فرشاد: از قربانی شدن مردها در آسیب‌ها غافل نشویم

مدیرکل اداره بهزیستی استان اصفهان با بیان اینکه نباید نگرانی ما از آسیب های زنان، در ما نسبت به کل جامعه غفلت ایجاد کند و همه باید در جای خود دیده شوند، گفت: ما باید به همان اندازه که نگران دخترهایمان هستیم نگران پسرهایمان باشیم و به همان اندازه نگران زنهایمان هستیم باید نگران مردهایمان باشیم.
مرضیه فرشاد در گفت و گو با ایمنا در خصوص آسیب های حوزه زنان اظهار کرد: نظر من این است که اصفهان جدا از ایران نیست و ایران هم جدا از دنیا نیست. دنیا یک مسیری را طی می کند و به هر حال در بحث زنان با یک تقدم و تأخر به کشور ما وارد می شود یا حتی ممکن است از کشور ما منشأ بگیرد. اما یک رخدادی که اتفاق افتاده این است که ما زنانِ خانه داری بودیم که معمولاً در مسایل اجتماعی کمتر دیده می‌شدیم و بعد در جایی متوجه شدیم که این حضور در مسایل اجتماعی به ما هویت می دهد و به این ترتیب تلاش کردیم که وارد مسایل اجتماعی بشویم و به صورت تلویحی قراری را با جامعه گذاشتیم که ما وارد مسایل اجتماعی می شویم، مسئولیت ها را می پذیریم که از آن طرف یک مقدار تکالیف‌مان را کمرنگ تر کنیم.
مدیرکل اداره بهزیستی استان اصفهان تاکید کرد: انصافاً مردها هم با ما همراهی کردند. من برخلاف خیلی ها که فکرمی کنند خشونت علیه زنان اتفاق افتاده معتقدم این خشونت توسط مردها اتفاق نیفتاده بلکه توسط خود زنان خوب مدیریت نشده است؛ زنان در پذیرفتن مسئولیت ها و تقبل برخی فرآیندهای جدید با شتاب وارد جامعه شده اند اما از سوی دیگر نتوانسته اند تکلیف مسئولیت های قبلی خود را روشن کنند.
فرشاد ادامه داد: در برخی استان ها فضای مردانه تا اندازه ای شدیدتر و در بعضی استان ها کمرنگ‌تر است اما حتی در استانی مانند اصفهان که فضای مردانه پُررنگ تر است و پذیرفتن زنان در مسئولیت های مهم کمی سخت‌تر صورت می گیرد، زنان باید مسئولانه فعالیت کنند و از مردان در خانه و جامعه و در سطح مسئولان مطالبه‌گری کنند.
وی گفت: تطبیق این موارد هنوز صورت نگرفته است یعنی از مسئولیت های داخل خانۀ ما کم نشده است و مسئولیت های بیرونی به ما اضافه شده است و فضای بیرون ما هم رنگ مردانه دارد ولی هیچ‌کدام از اینها دلیل نمی شود که ما آینده خوبی نسبت به این مسئله نداریم.
کاهش سرعت ورود دختران به مسایل غیر خانه
فرشاد تصریح کرد: اولاً باید سرعت ورود دخترانمان را به مسایل غیرخانه کم کنیم، این سرعت باید به صورت منطقی تعریف شود، آنقدر ما به این سرعت داده ایم که گاهی می بینیم نسل جدید ما خانه را فراموش می کند، تکلیف خانواده را فراموش می کند و حتی برای پذیرفتن مسئولیت های بیرونی پا را از مردها فراتر می گذارد و نقش خودش را در خانه کمرنگ‌تر می بیند؛ در حالی که نباید اصلاً این اتفاق بیفتد.
وی ادامه داد: ما کماکان درخانه وظایف‌مان را داریم و باید هم داشته باشیم و غیر از ماهم کسی نمی تواند این وظایف را داشته باشد اما باید پذیرفتن مسئولیت های بیرونی را با یک آهنگ متناسب انجام بدهیم و از یک طرف دیگر هم باید به فضای خانه اهمیت داده شود و آنقدر باید برایش ارزش قایل شویم که در خانه ماندن یک ضد ارزش نباشد و اگر بتوانیم همه این مسایل را با هم تطبیق بدهیم دورانِ گذاری را طی می کنیم. البته حتماً در آن آزمون و خطا داریم، حتماً هر نسلی به نسل دیگر یک آموزه هایی خواهد داشت ولی من امیدوار هستم با این شرایطی که فعلاً داریم علاقه به دانش افزایی در زنان، علاقه به مسئولیت پذیری در زنان و بازگشت به فرآیند تحکیم خانواده که دوباره دارد کمی نقش خودش را پیدا می کند، افزایش یابد و در آینده ما شرایط پایدار را و با ثبات‌تر و حضور زنان را منطقی‌تر خواهیم داشت و پذیرش زنان به عنوان یک جامعه ۵۰ درصدی حداقل توسط مردان حتماً بیشتر اتفاق خواهد افتاد.
