فحاشی مردان، توجیه عدم ورود زنان به «آزادی»

ورزشگاه آزادي . در توجيه عدم اجازه زنان به ورزشگاه آزادي نيز گفته مي‌شود محيط ورزشگاه مردانه است و مردان ممكن است حرف‌هاي زشت و فحش بدهند.

توجيهي كه به هيچ وجه عقلاني نيست و اين سوال را در ذهن مطرح مي‌كند كه همين زنان در خانه خود يا خيابان اين گونه حرف‌هاي زشت را نمي‌شنوند؟ فقط در ورزشگاه آزادي حرف‌هاي ركيك زده مي‌شود؟ بسيار اتفاق افتاده هنگام گذر از خيابان مرداني كه بر سر جاي پارك يا تصادف درحال مشاجره و دعوا بوده‌اند و در همان حين با صداي بلند بدترين فحش و ناسزاها را به يكديگر نسبت مي‌هند، در حالي كه زنان و كودكان بسياري نيز شاهد اين مشاجره‌ها و دشنام‌ها بوده‌اند. محيط مردانه‌است؟ مگر زنان در بسياري از محيط‌هاي مردانه مشغول به كار نيستند؟ اين در حالي است كه در سال‌هاي اخیر، گسترش و توسعه مشارکت زنان در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و فرهنگی ، تحولات قابل توجهی را در وضعیت، نقش و جایگاه زنان در جامعه ایجاد كرده است. امروز بسياري از زنان به دليل مشكلات اقتصادي مجبورند در محيط‌هاي مشغول به كار شوند كه به هيچ وجه با روحيات‌شان سازگاري ندارد.

حال اين افرادي كه در توجيه ممانعت از ورود زنان به ورزشگاه‌ اين مسائل را مطرح مي‌كنند، كجا هستند تا از زناني كه به اجبار بايد تن به كار در محيط‌هاي مردانه بدهند، دفاع كنند و مانع فعاليت آن‌ها در اين محيط‌ها شوند.

اما در حالي زنان از عدم ورودشان به ورزشگاه گلايه‌‌هاي بسياري دارند كه برابری زنان با مردان در اصولی از قانون اساسی با صراحت بيان شده است. بند نهم از اصل سوم قانون اساسی بيان مي‌دارد:«دولت جمهوری اسلامی ایران برای رسیدن به اهداف اصل دوم، مکلف به رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینه‌های مادی و معنوی می‌باشد».

نكته قابل تامل اينكه، قانون اساسي در اصول کلی همه افراد انسانی اعم از زن و مرد را مشمول قانون و در حمایت آن قرار داده و برای آنان حقوق یکسان انسانی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تعیین كرده‌است (اصل 20) و رنگ، نژاد، زبان و مانند این‌ها را سبب امتیاز ندانسته است (اصل 19). به علاوه، اصل 21 قانون اساسی حقوق ویژه حمایتی برای رشد شخصیت زنان و احیای حقوق مادی و معنوی آنان اعلام كرده و دولت را موظف دانسته که در زمينه تامین زندگي زنان سالخورده، بیوه و سرپرست خانوار اقدام كرده و زنان را در ایفای نقش خانوادگی یاری كرده و از آنان به‌خصوص در دوران بارداری، حضانت فرزندان و سرپرستی کودکان بی سرپرست حمایت كند.

اسلام نيز اصل مساوات انسان ها را درباره زن و مرد نیز رعایت كرده است. اسلام با تساوى حقوق زن و مرد مخالف نیست، بلكه با تشابه حقوق آن‌ها مخالف است. پس با اين تفاسير مي‌توان گفت قوانين هيچ ممنوعيتي را براي ورود زنان به ورزشگاه‌ها تعيين نكرده است.

در حالي كه قانوني براي ممانعت از حضور زنان در ورزشگاه وجود ندارد اما در شهرآورد اخير پرسپوليس و استقلال كه برگزار شد تعدادي از خانم‌ها (حدود 35 نفر) كه علاقه داشتند اين بازي را نزديك مشاهده كنند، پليس سوار بر ون‌هاي نيروي انتظامي كرده و آن‌ها را به وزرا منتقل كردند.

