قهر وزیر بهداشت با دولت!

حسن قاضی‌زاده‌هاشمی، از جمله اعضای جالب توجه کابینه محسوب می‌شود، وضعیت مالی قابل توجه وی و عدم تلاش برای پنهان کردن آن و تظاهر به ساده‌زیستی، او را از بسیاری دولتمردان جدا ساخته است. عرصه چشم پزشکی و همچنین بیمارستان نور که متعلق به وی است ظاهراً دو پایه ثروت شخصی او را تشکیل می‌دهد. او یک بار درباره خودروی پورشه اش گفت: «ما به جاده می‌رویم و بالاخره باید ماشین امن باشد. من که پول دارم، دلم هم که می‌خواهد. وقتی نخرم یعنی نفاق دارم». دو سال اول دولت یازدهم برای وی همچون نسیم بهاری بود، رسانه‌های اصولگرا و در صدر آنها صدا و سیما گزارش‌های بسیار مثبت پرتکرار و متراکم در مورد وی پخش می‌کردند و به ناگهان کسی نمی‌داند که در پشت پرده سیاست چه رخ داد که یک شبه تمام رسانه‌های محافظه‌کار از جمله صدا و سیما چرخیدند و نسبت به وی زاویه‌ای انتقادی به خود گرفتند. برخی این مسئله را به عنوان یک نکته مثبت در کارنامه‌ای او منظور کردند و گفتند که او آنقدر‌ها هم که می‌گفتند «اهل معامله» نیست. آخرین فراز رسانه‌ای او به درگیری لفظی‌اش با قاضی پور نماینده جنجالی ارومیه بازمی‌گردد، قاضی پور که در حواشی کارنامه پر و پیمانی دارد از کتک زدن یک خبرنگار گرفته تا گلابی بردن به صحن علنی مجلس و بسیاری موارد دیگر، این بار وزیر بهداشت را رسماً در مجلس «شاه دزد» خواند و وزیر بهداشت هم در برابر این توهین سکوت نکرد و خواهان رسیدگی حقوقی شد. هنوز چند روزی از این موضوع نگذشته است، که خبری دیگر دهان به دهان می‌چرخد و آن مسئله قهر کردن قاضی زاده‌هاشمی با دولت است. او دیگر در جلسات دولت شرکت نمی‌کند.
غیبت معنادار
دیگر عدم حضور‌هاشمی در جلسات دولت چندان قابل کتمان نیست، کیهان هم در خبری این غیبت را «معنادار» خواند. شروع این غیبت‌ها از جلسه هشتم فروردین ماه بود که وزیر بهداشت در آن شرکت نکرد، بسیاری گفتند که وی به تعطیلات رفته است و دلیل این غیبت همین است، اما عدم حضور وی در جلسه 15 فروردین کابینه و همچنین 22 فروردین، توجه‌ها را به خود جلب کرد. زمانی که رئیس جمهور دیدار نوروزی ترتیب داد، وی حاضر نشد در آن شرکت کند و به همین دلیل «قهر» او مسجل شد. حسینعلی شهریاری عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفت‌و‌گوی کوتاهی با آفتاب یزد ضمن تایید قهر وزیر بهداشت و برشماری دلایل آن عدم پایبندی دولت و رئیس جمهور به وعده‌های خود در زمینه طرح عظیم تحول سلامت را دلیل اصلی این مسئله دانست. طرح تحول سلامت از جمله محورهای کمپین انتخاباتی رئیس جمهور بود که در دولت یازدهم توانست تغییرات قابل لمسی را در سیستم درمانی کشور به وجود آورد.
وزیر ناامید
گلایه وزیر بهداشت از عدم اختصاص بودجه به طرح تحول سلامت و عدم همکاری سازمان برنامه و بودجه و به ویژه وزارت کار و رفاه اجتماعی که حاضر نشد منابع تامین اجتماعی را به این مسئله اختصاص دهد، محور اختلافات محسوب می‌شود. ظاهراً عدم شرکت وزیر بهداشت در جلسات، واکنش روحانی را نیز در پی داشت. او در بخشی از سخنانش که بسیاری آن را پاسخی به قهر این روزهای وزیر بهداشت می‌دانند گفت: «در ذهنم وزرا را به دو دسته تقسیم کرده ام و هر دو دسته آدم‌های خوبی هستند اما بخشی از آنها هوای ناامیدی در سر دارند. برخی با اشاره به بودجه آن را کم می‌دانند یا وضعیت فروش و انتقال درآمدهای نفتی را خوب نمی‌دانند. این عده در اول، وسط و آخر دولت سخن ناامیدکننده دارند یا برخی از آنها وقتی سخن از باران و خشکسالی می‌شود صحبت از واردات محصولات می‌کنند. اما عده‌ای هم امیدوارانه حرف می‌زنند.» روحانی همچنین گفت که کمتر به حرف‌های نا امیدها گوش می‌دهد.
