انبار تولیدکنندگان لوازم‌خانگی خالی است/ برخورد با احتکارکنندگان

رئیس انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی با اشاره به اینکه بانک‌ها سرمایه در گردش واحدهای تولیدکننده لوازم خانگی را کاهش داده‌اند، گفت: کمبود سرمایه در گردش و نقدینگی موجب شده انبار تولیدکنندگان لوازم خانگی خالی شود.
به گزارش ایسنا، محمدرضا دیانی امروز (دوشنبه) در نشستی خبری با اشاره به وضعیت تولید لوازم خانگی اظهار کرد: در حال حاضر انبار تولیدکنندگان لوازم خانگی خالی است و علت این مسئله نبود سرمایه در گردش است. تولیدکنندگان با ظرفیت خالی مواجه هستند و علیرغم تقاضای موجود در بازار مشکل نقدینگی به منظور تولید دارند. تولیدکننده جهت تولید نیازمند سرمایه در گردش است و اگر این منابع مالی وجود نداشته باشد، با کاهش تولید و بالا رفتن قیمت مواجه می‌شویم.
وی ادامه داد: سابقه نداشته که از سال ۱۳۹۰ تاکنون انبار تولیدکنندگان لوازم خانگی تا این میزان خالی باشد و علت این مسئله نبود سرمایه در گردش است. حتی می‌توان تحریم‌ها را مسئله ثانویه دانست؛ چرا که تولیدکنندگان داخلی می توانند مواد اولیه خود را با شیوه‌های مختلف تامین کنند.
رئیس انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی با بیان اینکه افزایش تولید نیازمند سرمایه در گردش است و بانک‌ها سرمایه در گردش واحدهای تولیدکننده را در سال جاری کاهش داده‌اند، گفت: اگر مشکل بازار داخلی و سرمایه در گردش حل شود، علیرغم وجود محدودیت‌ها در راستای تولید مواد اولیه می‌توان بازار لوازم خانگی را کنترل کرد.
با احتکارکنندگان مبارزه کنید
دیانی در پاسخ به سوال ایسنا مبنی بر اینکه برخی معتقدند تولیدکنندگان لوازم خانگی محصولات خود را جهت فروش عرضه نمی‌کنند، اظهار کرد: تولیدکنندگان این گونه نیستند آنها هر ساعت نیازمند نقدینگی هستند و باید کالای خود را به فروش برسانند. این احتکارکنندگان و سفته بازان هستند که باید با آنها برخورد و مبارزه شود. برخی از تولیدکنندگان روزانه یک میلیارد تومان هزینه دستمزد و تولید می‌دهند و به دلیل داشتن هزینه‌های ثابت و نقدینگی ناچار به فروش کالاهای خود هستند و نمی‌توانند محصولاتشان را نفروشند.
وی در ارتباط با تعطیلی بازار تهران از صبح امروز نیز بیان کرد: اعتراضات اگر در قالب جریان‌های تند باشد، به نفع بازار نیست و به طور حتم نحوه اعتراض باید به گونه‌ای باشد که دستاویزی برای تنش سیاسی و اقتصادی نشود.
رئیس انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی با اشاره به شرایط اقتصادی امروز کشور اظهار کرد: شرایط اقتصادی کشور به گونه‌ای پیش می‌رود که افزایش یک شبه قیمت دلار همه افکار عمومی را به خود جلب می‌کند و بزرگترین جنجال‌ها را به دنبال دارد. ما در یک جنگ بی‌رحمانه اقتصادی قرار داریم و اگر باورمان بر این است که به چنین مرحله‌ای رسیده‌ایم باید خودمان را آماده کنیم، چرا که در پیچ تصمیم‌گیری‌های دنیا در تعاملات با ایران قرار گرفته‌ایم.
فعالیت ۱۵۰ موسسه سرمایه‌گذاری خارجی در شهرستان‌های ایران
دیانی ادامه داد: کشور از برخی منابع ارزی برخوردار است که باید به نحو مطلوب از آن استفاده کند. طبق آخرین رصدها متوجه شدیم که ۱۵۰ موسسه سرمایه‌گذاری خارج از کشور در شهرستان‌های ایران فعال هستند و در شرایطی که به سختی دلار تامین می‌شود، برخی به دنبال سرمایه‌گذاری در خارج از کشور و خروج ارز هستند.
وی با بیان اینکه تسهیلات جنگی در شرایط اقتصادی فعلی، مقوله ارز و تولید است، گفت: هر مقدار که میزان ارز و تولید خود را افزایش دهیم، در شرایط فعلی بیشتر دوام می‌آوریم و باید بدانیم که صرف شعارهای سیاسی دردی را دوا نمی‌کند. باید مصرف ارز پایین بیاید و به همان میزان تولید افزایش یابد.
بی پولی در تولید؛ خرید و فروش میلیونی در سکه
رئیس انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی با اشاره به اینکه بورس ظرفیت کافی را ندارد، خاطرنشان کرد: در حالی که میلیون‌ها سکه خرید و فروش می‌شود، واحدهای تولیدی به میزان کافی سرمایه‌ در گردش ندارند و تحریم‌ها نیز به این فشارها می‌افزاید. به طور حتم زمانی که تولید فعال شود، اقتصاد فعال می‌شود و تنها راه‌حل کنترل تورم تولید بیشتر است و با تزریق دلار مشکل حل نخواهد شد.
دیانی با تاکید بر اینکه ۸۰ درصد حجم نقدینگی در اختیار مردم قرار دارد که بخش عمده‌ای از این رقم دست سفته‌بازهاست، اظهار کرد: باید به بازار ارز و سکه بی‌توجه باشیم و سه مقوله ایجاد مشوق در بخش تولید، برخورد با سفته‌بازان و مدیریت افکار عمومی را در دستور کار قرار گیرد. چرا تا این حد اجازه خرید سکه داده می‌شود؟ چرا یک نفر باید ۲۵ هزار سکه بخرد؟ چرا قیمت سکه و دلار به صورت لحظه‌ای اعلام می‌شود؟ چرا قوه قضائیه علی‌رغم وعده‌های داده شده با سفته‌بازان برخورد نمی‌کند؟
وی ادامه داد: دولت باید کنترل واردات را در دستور کار قرار دهد و در این رابطه پیش بینی و برنامه‌ریزی کند. علاوه بر این باید تقاضای مازاد ارزی کنترل شود و در ارتباط با کالاهای اساسی و مواد اولیه‌ای که تولید داخل آنها وجود ندارد، اولویت‌بندی کرد. سوال ما این است که چرا کره‌ای‌ها علی‌رغم فروش کالای نهایی به ایران، مواد اولیه به ما نمی‌فروشند؟ سایر کشورها نیز علیرغم صادرات کالاهای لوکس و سرازیر کردن محصولاتشان به ایران در مقوله مواد اولیه ما را تحریم کرده‌اند!؟