پرش بلند ذوب‌آهن ؛ سقوط وحشتناک سپاهان
جمعه گذشته سرانجام ماراتن سی هفته لیگ با قهرمانی پرسپولیس و نایب‌قهرمانی ذوب‌آهن به پایان رسید.این در حالی بود که سرخ‌پوشان تهرانی دو هفته پیش‌تر قهرمانی را به نام خودشان سند زده بودند و وضعیت تیم‌های سقوط کرده به لیگ دسته یک هم هفته پیش مشخص شد.
امیرحسین احتشامی- اصفهان امروز: جمعه گذشته سرانجام ماراتن سی هفته لیگ با قهرمانی پرسپولیس و نایب‌قهرمانی ذوب‌آهن به پایان رسید.این در حالی بود که سرخ‌پوشان تهرانی دو هفته پیش‌تر قهرمانی را به نام خودشان سند زده بودند و وضعیت تیم‌های سقوط کرده به لیگ دسته یک هم هفته پیش مشخص شد. تنها معادله مجهول جدول تکلیف تیم نایب‌قهرمان بود که آن‌هم با برتری ذوب‌آهن مقابل نفت تهران مشخص شد تا سبزپوشان اصفهانی برای چهارمین بار در هفده دوره‌ای که از لیگ برتر می‌گذرد عنوان نایب‌قهرمانی را به خودشان اختصاص دهند.اما وضعیت برای دیگر تیم اصفهانی جدول به فاجعه‌آمیزترین شکل ممکن پیش رفت.کسب رتبه چهاردهمی جدول نشان‌دهنده اوج درماندگی طلایی پوشان اصفهانی در لیگ هفدهم به شمار می‌رود.بر این اساس نگاهی کلی به شرایط کلی سپاهان و ذوب‌آهن در لیگ هفدهم بی‌مناسبت نخواهد بود.
سپاهان بد بود؛ بدتر هم شد
تدارک سپاهانی‌ها برای لیگ هفدهم به‌اندازه و کافی بود.آنها در شش بازی لیگ شانزدهم با کرانچار تاریخ‌ساز شدند و رتبه پنجمی را تصاحب کردند.کولاک سرمربی کروات تیم اصفهانی که با چهار پیروزی،یک تساوی و یک شکست نشان داد در آن زمان از توانایی‌های ناتمام این مربی باانضباط کروات حکایت می‌کرد. نتایج بازی‌های پایانی سپاهان در لیگ شانزدهم هم جای هیچ‌گونه شک و تردیدی برای ادامه همکاری باشگاه با این مربی باقی نمی‌گذاشت.هواداران سپاهان هم که عملکرد ویسی هنوز پیش چشمشان بود از ماندن کرانچار استقبال کردند.با این شرایط قرارداد سپاهان با کرانچار خیلی زود بسته شد تا سکان پرافتخارترین تیم لیگ برتر به کرانچار سپرده شود. پنج خرید زودهنگام و آغاز زودهنگام تمرینات هم مزید بر علت شد تا همه هواداران و کارشناسان به آینده سپاهان در لیگ هفدهم خوش‌بین باشند.اما نتایج همان هفته‌های ابتدایی لیگ چیز دیگری را نشان می‌داد و هر چه به نیم‌فصل نزدیکتر می‌شدیم اوضاع غیرقابل‌کنترل‌تر می‌شد. سپاهانِ کرانچار هیچ نشانی از یک تیم مدعی نداشت و هرروز بیشتر در باتلاق فرو می‌رفت.کسب رتبه دوازدهمی در نیم‌فصل اوج هنرنمایی سپاهانی‌ها به شمار می‌رفت. جایگاهی که همه هواداران را نگران کرده بود و تنها نقطه امیدواری آنها به بازگشت سپاهان در نیم‌فصل دوم دوخته شده بود.اما سیر نزولی سپاهان در نیم‌فصل دوم نه‌تنها دچار تغییری نشد بلکه با سرعت بیشتری ادامه پیدا کرد تا جایی که تنها راه چاره کنار گذاشتن کرانچار و جایگزینی یک مربی دیگر تشخیص داده شد.سال 97 را زرد پوشان اصفهانی با مربیگری ابراهیم‌زاده به میدان آمدند بلکه این مربی بتواند اندکی از سرعت سرسام‌آور سقوط آنها جلوگیری کند. ترفندی که هرگز کارگر واقع نشد چراکه سیر نزولی سپاهان بسیار بیش از توان ابراهیم‌زاده بود.بر این اساس سپاهان در یک از وحشتناک‌ترین فصل‌های خودش حتی تا مرز سقوط به لیگ دسته یک هم پیش رفت و با خوش‌شانسی در لیگ برتر ماندنی شد.
