تاوانی که مردم بابت سودای ریاست جمهوری عدهای میدهند
وقتی دولت قبل، شروع به توزیع یارانه نقدی کرد، بسیاری از مردم خوشحال شدند چراکه به ازای هر عضو خانواده، ماهانه مبلغ 44500 تومان به حسابشان واریز میشد، آنهم بدون اینکه کاری انجام دهند.
وقتی دولت قبل، شروع به توزیع یارانه نقدی کرد، بسیاری از مردم خوشحال شدند چراکه به ازای هر عضو خانواده، ماهانه مبلغ 44500 تومان به حسابشان واریز میشد، آنهم بدون اینکه کاری انجام دهند. این اولین باری بود که چنین اتفاقی در تاریخ ایران رخ میداد و خیلیها نمیدانستند چه پیامدهایی در انتظار معیشت مردم است.
عصر ایران نوشت: دیری نپایید که مردم متوجه شدند چه بلایی بر سرشان آمده است: آنها بیش از یارانهای که میگرفتند را باید خرج قبضهای آب، برق، گاز، تلفن، موبایل، بنزین و ... میکردند. این البته همه ماجرا نبود چراکه موج گرانی که از حاملهای انرژی شروعشده بود، فراگیر شد و در اندک زمانی، قیمت همهچیز بالا رفت بهطوریکه یارانهها، فقط اندکی از هزینههای جدید را پوشش میداد. قیمت بنزین 7 برابر شد، نان لواش که 25 تومان بود به 160 تومان رسید. تخممرغ از 55 تومان به 350 تومان افزایش قیمت یافت و با سه برابر شدن قیمت دلار، به ناگاه سرمایه همه ایرانیها، یکسوم شد. قیمت مسکن در تهران 459 درصد بالا رفت و در ایران بهطور متوسط 2.6 برابر شد. بدین ترتیب، فقرا فقیرتر شدند ولی دلالها که سودشان در جهش قیمتهاست، در مدتزمان کوتاهی به ثروتهای نجومی رسیدند. خیلیها نیز که برنامهریزی کرده بودند برای خانهدار شدن، ناگزیر شدند پولی که برای خرید پسانداز کرده بودند را صرفاً هزینه رهن خانه استیجاری کنند. چنین شد که مردم گفتند یارانهها را قطع کنید ولی قیمتها را به قبل از آن برگردانید؛ اما غول تورم از چراغ بیرون آمده بود. کاری
که دولت روحانی انجام داد، مهار تورم بود، نه به این معنا که قیمتها کاهش یابد بلکه بهجای آنکه قیمتها با سرعت تورم 50 درصدی بالا بروند، بهطور متوسط با سرعت تورم 9 درصدی افزایش یابند. اینک برخی از کاندیداها، بهجای عبرت گرفتن از گذشته و آثار تورمی توزیع یارانه نقدی و صرفاً برای رسیدن به آرزوی ریاست جمهوری، وعده یارانه 150 هزارتومانی میدهند. آنها یا نمیدانند که یارانه نقدی با افزایش چند برابری قیمتها، چه بلایی بر سر مردم میآورد که در این صورت، نادان هستند یا میدانند ولی برای اینکه چند صباحی حکومت کنند، چوب حراج به مملکت و معیشت مردم میزنند که در این صورت خیانت میکنند. افزایش یارانهها، شاید برای کسانی که حافظه تاریخی ندارند یا قدرت تحلیل ندارند جذابیت داشته باشد ولی قطعاً تیر خلاصی خواهد بود بر معیشت مردم بهویژه اقشار کم درآمدی که آقایان ادعای حمایتشان رادارند. اگر چنین طرحی اجرا شود، دیر نخواهد بود روزی که مردم همانند قبل بگویند یارانهها را به همان حالت قبلی برگردانید ولی قیمتهای سال 92 را احیا کنید! قیمتها چند برابر شوند و پدرهای بیشتری شرمنده خانوادههایشان شوند تا کسی که سالهاست آرزوی
رئیسجمهور شدن دارد، به خواستهاش برسد؟ آیا ما باید تاوان آرزوهای شخصی دیگران را بدهیم؟!