رسانه ها امیدآفرین باشند

تکرار می شود، یک خبر که فقط اسامی در آنها متفاوت است، محمدرضا، حسین، کیمیا، آتنا، اهورا، ستایش و این آخری "بهاره"، اینها تنها بخشی از آزارهایی هستند که طی چند سال گذشته رسانه ای شده تا یک مدت جنجالی به پا کند و رفته رفته در میان دیگر اخبار گم شوند، گم شده اند تا دوباره یک رویداد و مجدد چند وقتی یک هیاهو و دوباره فراموشی!
به گزارش ایسنا، وقتی خبر تعرض به بهاره کودک پنج ساله افغان رسانه ای شد، اخبار ضد و نقیض در خصوص این واقعه انتشار پیدا کرد و شبکه های اجتماعی پر شد از اخباری که معلوم نبود کدام یک درست و کدام غلط است تا اینکه عموی بهاره ماجرا را کامل توضیح داد و مشخص شد که ماجرای نزدیک به صحیح از چه قرار است، اما سوال اساسی اینجاست که مسئولان و رسانه ها هنگام وقوع چنین حوادثی در جامعه ایران چگونه باید عمل کنند و اینکه آیا توضیح و شرح کامل اتفاق از سوی یک مسئول تا زمان پایان یافتن ماجرا می تواند کمک کننده باشد یا خیر؟
هادی زمانی کارشناس رسانه در گفت و گو با ایسنا، در خصوص چگونگی برخورد رسانه‌ها با این حوادث، اظهار کرد: اگر نگاه، نگاه ژورنالیسم غربی باشد و دیدگاه‌هایی همچون هارکوپ، خبری خوب است که بد باشد، چراکه حوزه امنیت برای مردم حوزه مهمی بوده و پیگیر آن هستند.
وی افزود: بخش عمده ريشه های فرهنگی یک جامعه را باورهای یک ملت ایجاد می کند که همین باورها ارزش های خبری را نیز معین می کند و این مردم هستند که با باورها و فرهنگ های خود به روزنامه نگاران می گویند چه اخباری را از میان صدها و هزاران اخبار برای آنها مهم جلوه دهند.
این کارشناس رسانه ادامه داد: وقتی ملتی سازنده و توسعه ساز و جهان ساز است برای مردم چنین جامعه ای اخبار مثبت، ساخت و توسعه اهمیت پیدا می کند، اما برای ملتي که سازنده نیست خبرهای تضاد دیگران با دیگران و کلا اخبار متضاد خبرهای مهم تری به حساب می آید.
زمانی تاکید کرد: یک تمدن و فرهنگ همچون درخت نخل است که ریشه های درخت گذشته آن ملت و برگ ها، برنامه ها و سیاست های حال حاضر آن جامعه است. ایران جامعه ای است که ریشه های بسیار قوی دارد، چراکه توسعه ساز بوده و هویت ایرانی-اسلامی قوی دارد. قرن سوم تا هفتم هجری اوج شکوفایی علمی در دستان ایرانی‌ها بوده است و این نشان می دهد که ریشه های قوی داشته و داریم.
وی اضافه کرد: متاسفانه امروز مدیر توانمند نداریم و برنامه ریزی درستی هم نمی بینیم به همین دلیل یکسری اخبار سلسله وار جامعه را خراب و یک خبر خوب موجب می شود جامعه آن اخبار ناگوار را فراموش کند و همه چیز ناگهان فراموش می شود؛ این یعنی درخت نخل جامعه ما هرچند ریشه های قوی دارد، اما برگ هایش درست رشد نکرده اند یا برگی ندارد.
این کارشناس رسانه با بیان اینکه در این درهم ریختگی، رسانه ها باید امیدآفرین باشند، گفت: به عنوان رسانه باید انتخاب کنیم که اخباری را به گوش مردم برسانیم که سود داشته باشد و طرح آن مسئله موجب حل از سوی مسئولان شود، طرح مسائلی از جمله كودك آزاري که تکرار می شود مسائل امنیتی را به خطر می اندازد و چون مدیران برای این مسائل که از اتفاق، بسیار هم مهم هستند راه حلی ندارند طرح آنها فقط مسائل را پیچیده تر می کند.
زمانی با اشاره به اینکه می بینیم که مسئولان مربوطه به جای تدبیر و راه حل، دنبال پاک کردن صورت مسئله هستند، تصریح کرد: اگرچه امروز عده ای عنوان مي کنند اگر رسانه به اين موضوعات نپردازند شبکه های اجتماعی به آن خواهند پرداخت؛ اما خوشحالیم که در حال حاضر قدرت بالای اخبار نیز در شبکه‌های اجتماعی در دست رسانه ها است و آنها می توانند اخبار را منتقل کنند.
وی اظهار کرد: باید قبل از انتشار یک خبر دقت شود که چنین خبری می تواند کمک کننده باشد. برای مثال در خبر بهاره دختر افغان، در همان خبرهای ابتدایی دو عنصر خبری مغفول مانده بود این اتفاق موجب مغفول ماندن خود خبر و پیچیده تر کردن مسئله می شود.
این کارشناس رسانه تاکید کرد: بهتر است مسئولان پس از روی دادن چنین اتفاقی نه تنها آن را رسانه ای می کردند بلکه یک گزارش کامل هم از وقوع ماجرا می دادند تا خبرهاي ضد و نقیض در کنار آن رشد نکند و هنگامی که خبر را کامل ارائه می دادند از اشد مجازات برای عاملین هم می گفتند.
زمانی ادامه داد: خبر ابتدايي به دلیل اینکه دو عنصر مهم خبری را ندارد ناقص شکل گرفته و در ادامه مخاطب هرچه به گوشش برسد را می شنود. این در حالی است که اگر برای هر خبری به خصوص براي اين نمونه اخبار توضیح کامل و شفاف گفته شود جامعه آرامش می گیرد و درپوش گذاشتن بر چنین اخباری هیچ کمکی نمی کند.
وی خاطرنشان کرد: امروز جامعه ایران به اخبار خوب نیاز دارد، می دانیم برای اینکه یک ملت را بکشند باید یکسری خبر بد به گوشش مخابره کنند.