پاسخی به پرسش عباس عبدی

آقای عبدی یک مقدار به خودش نگاه کند، ببیند آن روزی که از دیوار سفارت آمریکا بالا رفت، با روزی که خفت بار با «باری روزن» نشست و از کرده خود اظهار پشیمانی نمود، چه فرقی کرده است؟
عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشته است: «احمدی نژاد سال 96 تفاوت رفتاری چندانی با احمدی نژاد 81 نداشته است.» او با اشاره به رفتارهای متفاوت احمدی نژاد و بقایی و مشایی گفته است: «او هشت سال با همین تفکر و شیوه رفتاری مملکت را به قعر فلاکت برده است. اصولگرایان به این پرسش پاسخ دهند مسئولیت اصلی متوجه کیست؟ نظام سیاسی تا کی باید چنین هزینه هایی را تحمل کند؟»
پاسخ روشن است. آقای عبدی یک مقدار به خودش نگاه کند، ببیند آن روزی که از دیوار سفارت آمریکا بالا رفت، با روزی که خفت بار با «باری روزن» نشست و از کرده خود اظهار پشیمانی نمود، چه فرقی کرده است؟ کافی است آقای عبدی نگاهی به سرنوشت شریعتمداری و منتظری و نقش آنها در قبل و بعد از انقلاب کند، ببیند چه مراحلی را اینها طی کرده اند که عاقبت به خیری نداشتند. خیلی دور نرود، به کارکرد موسوی و کروبی و خاتمی در جریان فتنه 88 نگاه کند، ببیند چطور به صورت پیاده نظام نتانیاهو، هشت ماه مملکت را دچار آشوب و فتنه کردند و بعد دیدند نتیجه نمی گیرند، خود را به موش مردگی زدند. تاریخ اسلام و ایران مشحون از این پدیده هاست. مگر عبدی تاریخ نخوانده است؟
عبارت «قعر فلاکت» هم در این بیان عبدی جالب است! بدفهمی وضعیت کنونی مملکت از سوی وی کمتر از آتش زدن حکم بقایی در مقابل سفارت انگلیس توسط مشایی نیست. کارنامه دولت نهم و دهم با عدد و رقم مشخص است. واژه فلاکت فقط شایسته کسی است که واقعیت ها را انکار می کند. وقتی سخن از کارکرد یک دولت می گوییم باید عملکرد ده ها هزار مدیری را که در سازوکار قانون اساسی تحت نظامات آن به ویژه مجلس، عمل می کنند، باید دید. این را با
بدمستی ها یا بداخلاقی های یکی دو سال آخر رئیس دولت دهم تفکیک کرد و همه را به یک چوب نراند. کمااینکه امروز از خیانت موسوی و کروبی در پشت پا زدن به اسلامیت و جمهوریت نظام در سال 88 سخن می گوییم، خدمت آنها را در دوران نخست وزیری یا در دوران تصدی بنیاد شهید تخطئه نمی کنیم.
پاسخ به این سؤال عبدی و سؤالات ما از اصلاح طلبان در فتنه 18 تیر 78 و هشت ماه آشوب سال 88 که تیغ محاربه با نظام را روی مردم کشیدند، یک جمله
امام (ره) بیشتر نیست؛ «میزان، وضع فعلی افراد است.» انسان، سنگ و چوب و درخت نیست. عقل دارد، شعور دارد و قدرت انتخاب. می تواند تا اعلی علیین بالا رود. در همان حال می تواند تا اسفل السافلین سقوط کند.
آقای عبدی نباید در دعوای نااهلان با نظام، نرخ تعیین کند. نرخ انحراف، نرخ محاربه با نظام، نرخ خیانت و نقض عهد، نرخ دیوانگی و نرخ پشیمانی و تجدید نظر طلبی تغییر نکرده است. در هر جریانی قیمت خاص خود را دارد. هر نرخ گذاری جعلی، انسان را در رویدادهای بعدی تاریخ به بیراهه می برد.

منبع: رسالت