رنسانس تأثیرگذار قلعه‌نویی
ذوبی‌ها لیگ هفدهم را با امیر قلعه‌نویی آغاز کردند. آنها که در لیگ شانزدهم با مجتبی حسینی به رتبه چهارم جدول رسیده بودند و سهمیه پلی آف آسیا را هم صاحب شده بودند همه نگاه خودشان را به نیمکت سرمربیگری تیمشان معطوف کردند. آنها پیش‌تر اعلام کرده بودند که حسینی تا پایان فصل هدایت ذوب‌آهن را بر عهده خواهد داشت و هیئت‌مدیره باشگاه برای لیگ هفدهم گزینه‌های دیگری را مدنظر قرار داده است. نام‌هایی همچون منصور ابراهیم‌زاده،اسکوچیچ، امیر قلعه‌نویی،امید نمازی و مجید صالح از گزینه‌های اصلی به شمار می‌رفتند اما شایعات از تمایل هیئت‌مدیره به مربیگری قلعه‌نویی حکایت می‌کرد.اتفاقی که سرانجام هم افتاد و قلعه‌نویی برای نخستین بار هدایت ذوب‌آهن را بر عهده گرفت.پرافتخارترین مربی لیگ در حالی بروی نیمکت تیم اصفهانی قرار گرفت که باشگاه به دلیل مشکلات مالی چندان فعالیتی در فصل و نقل و انتقالات انجام نداد و همه توان خودش را برای حفظ نیروهای موجود به کار گرفت.سرمربی جدید ذوب‌آهن که مأموریت دشواری را عهده‌دار شده بود با کمترین خرید، همراه با تیمش لیگ را آغاز کرد.نیم‌فصل به‌گونه‌ای کابوس وار برای تیم سبزپوش اصفهانی پیش رفت و قلعه‌نویی هم مجبور شده بود دست‌به‌عصا حرکت کند تا بلکه در نیم‌فصل نسخه تازه‌ای برای تیمش بپیچد.آنها نیم‌فصل را با رتبه نهمی جدول به پایان رساندند.در تعطیلات نیم‌فصل پروژه قلعه‌نویی برای بازسازی ذوب‌آهن در فرصت یک ماه آغاز شد. کاری که کرانچار موفق به انجام آن در سپاهان نشد.سرمربی ذوب‌آهن با همان ویژگی‌هایی که همه از او سراغ دارند تیمی دیگری را در نیم‌فصل دوم آماده کرد. تیمی که با تمام قوا به جنگ حریفان می‌آمد و از شکست بیزار شده بود. چند خرید بهینه هم در طلایی‌ترین زمان به کمک ذوبی‌ها آمد تا آنها یک نیم‌فصل رؤیایی را تجربه کنند.نیم‌فصل که با کسب رتبه دومی برای سبزپوشان اصفهانی همراه شد و چه‌بسا اگر نتایج ضعیف نیم‌فصل نخست نبود آنها در هفته‌های پایانی رقابت شانه‌به‌شانه‌ای را با پرسپولیس برگزار می‌کردند.
