دست از سر حیوانات بردارید

امروزه حقوق حيوانات و حفظ گونه هاى مختلف آنها، از جمله مسائلى است كه درسراسر جهان از جانب دولت ها و سازمان ها و عموم كسانى كه به مسائل زيست محيطى و حمايت از حيوانات علاقه‌مند هستند، مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ما نیز این موضوع بیش از گذشته مورد اقبال افکار عمومی قرار گرفته است. نمونه بارز آن راه اندازی کمپین های حمایت از حقوق حیوانات است که هر چند وقت یک بار در فضای مجازی شکل می گیرد. به تازگی کمپینی با نام «حامیتم» در فضای مجازی و به اسم حمایت از حیوانات راه افتاده است. کمپینی که به اعتقاد سپهر سلیمی فعال برجسته حقوق حیوانات نقاط ضعف فراوانی دارد.

امروزه حقوق حيوانات و حفظ گونه هاى مختلف آنها، از جمله مسائلى است كه درسراسر جهان از جانب دولت ها و سازمان ها و عموم كسانى كه به مسائل زيست محيطى و حمايت از حيوانات علاقه‌مند هستند، مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ما نیز این موضوع بیش از گذشته مورد اقبال افکار عمومی قرار گرفته است. نمونه بارز آن راه اندازی کمپین های حمایت از حقوق حیوانات است که هر چند وقت یک بار در فضای مجازی شکل می گیرد. به تازگی کمپینی با نام «حامیتم» در فضای مجازی و به اسم حمایت از حیوانات راه افتاده است. کمپینی که به اعتقاد سپهر سلیمی فعال برجسته حقوق حیوانات نقاط ضعف فراوانی دارد.هرکمپینی که قرار است تشکیل شود باید اهداف مشخصی داشته باشد. متاسفانه خیلی از کمپین ها شروع می شود و بعد ممکن است به انحراف کشیده شود. اصلا نظارتی بر روی این کمپین ها نمی شود و درواقع فضایی برای نظارت وجود ندارد. به گفته سپهر سلیمی، کمپین حامیتم، کمپینی است که اینطور تبلیغ می‌کند:«می‌خواهیم حیوانات خیابانی را سیر کنیم». برای عضویت در این کمپین مجبور هستید اپلیکیشنی را که مربوط به این کمپین است بر روی گوشی همراه نصب کنید و بعد می توانید جزو حامیان این کمپین باشید. در این اپلیکیشن خدماتی مثل خوراک دام، خدمات دامپزشکی و خدماتی که مرتبط با حیوانات خانگی است ارائه می شود. سلیمی می‌گوید: شواهد این طور نشان می دهد که اگر این کمپین می خواهد برای حیوانات کاری انجام دهد، چه الزامی دارد که مردم حتما این اپلیکیشن را نصب کنند و در واقع این کمپین تبلیغ غیر مستقیم است برای اپلیکیشنی که قراراست خدمات صنعت حیوانات خانگی را ارائه دهد. این فعال برجسته حقوق حیوانات به تشریح صنعت حیوانات خانگی می پردازد و می‌گوید: صنعت حیوانات خانگی صنعتی است که از تولید و تکثیر حیوانات شروع شده و بعد خدمات دامپزشکی و فروش محصولات جانبی حیوانات خانگی وهمچنین فروش موادغذایی و مکمل های حیوانات خانگی را در بر می گیرد. این صنعت عملا بزرگ‌ترین ناقض حقوق حیوانات است، چون خیلی از افرادی که این حیوانات را می خرند نمی‌توانند از این حیوانات نگهداری کنند و اصولا به‌وجود آمدن این حیوانات ونگهداری از آنها مایه اسارت و بدبختی است. بخشی از خدماتی که این اپلیکیشن ارائه می‌دهد به تربیت حیوانات مربوط می شود. اصلا تربیت حیوانات از دیدگاه حامیان حقوق حیوانات دیدگاه مسخره‌ای است. چیزی که به اسم تربیت حیوانات اشاره می شود حامیان حقوق حیوانات به اسم بی تربیت شدن نام می‌برند. حیوانی که می پرد، جنب وجوش دارد، صدا می‌کند و رفتارهای طبیعی خودش را دارد در تعریف انسانی این است که آرام شود و گوش به حرف ما بدهد ولی اساسا این کمپین تفکر حقوق حیوانات ندارد و در جهت صنعت حیوانات خانگی است.