ما منتظر بحران پیری جامعه‌مان هستیم
مدیرکل اداره بهزیستی استان تصریح کرد: آسیب ها فقط در مورد زنان نیست و گاهی چون در بعضی از آسیب ها زنان بیشتر قربانی هستند بیشتر بولد می شوند. مردی که رعایت حریم خانواده‌اش را نکند اول خودش آسیب می بیند، مردی که نتواند خانوده‌اش را مدیریت کند هر فشاری، هر ظلمی و هر اتفاقی که در خانواده‌اش می افتد اول خودش دچار آسیب می شود، یعنی آسیب ها فقط ویژه زنان نیست ولی چون ما گاهی زنان را قربانی می‌بینیم از قربانی شدن مردها در آسیب ها غافل می شویم و من این را دو روی یک سکه می بینم و به همان اندازه که نگران دخترهایمان هستیم باید نگران پسرهایمان باشیم و به همان اندازه نگران زنهایمان هستیم باید نگران مردهایمان باشیم.
وی در پاسخ به اینکه آیا آسیب های مردان در چند سال اخیر افزایش یافته است یا خیر، گفت: آسیب ها در همه دنیا یک رشد را نشان می دهد، معمولاً اینطور است که یک آسیبِ نوپدید اتفاق می افتد، یک سِیری را طی می کند، ممکن است کنترل شود و ممکن است اصلا خودش به یک خودکنترلی برسد. در کشور ما یک دوران گذار سیاسی داریم، یک دوران گذار اقتصادی داریم، گذار اجتماعیِ بین‌المللی داریم و اینها طبیعی است و انتظار هم داریم که در این مجموعه‌ای که داریم طی می کنیم آسیب پذیرتر هستیم، مردم‌مان از سن کودکی و نوجوانی به میانسالی تبدیل می شوند و ما منتظر بحران پیری جامعه‌مان هستیم و به هرحال همه این ها درگیر یک کشوری شده که نظامش را ۴۰ سال است در یک بحران های اقتصادی، اجتماعی سیاسی زیادی عوض کرده است ولی تاب‌آور شده است درحالی که مردمان ما شاید روزی مثلاً می‌ترسیدند الان کسی توجه نمی کند و روزمرگی‌شان را طی می کنند.
فرشاد تصریح کرد: حتما در آسیب ها رشدی داریم، حتماً افزایش دارد ولی می خواهم بگویم که نباید نگرانی ما از آسیب های زنان در ما نسبت به کل جامعه غفلت ایجاد کند. زنان، کودکان، مردان، کهن‌سالان، همه باید در جای خودشان دیده شوند. نباید آن قدر دیدمان را به سمت زنان ببریم که از بقیه مسایل غافل شویم. البته در حضو زنان گاهی در بعضی موارد احتیاج به اصلاح قوانین داریم، احتیاج به حساسیت‌زایی در مسئولین داریم که به نظر من در ۱۰ سال گذشته حداقل این اتفاق ها خیلی خوب افتاده است و خیلی جای نگرانی نیست.
همراهی ۸۰ درصد مردم با بهزیستی
فرشاد در خصوص حمایت های مردم در حوزه بهزیستی گفت: تقریباً بالغ بر ۸۰ الی ۸۵ درصد از آنچه که ما انجام می دهیم در واقع توسط مردم انجام می شود. بهزیستی حدود ۱۵۰ الی ۱۶۰ ریز فعالیت دارد و جزو دستگاه هایی است که بیشترین ریزفعالیت را دارد و اگر این ۸۰ درصد مردم همراه ما نبودند امکان پذیر نمی‌شد. خدمات این ۸۰ درصد ممکن است در قالب خیریه ها یا افراد خیّر باشد و یا حتی بخش خصوصی ورود پیدا کرده و از منابع خودش خدماتی را ارایه می دهد که باز هم توسط مردم تأمین منابع می شود. ۲۰ درصد باقی‌مانده که در بخش دولتی است وظایف حاکمیتی است که این ها دیگر قابل احساس توسط بخش عیر دولتی و مردم نیست و انتظاری هم نمی رود که به غیر دولت سپرده شود ولی از حضور مردم ناراضی نیستیم ولی کماکان پیگیر هستیم که باز هم مردم را بیشتر کنار خودمان داشته باشیم.