انتقال این دخترها به پلیس امنیت در حالی صورت گرفت که روز بازی دربی، سخنگوی وزارت کشور با رد خبر بازداشت شدن زنان علاقه‌مند به فوتبال گفته بود که آن‌ها به «محل مناسبی هدایت شده‌اند» اما يكي از بازداشت شدگان به یورونیوز گفته است: «بازداشتى‌ها بازجويى می‌شدند و بعد از گرفتن عكس به سالن بزرگى منتقل شدیم و بعد از چند ساعت به ما اجازه دادند که به خانواده‌های خود خبر دهیم».

این دختر علاقمند به فوتبال می‌گوید که همه اطلاعات‌شان به همراه کارت شناسایی گرفته شد اما نمی‌داند که برای‌شان پرونده‌ای تشکیل شد یا نه. وي با بيان اينكه حضور در ورزشگاه حق ماست و باز هم برای آن تلاش می‌کنيم، گفت: «نمی‌دانم چه موقعى درهاى ورزشگاه به روى زن‌ها باز می‌شود اما با روحيه‌اى كه من از دخترهاى بازداشتى وزرا ديدم، بي شك تا رسيدن به اين خواسته از تلاش دست برنمی‌داریم».

دستگیری دختران و خبرنگاران زن غیرقانونی بود

پروانه سلحشوری، رييس فراكسيون زنان كه مدت‌هاست براي احقاق حقوق خانم‌ها تلاش مي‌كند و با ممانعت از ورورد زنان به ورزشگاه نيز مخالف است، در مورد بازداشت اين دختران مي‌گويد: نه تنها بازداشت این دختران قانونی نبوده است بلکه برای ممانعت از ورود بانوان به ورزشگاه نیز قانونی وجود ندارد. دو وزیر ورزش و جوانان و وزیر کشور در این رابطه مسئول است و باید پاسخگو نهادهای نظارتی باشند.

وي با یادآوری اینکه اکثر دختران بازداشتی دختران خبرنگار ورزشی بودند که برای تهیه گزارش در حوالی ورزشگاه آزادی حاضر شده‌ بودند، افزود: دستگیری خبرنگاران که برای انجام وظیفه و کار حرفه‌ای خود به ورزشگاه آزادی مراجعه کرده بودند، کار عجیبی بود و چنین برخوردی شایسته هیچ یک از بانوانی که برای ورود به ورزشگاه آمده بودند، نبود.

اما اين سوال مطرح است كه وقتي تصميم اتخاذ شده براي عدم ورورد زنان به ورزشگاه قانوني نيست و هيچ گونه قانوني براي آن نگاشته نشده است چگونه مي‌توان آن را توجيه كرد؟

در پايان بايد گفت كه چنين برخوردهاي سلبي هيچ‌گاه نتوانسته مانع ارتكاب به جرم و خطا شود. ممانعت از حضور زنان به ورزشگاه در اين سال‌ها باعث فريبكاري مي‌شود؛ چه بسيار دختران علاقه‌مند فوتبال كه به دليل ممانعت از حضورشان، با شكل و شمايل پسران وارد ورزشگاه شده‌اند و تصاوير آن‌ها نيز در فضاي مجازي منتشر شده است. پس بهتر است به جاي پاك كردن صورت مساله به فكر حل كردن آن باشيم، نه اينكه با توجيهات غيرمنطقي عرصه را بر اقشار مختلف جامعه تنگ‌تر كنيم.هرچند اين نكته را نمي‌توان ناديده گرفت كه طي روزهاي اخير در ورزشگاه آزادي براي تماشاي بازي بسكتبال بر روي زنان گشوده شد و بسياري از دختران و زنان علاقه‌مند به اين ورزش توانستند در كنار مردان اين مسابقه را از نزديك مشاهده كنند.

پس مي‌توان اميدوار بود با تلاش فراكسيون زنان و فراكسيون ورزش و مسئولان، درِ تمامي ورزشگاه‌ها بر روي زنان گشوده شود تا اين قشر از جامعه نيز بتوانند در كنار نظارت مسئولان با آرامش از تماشاي ورزش مورد علاقه خود لذت برده و تفريحاتي سالم داشته باشند.