کمبود انواع ورق در بازار فولاد ۲.۵ میلیون تن است
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران از کمبود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تن انواع ورق در بازار در سال ۱۳۹۵ خبر داد و گفت: پارسال ورق های سرد با ۶.۴ درصد به وزن میلیون و ۶۰۰ هزار تن، بیشترین سهم را از ورق های فولادی مورد نیاز به خود اختصاص داد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، سیدرضا شهرستانی با بیان این موضوع در نشست هم اندیشی رسته ورق، افزود: بررسی بازار فولاد در سال ۱۳۹۵ نشان داد کمبود ۲ میلیون و ۵۰۰ میلیون تنی انواع ورق به ویژه ورق گرم در کشور وجود داشت و این کمبود سبب شد پارسال بیش از یک میلیون و ۶۰۰ هزار تن ورق گرم، حدود ۶۰۰ هزار تن ورق سرد و ۳۵۰ هزار تن ورق های پوشش دار وارد کشور شود.
به گفته وی، افزایش ۲ میلیون تنی ظرفیت اسلب (شمش) در واقع مازاد نیاز داخل است و این مساله در حالی اتفاق افتاد که بسیاری از واحدهای تولیدکننده ورق با کمتر از ظرفیت اسمی خود فعالیت میکنند.
شهرستانی ادامه داد: امروز با مازاد نیاز در بخش اسلب و واردات ورق روبروییم. از یک سو بیش از نیاز داخل ماده اولیه خام موجود است و مازاد عرضه داریم و از سوی دیگر شاهد واردات ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تن ورق هستیم.
به گفته این کارشناس صنعت فولاد، از ۲ میلیون و ۵۰۰ تن واردات ورق، امکان تولید ۷۰۰ هزار تن ورق های مخصوص در کشور وجود ندارد اما شرکت های داخلی شرایط تولید یک میلیون و ۸۰۰ هزار تن بقیه آن را دارند، زیرا ظرفیت های خالی در این شرکت ها موجود است.
عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد گفت: مشکل اصلی شرکت های داخلی که باعث شده با حداقل ظرفیت کار کنند، سیستم مالی و بانکی است و که موانعی را در مسیر تعامل بین فروشنده مواد اولیه و تولیدکننده محصولات به وجود آورده است.
به گفته وی، پیشنهاد انجمن فولاد ایران این است که در نشستی با مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت شیوه ای طراحی شود که هر ۲ طرف سود لازم را ببرند و کارخانه ها نیز در سال اشتغال و تولید، شاهد افزایش تولید باشند.
شهرستانی اضافه کرد: باید شرایطی فراهم شود که شرکت هایی مانند فولاد گیلان، کاویان و اکسین بتوانند از مشکل مالی رهایی یابند و در قالب ضمانت و نه اعتبار اسنادی، به خرید و تامین مالی اقدام کنند.
وی افزود: پیشنهاد دوم اینکه واردکنندگان به جای واردات ورق فولادی و خروج ارز از کشور، این هزینه و سرمایه را صرف به تولید رساندن واحدهایی کنند که با کمتر از ظرفیت فعالیت میکنند.
به اعتقاد وی، ممکن است سود حاصل برای تولیدکننده بالاتر از سود ناشی از واردات باشد و از طرفی چرخ اقتصاد هم بهتر به گردش درآید؛ بنابراین باید برنامه ریزی مناسبی صورت گیرد.
وی سیاست بومی سازی را در چارچوب اشتغالزایی ارزیابی کرد و گفت: افتتاح کارخانه ساخت تجهیزات و ماشین آلات مورد نیاز صنعت فولاد توسط برخی شرکت ها مانند دانیلی ایتالیا در ایران، این فکر را در ذهن ایجاد میکند که به دنبال بومی سازی قطعات باشیم، درحالی که ایرانیان در زمینه های زیادی مانند ساخت تجهیزات و ارایه فناوری توانمندی دارند.
بر پایه این گزارش، حاضران در این نشست پیشنهاد کردند چنانچه شرکتی برای تجهیزات و قطعات یا فناوری خود از خدمات سازندگان ایرانی استفاده کرده، برای بهره برداری بیشتر از ظرفیت های موجود، تجربیات خود را به انجمن و اعضای دیگر معرفی ند تا علاوه بر رتبه بندی این شرکت ها، بانک اطلاعاتی در این زمینه فراهم شود.
آنان همچنین مشکلات واحدهای خود را از نظر مسائل مالی و بانکی، بومی سازی تجهیزات فولادسازان و فعالیت زیر ظرفیت کارخانه ها بررسی و پیشنهادهایی برای رفع آنها مطرح کردند.
جداول آماری انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران نشان می دهد میزان ورق فولادی گرم تولیدی از سوی 'بخش خصوصی شده' در سال ۱۳۹۵ به میزان ۶ میلیون و ۴۶۷ هزار تن بود که نسبت به ۶ میلیون و ۵۴۷ هزار تن عملکرد سال ۱۳۹۴ افت یک درصدی را نشان می دهد.
شرکت های بخش خصوصی نیز پارسال ۵۲۱ هزارتن ورق گرم تولید کردند که در مقایسه با ۴۰۸ هزار تن تولید سال ۱۳۹۴ به میزان ۲۸ درصد رشد داشت.
پارسال شرکت های خصوصی شده یک میلیون و ۳۷۰ هزار تن و بخش خصوصی نیز ۵۴۸ هزار تن ورق سرد تولید کردند که در مقایسه با عملکرد سال ۱۳۹۴ به ترتیب ۱۲ و ۲ درصد افزایش داشتند.
علاوه براین شرکت های خصوصی شده پارسال ۵۹۸ هزار تن و بخش خصوصی نیز ۵۰۴ هزار تن ورق پوششدار تولید کردند که نسبت به عملکرد سال ۱۳۹۴ به ترتیب ۱۳ و ۲۸ درصد رشد را ثبت کردند.