مدیرکل اداره بهزیستی استان در خصوص مراکز دارای مجوز برای ارایه خدمات به کودکان کار در سطح استان اصفهان تصریح کرد: انجمنی به نام انجمن کارتن‌خوابی وجود دارد که مجوزی از ما ندارد و در واقع اینها یک مجوز NGO از استانداری دارند و طبیعتاً فرآیندهایشان هم زیرمجموعه استانداری است و من دخالتی نمی کنم چون آن جا قطعاً نظارت های خودشان را دارند فقط من می دانم که بهزیستی تنها دستگاهی است که تا الان می تواند مجوز فعالیت غیردولتی در بخش کودکان کار را صادر کند. درحال حاضر یک خیریه داریم تحت عنوان خیریه سامان سرای سرمد که الان فعال است و مجوز قانونی از بهزیستی دارد و ما منابع مختصری را در اختیارش قرار می دهیم و سوژه هایش را توسط مردم تأمین می کند و خیلی هم خوب کار کرده است و حداقل تا الان ۱۵۰ پرونده خانواده برای کودکان کار دارد البته حمایت‌هایش فقط حمایت از کودک نیست بلکه حمایت از خانواده است مانند حمایت حقوقی، اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی ولی به هرحال چون کاری است که تازه شروع شده حتماً نقص هایی هم دارد که ما داریم کمک می کنیم که برطرف شود.
وی افزود: یک خیریه دیگر نیز زیرمجموعه سازمان ورزش و جوانان کار می کند که البته ما اصرار داریم که این نمی تواند تحت عنوان کودکان کار فعالیت خود را ادامه دهد و از آنها خواستیم یکسری مدارک‌ را فراهم کنند و ان ‌شالله که بتوانیم با آنها به توافق برسیم و مجوز را برایشان صادر کنیم. آنها هم کارهای خوبی در این مورد انجام می دهند ولی به هرحال باید یک اصلاح مجوزی در موردشان انجام بشود. اما غیر از این من صراحتاً می گویم در بحث کودکان هیچ دستگاهی و هیچ NGO اجازه فعالیت ندارد.
فرشاد در خصوص فعالیت موسسه پایان کارتن خوابی در خصوص کودکان کار تصریح کرد: فعالیت های موسسه پایان کارتن‌خوابی در مورد کودکان نیست بلکه در مورد کارتن‌خواب‌های بزرگسال است. اما درخصوص چیزی که در فضای مجازی تحت عنوان اردوگاه کودکان کار تحت مدیریت انجمن پایان کارتن خوابی منتشر شده باید گفت که این اردوگاه با موسسه پایان کارتن‌خوابی فرق می کند. موسسه پایان کارتن‌خوابی مجوزی از استانداری گرفته است و یک مرکزی را برای کارتن خوابی دایر کرده است که در واقع این موضوع جدا از این اردوگاه است. اردوگاه در واقع یک تکلیفی است که توسط شورای عالی اداری به مجموعه مدیریت استان‌ها سپرده شده است و باید مکانش توسط شهرداری تأمین شود و ابلاغ های خدمات در آن جا توسط فرمانداری و زیر نظر فرمانداری اداره می شود و بعد خدمات اجرایی این کار به انجمن پایان کارتن خوابی سپرده شده است. در واقع ببینید دو کار روی یک انجمن دارند انجام می دهند، خدمات اجرایی این کار را به انجمن پایان کارتن خوابی سپرده شده است. آن جا هر دستگاهی برای خودش یک نماینده دارد و بهزیستی هم دو نماینده در آن اردوگاه دارد که فقط ویژه کودکان کار نیست بلکه ویژه متکدیان و کسانی است که در سطح شهر به صورت غیرقانونی فعالیت هایی را اعم از تکدی‌گری یا فرآیندهای دیگر را انجام می دهند.
وی افزود: در بدو ورود کسانی که وارد می شوند بچه های زیر ۱۲ سال بلافاصله جدا می شوند، مددکارهای ما آنجاحضور دارند و این کودکان به بهزیستی منتقل می شوند. بقیه فرآیند خدمات به این کودکان زیر ۱۲ سال در بهزیستی انجام می شود و در این اردوگاه خدماتی برای کودکان انجام نمی شود.