سلیمی با بیان اینکه شاید آدم هایی که از حیوانات نگهداری می کنند از این کار لذت ببرند ولی برای حیوانات چیزی جز بدبختی و اسارت ندارد، می افزاید: حامیان حیواناتی که راجع به فواید حیوانات خانگی صحبت می کنند در واقع منظورشان این نیست که بیاییم حیوانات خانگی تولید کنیم تا مردم نگهداری کنند. نه، هدف این است که اگر حیوانات خانگی وجود دارد این حیوانات به جای اینکه در محیط باز باشند در خانه نگهداری ‌شوند تا جای بهتر و غذای بهتری داشته باشند. سلیمی در زمینه دستکاری ژنتیکی حیوانات نیز خاطر نشان می‌کند: خیلی از این حیوانات به‌خاطر اینکه وحشی بودند، دستکاری ژنتیکی شدند و در خانه ها قرار بود نگهداری شوند. این حیوانات با این دستکاری ژنتیکی دچار مشکلات فراوانی می شوند، ضمن اینکه در کنار آن صنعت حیوانات خانگی خاص را داریم که 75 درصد آنها در یک سال اول از بین می روند، در حالی که خیلی از آنها می توانند تا 120 سال عمر کنند. برای مثال انواع مارها، مارمولک ها و خیلی از پرندگان وحشی شامل این حیوانات می شوند و روز به روز هم بر تعدادشان افزوده می شوند. حتی در سطح شهر و شهرستان ها هم مشابه این حیوانات را می بینید. بخشی از این ماجرا به اذیت شدن این حیوانات بر می‌گردد و موضوع دیگر اینکه بخشی از این حیوانات بومی ایران نیستند که به هر دلیلی در طبیعت ایران رها شوند یا از قفس فرار می کنند یا باعث می شوند خطراتی برای زیست بوم ایران و برای گونه های بومی ایران به‌وجود بیاید، بنابراین از هر طرف که نگاه کنیم می بینیم که این موضوع مشکلات فراوانی دارد.این فعال حقوق حیوانات در زمینه حضور هنرمندان در این نوع کمپین ها تصریح می‌کند: هیچ جای دنیا این طور نیست که هنرمندان خودشان کمپین محیط زیستی راه بیندازند و خودشان را صاحب فکر بدانند. نه تنها کمپین محیط زیستی بلکه در عرصه های اجتماعی هم همین طور است، مثلا هیچ هنرمندی نمی تواند ادعا کند که راجع به فقر کار انجام دهد بلکه از هنرمندان به خاطر دیده شدن و اینکه افراد زیادی به آنها اعتماددارند، استفاده می‌شود. به‌خاطر اینکه شعارهایی که مثلا حامیان حیوانات قرار است انتقال دهند به هنرمندان گفته می شود و از طریق آنها انتقال داده می شود. پشت تمام حرکت هایی که در دنیا انجام می‌شود و هنرمندان وجود دارند قطعا گروه‌هایی هستند، بنابراین این را باید خودمان مشخص کنیم که بودن هنرمندان در صحنه خیلی خوب است اما باید حرف‌هایی بزنندکه تخصصی باشد و خدایی ناکرده باعث گمراهی نشود که اصلا در این صورت ما خیلی به عقب خواهیم رفت.یکی از ایرادات دیگری که سپهر سلیمی به آن اشاره می‌کند این است: «این کمپین می‌گوید ما می‌خواهیم حیوانات شهری را غذا بدهیم». این کار براساس تجربیات باعث افزایش حیوانات شهری می‌شود و در شرایط فعلی ایران که مردم رابطه خوبی با حیوانات ندارند و شهرداری ها به هر دلیلی این حیوانات را می‌کشند هر کاری که باعث افزایش این حیوانات شود در نهایت منجر به کشتن آنها می‌شود؛ چه توسط شهرداری ها چه به وسیله ارگان های دولتی و چه توسط مردم. این کار کاملا غلط است. ما نباید کاری کنیم که حیوانات زیادی به‌وجود بیایند و در نهایت بمیرند بلکه باید کاری کنیم که آنها کم و کمتر بشوند یا در خانه ها نگهداری شوند تا سرپرستی شان را کسی بر عهده بگیرد، چون واقعا در محیط های باز جز بدبختی چیزی برایشان به دنبال ندارد. پس این اشتباهی تکنیکی است که این کمپین انجام می‌دهد و شاید به ظاهر کار مهربانانه ای باشد اما در عمل نتیجه بدی برای حیوانات دارد. وی در پایان در زمینه روش های درست حمایت از حقوق حیوانات توضیح می‌دهد: گروه‌هایی که در این زمینه کار کرده اند و افرادی که در این زمینه متخصص هستند باید مشخص باشند. درکنار افرادی که حامی حیوانات هستند افراد تحصیل‌کرده ای نیز هستند و الزاما اینطور نیست که حتما حامی حیوانات باشند، چه بسا منافعی در زمینه حیوانات شامل حالشان می‌شود. هرکس در رشته خودش سعی می‌کند از تخصصش در جهت منافعش استفاده کند. در کشور ما گروه‌های مرجع باید مشخص شوند که مثلا این گروه‌ها در جهت حقوق حیوانات مرجع هستند، در حالی که متاسفانه این قدر فضای مجازی بزرگ وبی درو پیکر هست که اصلا نمی شود این کار را انجام داد و باید به این نکته مهم نیز اشاره کنم که حرف هایی که حامیان حقوق حیوانات می‌زنند به مذاق خیلی ها خوش نمی‌آید چون منطقی است و براساس احساسات نیست. فکر می کنم این دوران گذار را باید طی کنیم و در کنار توجه به حیوانات دانش لازم در این زمینه را هم کسب کنیم. صرفا اگر از روی علاقه باشد شاید نتیجه خوبی ندهد. این دوران باید طی شود وگروه‌هایی که در این زمینه کار می کنند تجربه ودانش خودشان را افزایش دهند.
منبع:اصفهان زیبا

ارسال نظر