طرح تحول سلامت چیست؟
در یک کلام نظام بهداشتی ایران فرسوده و پرمشکل بود، مردم پول زیادی از جیب می‌پرداختند، بیمه‌ها همکاری نمی‌کردند، تخت بیمارستانی دولتی کم بود، آن‌هایی هم که موجود بود فرسوده بود، کالای پزشکی نامنظم و گران توزیع می‌شد، هتلینگ بیمارستانی فاجعه‌بار بود و بسیاری مشکلات دیگر که در دولت یازدهم تصمیم گرفته شد تا اصلاحی درباره آنها صورت گیرد. راهکار وزیر بهداشت برای فائق آمدن همزمان به این مشکلات ارائه طرح تحول سلامت بود. این طرح که از ۱۵اردیبهشت ۱۳۹۳ آغاز به کار کرد بنا بر آنچه در وب سایت وزارت بهداشت نوشته شده است، سه‌محور اصلی داشت: «1- رویکرد حفاظت مالی از مردم،2- ایجاد عدالت در دسترسی به خدمات سلامت 3 - ارتقای کیفیت خدمات. بخشی از طرح نیز اجرا شد و در دولت یازدهم طرح موارد بسیاری را پوشش داد. از جمله تحولات ایجاد شده این طرح، افزایش بیش از ۲۰هزار تخت بیمارستانی و واحدهای زایمان طبیعی و همچنین تکمیل پرونده الکترونیک بهداشت ایرانیان بود. طرح تحول نظام سلامت، افرادی را که بیمه نبودند تحت پوشش قرار داد و موجب شد که بیماران نسبت به گذشته مبلغ ناچیزی را در بیمارستان‌های دولتی پرداخت کنند.تحول سلامت، اقدام به بازسازی دو میلیون متر مربع فضای فیزیکی، توزیع بیش از ۷۷ هزار قلم تجهیزات هتلینگ، نوسازی ۳۹هزار تخت بیمارستانی، بهسازی و تجهیز ۱۲ هزار و ۵۰۰ اتاق استراحت کادر پرستاری و توزیع ۲۹۰۰۰تخت بیمارستانی کرد. همچنین افزودن تعداد ۲۴۸۳ تخت ویژه به ظرفیت تخت‌های ویژه کشور، توسعه و ساخت ۱۸۰۰ اتاق تک نفره زایمان، بهسازی و افزایش ظرفیت اورژانس بیمارستانی با بهره‌برداری از ۱۷پروژه اورژانس با ظرفیت ۲۶۰ تخت، ساخت و گسترش ۱۲۵ بخش اورژانس در بیمارستان‌های تروما و اصلی کشور و افزوده شدن ۲۴۰۰ دستگاه آمبولانس به ناوگان اورژانس زمینی از جمله دیگر برکات این طرح بود. دیگر اقدامات قابل توجه بازسازی ۲۵۵۰۰۰۰متر مربع فضای بستری، انجام ۱۴۷۰۰۰۰ زایمان طبیعی رایگان در سراسر کشور، راه‌اندازی ۳۰پایگاه اورژانس هوایی و انتقال ۶۰۳۰ مصدوم و بیمار بدحال به بیمارستان‌ها طی ۳۸۷۲ سورت پروازی، اجرای برنامه ملی درمان پیشرفته سکته‌های مغزی به صورت شبانه‌روزی در ۵۵ بیمارستان کشور واقع در ۲۵ شهر به عنوان دومین علت مرگ ایرانیان، حمایت از بیماران صعب العلاج هم در خدمات درمانی در بیمارستان‌ها و هم پوشش نسبی هزینه‌های دارویی، توجه ویژه به بیماران سرطانی با ایجاد شبکه جامع تشخیص زودرس و درمان سرطان در سه سطح در کشور و خرید داروهای کمیاب از دیگر آثار این طرح بود.
شروع مشکلات
وزیر بهداشت در صحن مجلس از درآمدش گفت و اینکه اگر وقتش را به جای کار دولتی به تجارتش اختصاص می‌داد، از لحاظ مالی بسیار موفق تر بود، با این همه او گفت: «دلم می‌خواهد در این دوره آخر کاری انجام دهم» این کار ظاهراً برای وی در طرح تحول سلامت تبلور یافته است. روند نسبتاً موفق طرح تحول سلامت اما با خوردن کفگیر به ته دیگ به دست‌اندازهای بودجه‌ای رسید. نوبخت رئیس سازمان برنامه بودجه اعلام کرد که از بیمه‌شدگان باید مبلغ بیشتری حق بیمه گرفته شود و حاضر به تامین بودجه درخواستی وزارت بهداشت نشد، وزیر بهداشت به عنوان آخرین مفر امید به وزارت کار روی آورد و خواستار آن شد تا بودجه سازمان تامین اجتماعی در حسابی خاص متمرکز شود تا فقط به عنوان هزینه درمان از آن استفاده شود. زمزمه‌های وزیر بهداشت خبر از نقشه‌های بزرگی داشت، وی در این باره در مجلس گفت: «سازمان تامین اجتماعی سال‌های ابتدایی انقلاب به عنوان سازمانی موفق زیر نظر وزارت بهداشت بود اما به وزارت تعاون واگذار شد و امروز کارنامه اش نزد ملت است....» او در سخنانی دیگر اعلام کرد که این سازمان مدیریت بلد نیست و منابع را هدر می‌دهد و من به عنوان وزیر بهداشت در مقابل 60 بیمارستان شما بیش از 600 بیمارستان در اختیار دارم و طبیعتاً کارگران بیشتر مشتری من هستند تا مشتری سازمان تامین اجتماعی، بدیهی است که بخواهم این منابع در جای درست هزینه شود. این سخنان اما با واکنش علیرضا محجوب و وزیر کار رو به رو شد. محجوب از وی خواست تا «غرورش را در برابر مجلس کم کند» و وزیر کار هم آب پاکی را ریخت روی دست وزیر بهداشت ریخت تا او بداند که حاضر نیست از منابع تامین اجتماعی برای هزینه‌های طرح تحول سلامت استفاده شود. تمام این ماجرا به آنجا ختم شد که وزیر بهداشت حاضر نشد تا در جلسه شورای عالی کار نیز حضور یابد و عملاً روابط این وزیر موفق و دولت در روزهای اخیر شکرآب شده است.