بازارچه هنری تیک آرت شاهین شهر در آتش آشوبگران سوخت

پرستو شریعتی مدیر بازارچه هنری تیک آرت شاهین شهر از آتش گرفتن بازارچه هنری در اغتشاشات اخیر واقع در خیابان فردوسی خبر داد.

بازارچه ای که نان آور 25 نفر از معلولان هنرمند و زنان سرپرست خانوار بود، بازارچه که درصدی از سود فروشش به کودکان کار تعلق می گرفت.

شریعتی با چشمی گریان از تعطیلی این بازارچه حرف می زد که برای تعمیر آن باید هزینه زیادی را صرف کند و کرایه مکان نیز از طرفی دیگر برای او سنگینی ایجاد کرده بود.

مکانی که خرداد ماه سال جاری از طریق مزایده اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان، برای کسب روزی حلال هنرمندان و نان آوران خانه، برنده شده بود.

او از هزینه های جانبی بازارچه سخن گفت که حتی با اینکه تنها سه روز دایر می باشد از پس هزینه های قبض هایش به سختی بر می آیند.

دوشنبه شب مثل هفته های پیش او و هنرمندان بازارچه مکان را برای بازگشایی روز بعد آماده کرده بودند، ترمه های سنگ دوزی شده، لباس های محلی دست دوز، گلدان های کوچک طبیعی، غرفه خوراکی هایی از ترشی و شیرینی های خانگی، ماهی های زینتی که در أکواریوم های بزرگ و کوچک جنب و جوش خاصی به فضا داده بودند، همگی در آتشی از خشم آشوبگران سوختند.

شریعتی گفت: ای کاش افرادی که بی هدف اموال عمومی را تخریب می کردند لحظه ای خود را جای مالکان می گذاشتند، اگر می دانستند که چند خانواده از نان خوردن افتاده اند و می دانستند اشک های دخترانی که برای والدین سالمندشان درآمدی داشتند و یا بانویی که برای هزینه درمان همسرش دست به سوزن شده بود چطور گونه هایشان را خیس کرده است شاید خشم خود را کنترل می کردند.

و حالا سکوت شب ها در شهر جاریست، اما چه خانواده هایی که سنگ ناامیدی را روی بام خانه خود احساس می کنند و چه کنم چه کنم از سر زبانشان نمی افتد.

و بانوی هنرمند و نویسنده ای که تمام وقت خود را برای سر و سامان دادن به این هنرمندان صرف کرده است، حالا با دیوارهای سیاه و صندلی های سوخته مانده است و روزهایی که می گذرد و او به زمان کرایه دادن نزدیکتر می شود بدون اینکه بتواند هزینه ای را برای آن داشته باشد.

او با بغضی که در گلویش مانده بود گفت: کجا هستند آن خیرینی که دم از کارهای خیر خود می زنند آیا آنها صدای این افراد را نمی شنوند، آیا کسی هست که پای درد و دل این هنرمندانی که پول هنر و ذوق هنری خود را می خورند بنشینند، آیا کسی هست که غم و غصه این عزیزان را بشنود و حالا که بدون سقف مانده اند چه...

پرستو شریعتی فعال هنری، هنرمند برتر شهر، نویسنده کتاب های دفاع مقدس حال باید برای خود طرحی از این اتفاق ناخوشایند بکشد و یا قلمی برای رمان درد بی پایان هنرمندانش بزند. او در طول روزهای گذشته به هر جایی که فکرش را می کرد سر زده تا بتواند کمکی را از مسئولین درخواست کند.

او در پایان گفت: اینجا یک بازارچه اشتغالزایی و کارآفرینی بود که از بیکاری فرار کرده و بدنبال کسب روزی حلال آمدند، از اشتغال کاذب به اینجا پناه آورده بودند و الان تنها پناهی که داشتند از بین رفت و ما در حال حاضر واقعا نیاز به حمایت و کمک مسئولین و مردم داریم.