این مردم مشکل دارند، شما مشکل اینها را ندیدید و توجه نکردید. من کار این معترضین را تائید نمی‌کنم و می‌گویم به جای این اعتراضات خیابانی و توی خیابان شعار مرگ بر این و ان بدهید، باید پای صندوق چشمتان را باز کنید و به کسی که امتحانش را پس داده رای ندهید. راه این کار اعتراض خیابانی نیست، راه این کار انتخاب درست و صحیح و صندوق رای است.
من اتفاقا درباره همین شعارها می‌خواهم از شما سوال کنم. به جز شعار علیه آقای روحانی، شعارهای دیگری هم داده شد. یعنی علیه ارکان دیگر هم شعارهایی بود.
الان مشکل شما چیست؟
من می‌خواهم ببینم آیا شما همین تعابیری که از وضعیت دولت دارید در مقابل بقیه هم دارید یا نه؟
مردم وقتی ناراحت هستند همه را با هم می‌بینند. من در مجلس هم این تذکر را دادم که مردم چپ و راست و اصلاح‌طلب و اصولگرا نمی‌شناسند. وقتی یک جریانی که اصل اجرای کشور، بودجه کشور و وقدرت کشور در اختیارش است، ناکارآمد باشد مردم این ناکارآمدی را به پای ارکان دیگر هم می‌گذارند. یعنی الان ناکارآمدی اقای روحانی پای رسایی را هم می‌گیرد. یعنی همه را نظام می‌دانند.
خب این ناکارآمدی فقط به دولت بر می‌گردد و بقیه نقشی ندارند؟
به دلیل ناکارآمدی دولت به خود دولت بر می‌گردد.
به هر حال حاکمیت ارکان دیگری هم دارد؟
بله دارد. ولی بقیه ارکان مثل دولت نیستند. وقتی مردم دولتمردانی با ثروت‌های هزار میلیاردی، با زندگی متفاوت، رئیس جمهوری با این وضع را می‌بینند، احساس تبعیض می‌کنند. دوره سازندگی هم دقیقا همین اتفاقات افتاد، به دلیل وجود مدیران اشرافی و با سرمایه‌های هنگفت که زندگی خودشان، بچه‌هایشان، خانه‌هایشان، وسیله‌های نقلیه‌شان، خورد و خوراکشان و جنس رفتارشان متفاوت شده بود، مردم آنها را از خودشان نمی‌دیدند ولی از آن طرف می‌دیدند که مشکلات و سختی‌ها برای مردم است. این سبب شورش‌های اجتماعی شد که سبقه سیاسی نداشت. در مشهد هم همینطور بود. البته بعد از مشهد در یک سری از شهرها افرادی آمده‌اند و دارند با برنامه‌ریزی یک سری کارهایی می‌کنند.
یعنی شما معتقدید قضیه مشهد با بقیه شهرها متفاوت بود؟
بله متفاوت بود. البته باز نمی‌خواهم همه را یکدست کنم. اما معلوم است. ببینید در مشهد اصلا شکل کار متفاوت بود و معلوم بود اعتراض عادی است. البته من همان را هم تائید نمی‌کنم و حمایت نمی‌کنم. در توئیتر هم نوشتم که شما باید موقع رای دادن دقت می‌کردید. وقتی یک مجموعه‌ای را ناکارآمد می‌بینید و می‌بینید که به فکر رفع مشکلات نیست، رای ندهید. حالا حرف من با دولت این است که آقا تو آمدی، برخی از تابوشکنی‌ها را انجام دادی که در طول بعد از انقلاب نشده بود. با اوباما که حرف زدید، با آمریکا برجام را امضا کردید، با این حال این همه مشکل و بدبختی هست که مردم در خیابان ریختند. دوره‌های قبل کی اینقدر مشکل بود؟ دیروز آقای جهانگیری آمده گفته همه چیز خوبه و مشکلی نیست. این ندیدن واقعیت است.
خب مشابه همین مسایل چرا برای شما در دوره آقای احمدی‌نژاد جای حساسیت نداشت؟
وقتی رهبر انقلاب می‌گوید مردم گله دارند و حضورشان در راهپیمایی 22 بهمن به معنا گله نداشتن نیست، یعنی اینکه شما متوجه باشید.