سپاهان بد بود؛ بدتر هم شد
تدارک سپاهانی‌ها برای لیگ هفدهم به‌اندازه و کافی بود.آنها در شش بازی لیگ شانزدهم با کرانچار تاریخ‌ساز شدند و رتبه پنجمی را تصاحب کردند.کولاک سرمربی کروات تیم اصفهانی که با چهار پیروزی،یک تساوی و یک شکست نشان داد در آن زمان از توانایی‌های ناتمام این مربی باانضباط کروات حکایت می‌کرد. نتایج بازی‌های پایانی سپاهان در لیگ شانزدهم هم جای هیچ‌گونه شک و تردیدی برای ادامه همکاری باشگاه با این مربی باقی نمی‌گذاشت.هواداران سپاهان هم که عملکرد ویسی هنوز پیش چشمشان بود از ماندن کرانچار استقبال کردند.با این شرایط قرارداد سپاهان با کرانچار خیلی زود بسته شد تا سکان پرافتخارترین تیم لیگ برتر به کرانچار سپرده شود. پنج خرید زودهنگام و آغاز زودهنگام تمرینات هم مزید بر علت شد تا همه هواداران و کارشناسان به آینده سپاهان در لیگ هفدهم خوش‌بین باشند.اما نتایج همان هفته‌های ابتدایی لیگ چیز دیگری را نشان می‌داد و هر چه به نیم‌فصل نزدیکتر می‌شدیم اوضاع غیرقابل‌کنترل‌تر می‌شد. سپاهانِ کرانچار هیچ نشانی از یک تیم مدعی نداشت و هرروز بیشتر در باتلاق فرو می‌رفت.کسب رتبه دوازدهمی در نیم‌فصل اوج هنرنمایی سپاهانی‌ها به شمار می‌رفت. جایگاهی که همه هواداران را نگران کرده بود و تنها نقطه امیدواری آنها به بازگشت سپاهان در نیم‌فصل دوم دوخته شده بود.اما سیر نزولی سپاهان در نیم‌فصل دوم نه‌تنها دچار تغییری نشد بلکه با سرعت بیشتری ادامه پیدا کرد تا جایی که تنها راه چاره کنار گذاشتن کرانچار و جایگزینی یک مربی دیگر تشخیص داده شد.سال 97 را زرد پوشان اصفهانی با مربیگری ابراهیم‌زاده به میدان آمدند بلکه این مربی بتواند اندکی از سرعت سرسام‌آور سقوط آنها جلوگیری کند. ترفندی که هرگز کارگر واقع نشد چراکه سیر نزولی سپاهان بسیار بیش از توان ابراهیم‌زاده بود.بر این اساس سپاهان در یک از وحشتناک‌ترین فصل‌های خودش حتی تا مرز سقوط به لیگ دسته یک هم پیش رفت و با خوش‌شانسی در لیگ برتر ماندنی شد.
رنسانس تأثیرگذار قلعه‌نویی
ذوبی‌ها لیگ هفدهم را با امیر قلعه‌نویی آغاز کردند. آنها که در لیگ شانزدهم با مجتبی حسینی به رتبه چهارم جدول رسیده بودند و سهمیه پلی آف آسیا را هم صاحب شده بودند همه نگاه خودشان را به نیمکت سرمربیگری تیمشان معطوف کردند. آنها پیش‌تر اعلام کرده بودند که حسینی تا پایان فصل هدایت ذوب‌آهن را بر عهده خواهد داشت و هیئت‌مدیره باشگاه برای لیگ هفدهم گزینه‌های دیگری را مدنظر قرار داده است. نام‌هایی همچون منصور ابراهیم‌زاده،اسکوچیچ، امیر قلعه‌نویی،امید نمازی و مجید صالح از گزینه‌های اصلی به شمار می‌رفتند اما شایعات از تمایل هیئت‌مدیره به مربیگری قلعه‌نویی حکایت می‌کرد.اتفاقی که سرانجام هم افتاد و قلعه‌نویی برای نخستین بار هدایت ذوب‌آهن را بر عهده گرفت.پرافتخارترین مربی لیگ در حالی بروی نیمکت تیم اصفهانی قرار گرفت که باشگاه به دلیل مشکلات مالی چندان فعالیتی در فصل و نقل و انتقالات انجام نداد و همه توان خودش را برای حفظ نیروهای موجود به کار گرفت.سرمربی جدید ذوب‌آهن که مأموریت دشواری را عهده‌دار شده بود با کمترین خرید، همراه با تیمش لیگ را آغاز کرد.نیم‌فصل به‌گونه‌ای کابوس وار برای تیم سبزپوش اصفهانی پیش رفت و قلعه‌نویی هم مجبور شده بود دست‌به‌عصا حرکت کند تا بلکه در نیم‌فصل نسخه تازه‌ای برای تیمش بپیچد.آنها نیم‌فصل را با رتبه نهمی جدول به پایان رساندند.در تعطیلات نیم‌فصل پروژه قلعه‌نویی برای بازسازی ذوب‌آهن در فرصت یک ماه آغاز شد. کاری که کرانچار موفق به انجام آن در سپاهان نشد.سرمربی ذوب‌آهن با همان ویژگی‌هایی که همه از او سراغ دارند تیمی دیگری را در نیم‌فصل دوم آماده کرد. تیمی که با تمام قوا به جنگ حریفان می‌آمد و از شکست بیزار شده بود. چند خرید بهینه هم در طلایی‌ترین زمان به کمک ذوبی‌ها آمد تا آنها یک نیم‌فصل رؤیایی را تجربه کنند.نیم‌فصل که با کسب رتبه دومی برای سبزپوشان اصفهانی همراه شد و چه‌بسا اگر نتایج ضعیف نیم‌فصل نخست نبود آنها در هفته‌های پایانی رقابت شانه‌به‌شانه‌ای را با پرسپولیس برگزار می‌کردند.