پشت‌پرده برنامه‌های شبکه ماهواره‌ای "من و تو"

یک مجله آمریکایی، تلاش شبکه‌های ماهواره‌ای برای چهره‌سازی از خاندان پهلوی را مورد بررسی قرار داد.
به گزارش فرارو، مجله فارین‌پالیسی طی یادداشتی به تلاش شبکه‌های ماهواره‌ای برای تطهیر خاندان پهلوی و بزک کردن رژیم شاه پرداخت و نوشت: اغلب ایرانیانی که در اثر وقوع انقلاب از ایران فرار کردند، حامیان شاه بودند و بسیاری از آنان در لس آنجلس مستقر شدند. از دهه ۱۹۹۰ برخی از این تبعیدی‌ها، کانال‌هایی تاسیس کردند.
این مجله با اشاره به فراوانی ماهواره در ایران مدعی شد: برخی از آمار‌های مطبوعاتی ایران ادعا می‌کنند که بیش از ۷۰ درصد مردم، شبکه‌های ماهواره‌ای تماشا می‌کنند. با افزایش استفاده از ماهواره در ایران، تعداد شبکه‌های تلویزیونی خارج‌نشین نیز افزایش یافته است.
این مجله آمریکایی افزود: امروزه ده‌ها شبکه فارسی‌زبان ۲۴ ساعته خارج‌نشین وجود دارد که برای داخل ایران برنامه پخش می‌کنند. تهیه‌کنندگان و حامیان مالی این شبکه‌ها از طیف‌های سیاسی گوناگون هستند، با این حال زمینه مشترک آنها، عدم پذیرش جمهوری اسلامی است. این شبکه‌ها به همراه تعداد زیادی از وبسایت‌ها و رادیو‌های خارج‌نشین، فرهنگ و رسانه را میدان نبرد سیاسی ساخته‌اند. آیت الله خامنه‌ای، رهبر معظم ایران، مکررا گفته که غرب و ایرانیان خارج‌نشین، با استفاده از رسانه به عنوان ابزار تهاجم، علیه ایران "جنگ نرم" به راه انداخته‌اند.
بیش از دو دهه است که شبکه‌های ماهواره‌ای برای داخل ایران برنامه پخش می‌کنند، با این حال، این شبکه در دهه گذشته به شکل مؤثری تغییر کرده‌اند. برخی از این شبکه‌ها تلاش کردند تا نوستالوژی دوران شاه را ترویج دهند. اما محتوای آن‌ها خسته‌کننده و اغلب به شکل سخنرانی بود.
فارین‌پالیسی در ادامه یادداشت، مدعی شد که محتوای این شبکه‌ها پس از سال ۲۰۰۹ سریعا بهبود یافت. این محتوا شامل برنامه‌های خبری و سرگرمی است که گرایشی به سمت دوران شاه دارد. یکی از این شبکه‌ها، شبکه "من و تو" است.
منوتو از سال ۲۰۱۰ پخش ماهواره‌ای خود از لندن را آغاز کرد. برنامه‌های این شبکه از سریال‌های غربی گرفته تا خبر را نمایش می‌دهد.
این حقیقت که "من و تو" به اندازه صدای آمریکا و بی‌بی‌سی‌فارسی علنا سیاسی نیست، به آن کمک کرده تا مخاطبانی، بخصوص از میان جوانان داشته باشد. اما همانند رقبای داخلی و خارجی‌اش، این شبکه نیز یک دستور کار دارد. این امر به طور ویژه در برنامه‌های سرگرمی این شبکه -مانند مسابقات و مستند‌های تاریخی- آشکار است. در این برنامه‌هاست که گرامی‌ داشتن ایران پیش از انقلاب ظاهر می‌شود.
این مجله با اشاره به یک برنامه تاریخی در این شبکه نوشت: این برنامه از فیلم‌های آرشیوی، مستند‌ها و عکس‌ها برای ترسیم یک تصویر رویایی پیش از انقلاب از ایران استفاده می‌کند. این برنامه، به طور نوستالوژیک فرهنگ ایران پیش از انقلاب و جنبه‌هایی از ایران را نشان می‌دهد که پس از انقلاب سال ۱۹۷۹ ممنوع شده‌اند.
این برنامه انتقادی نیست. فرد تماشای این برنامه را با حس حسرت برای دوره‌ای به پایان می‌رساند که در آن، همه چیز در ایران عالی، آرام و بالاتر از همه، سرگرم‌کننده بود. در این برنامه هیچ بحثی درباره سرکوب و بی‌عدالتی و ظلم دربار و شاه در آن دوران وجود ندارد. اگر همه چیز عالی بود، آدم این پرسش را مطرح می‌کند: پس چرا نسل بزرگتر انقلاب کردند؟
البته این فقط "من و تو" نیست که در ایجاد رغبت به دوران پهلوی مشارکت داشته، کانال‌های دیگری همچون بی‌بی‌سی‌فارسی و صدای آمریکا نیز در ایجاد نوستالوژی گل‌وبلبلی برای دوران پهلوی نقش داشته‌اند.
صدای آمریکا برنامه‌هایی پخش می‌کند که فرهنگ مردمی ایران پیش از انقلاب را گرامی می‌دارند.
فارین پالیسی در پایان با اشاره به برنامه‌های بی‌بی‌سی‌فارسی و نیز شبکه‌های اجتماعی درباره دوران شاه، نوشت: در این عرصه‌ها، سرکوب سیاسی یا اجتماعی آن دوران به ندرت بررسی می‌شود.