یعنی شما می‌گویید در دولت قبل از این دست نارضایتی‌ها نبود؟ چون ما در همان دوره هم شاهد برخی از اعتراضات اقتصادی بودیم.
اولا من در دوره احمدی‌نژاد هم موضع داشتم و گفتم، اما طبیعی است که به اندازه فعلی نبود. چون اشکالات در آن دولت به اندازه الان نبود. بنده مخالف رفتارهای الان آقای احمدی‌نژاد هستم.
بحث ما الان نیست. بحث ما اتفاقا رفتارها و سیاست‌های ایشان در همان دوره و سابقه ایشان است. قبول دارید که زیر ساخت بسیاری از مشکلات به سیاست‌های دولت اقای احمدی‌نژاد بر می‌گردد؟
نه قبول ندارم.
مثلا در آن دولت طرح‌های عمرانی بسیار زیادی کلنگ خورد که باید تا بیست سال دیگر بودجه عمرانی مملکت صرف اتمام آنها شود.
کی گفته؟ شما بگو کدام طرح عمرانی برای بیست سال بعد کلنگ خورده؟
خیلی طرح‌ها بوده...
خب بگو کدام؟ مگر آقای روحانی هر چیزی که کلنگ می‌زند را فردا می‌سازد؟ خب معلوم است که طول می‌کشد.
منظور کلنگ زنی بیش از ظرفیت کشور است. مثل طرح‌هایی که در سفرهای استانی بدون پشتوانه کارشناسی مصوب می‌شدند.
این حرفی که شما می‌زنید لازمه‌اش این است که شما بگویید این دولت خیلی کارها را کرده و بخشی از آن مانده است. آخر این دولت کاری که نکرده.
مسایلی مثل کنترل تورم و افزایش درصد اشغالزایی کاری نیست؟
مگر طبق برنامه اقتصادی کنترل کرده‌اند؟
بر اساس آمارهای رسمی که هم در دولت اقای احمدی نژاد بود و هم در این دولت، رشد میزان اشتغالزایی بیش از دو برابر دولت احمدی‌نژاد است اگر اشتباه نکنم.
آقای روحانی یک جمله‌ای دارد که ملاک در این جور چیزها نه آمار بانک مرکزی است، نه آمار مرکز آمار و نه چیز دیگر. ملاک جیب مردم است. این را اقای روحانی گفته یا نه؟
بله .
آفرین. پس شما دیگر به من آمار نده. متاسفانه آمارهای دروغ در این دولت زیاد است.
در دولت قبل نبود؟ یعنی نهادهای آمار دهنده دولت قبل با این دولت فرق می‌کردند؟
فرق نمی‌کردند، ولی ما نبودیم که قایل باشیم ملاک جیب مردم است.
آقای احمدی‌نژاد در اوج رکود و رشد اقتصادی منفی دولت قبل آمدند گفتند رشد اقتصادی ما ده درصد است. این درست بود؟
شما می‌خواهید مصاحبه کنید؟
بله خب.
پس سوال بپرس.
سوال من همین است
این آمارها در دولت قبل هم بودند اما آن دولت نمی‌گفت ملاک جیب مردم است. می‌گفت ملامک آمارهای من است. شما آمدید گفتید اینها فایده ندارد، ملاک جیب مردم است. الان مردم ناراضی هستند. می‌گویند اگر تو می‌گویی کنترل تورم کردم، این کار را با برنامه اقتصادی نکردی. شما فعل و انفعال اقتصادی برداشتی که سایه آن تورم بود. الان رکود حاکم است، چون فعل و انفعالی نیست طبیعتا تورمی هم نیست. رکود بدتر از تورم است.
این رکود صرفا ناشی از سیاست‌های همین دولت است؟ یعنی از سال 92 شروع شد و قبل از آن نبود؟
شما این را نمی‌دانید. رکود برای همین دولت است.
یعنی دولت قبل رکود نداشت و فقط رشد اقتصادی بود؟
نه، رکود برای این دولت است.
رشد اقتصادی منفی شش درصد برای کدام دولت بود؟ آن هم در اوج درآمدهای نفتی کشور.
شما الان سوالت را پرسیدی؟
بله .
خب همین هایی که گفتم را برو چاپ کن تا ببینم چی می‌نویسی.