تعلل سازمان محیط زیست، لنجان را از حق خود محروم کرده است

مواد و ذرات آلاینده کارخانه سیمان چهار محال و بختیاری توسط کارشناسان تایید شده، اما به علت تعلل سازمان محیط زیست، شهرستان لنجان از حق خود، از درصد حق آلایندگی این کارخانه محروم مانده است. به گزارش ایمنا، دو منبع پایدار درآمدی شهرداری‌ها، حوزه مالیات بر ارزش افزوده و عوارض آلایندگی است که این مهم چند سالی‌ است در شهرستان لنجان با فراز و نشیب‌های بسیاری مواجه شده، البته سهم شهرداری‌ها از مالیات بر ارزش افزوده مسئله ای است که به آن نمی توان خدشه ای وارد کرد.
مسئله مهمی که طی مدت گذشته شهرستان لنجان با آن مواجه بوده کارشکنی در خصوص پرداخت صحیح و به موقع مالیات بر ارزش افزوده و عوارض آلایندگی است بر همین اساس با "محسن کوهکن" نماینده مردم شهرستان لنجان به گفت و گو نشستیم که در ادامه آن را خواهید خواند.
نظرتان را در خصوص عدم تخصیص مالیات بر ارزش افزوده و بلوکه شدن پول ذوب آهن که به دنبال این موضوع شاهد تغییر مدیریت در اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان اصفهان بوده ایم، بفرمایید.
با درخواست رییس سازمان امور مالیاتی کشور بررسی هایی در خصوص مالیات بر ارزش افزوده شهرستان لنجان طی چند ماه گذشته صورت گرفت و در اسفند ماه سال ۹۶ نیز به استان دستور پرداخت عدد و رقم صحیح صادر شد، اما نه تنها پرداختی صورت نگرفت بلکه با صحبت هایی که در نخستین روزهای کاری سال جدید با رییس سازمان امور مالیاتی کشور انجام شد، آنها مدعی بودند پیرو دستور و بررسی‌ها مبلغ مورد مطالبه به شهرستان پرداخت شده است.
برای اثبات عدم پرداخت در سازمان امور مالیاتی کشور حضور یافتم و با اصرار به مدیرکل امور اقتصادی و دارایی استان اصفهان تماس گرفته و مشخص شد پرداختی صورت نگرفته است. در پی این موضوع، تصمیم این سازمان به تغییر مدیریت اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان اصفهان نهایی شد، البته این حرکت درستی است که اگر مدیری در سطح استان و یا شهرستان، از دستوری که مدیر کل در راستای تأمین منافع مردم به او داده تخطی کند، باید هزینه‌ آن را پرداخت کرده و ازل شود. از رییس سازمان امور مالیاتی کشور در خصوص برخورد قاطع با مدیرکل سابق امور اقتصادی و دارایی استان اصفهان تشکر می کنم، چراکه این گونه تصمیمات باید در کشور رویه شود.
بعد از این موضوع در روزهای ابتدایی و آغاز بکار مدیرکل جدید امور اقتصادی و دارایی استان اصفهان به اتفاق شهرداران نشستی برگزار شد و موضوع را به صراحت بیان کردیم که با مساعدت رییس سازمان امور مالیاتی کشور مشکل شهرستان لنجان رفع و نیمی از این مبلغ پرداخت شده و نیم دیگر نیز به زودی پرداخت خواهد شد.
لنجان با دارا بودن صنایع گوناگون در خصوص پرداخت حق آلایندگی و مالیات بر ارزش افزده با چالش هایی روبه‌رو است، آیا راهکاری برای ساماندهی این مهم وجود دارد؟
پرداخت مالیات برارزش افزوده تا پیش از امسال منطقه‌ای و شهرستانی بود که با اصلاح قانون مالیات، این مهم استانی شد چرا که با وجود گرفتن مالیات بر ارزش افزوده‌ از ذوب‌آهن در چهار، پنج سال گذشته اتفاقی در شهرستان رخ داد که به ضرر لنجان بود، زیرا شرکت فولادصبا تحت پوشش فولاد مبارکه قرار داشت و مالیات بر ارزش افزوده‌ این شرکت به شهرستان مبارکه پرداخت می‌شد البته این مسئله قانونی بود زیرا در جایی که کارخانه قرار دارد باید مالیات بر ارزش افزوده پرداخت شود. این مسئله باعث شد اختلاف پرداخت مالیات بر ارزش افزوده بین شهرستان لنجان و شهرستان همسایه بسیار زیاد شود تا اینکه با مدیر کل پیشین نشست هایی برای رسیدگی به همین موضوع برگزار شد.
البته این نکته مهمی است که مالیات بر ارزش افزوده‌ با حق آلایندگی کارخانه‌ ها متفاوت است به همین دلیل اصرار بر استانی شدن مالیات بر ارزش افزوده‌ از سوی ما زیاد بود چراکه حق آلایندگی را فقط کارخانه‌هایی که آلایندگی دارند باید پرداخت کنند و این مهم هنوز هم شهرستانی‌ است و فرمولِ محاسبه‌ جداگانه‌ای دارد.
در خصوص بحث مالیات بر ارزش افزوده باید گفت، از زمان تصویب این قانون در مجلس مالیات بر ارزش افزوده‌ فولادمبارکه، پتروشیمی، صبا، پالایشگاه، نفت، طلافروشی، رستوران‌ها و هر کالا یا خدمتی در سطح استان اصفهان که به آن مالیات تعلق می‌گیرد، به یک حساب واریز شده که عدد و رقم آن چشمگیر و قابل توجه بود، البته در این میان ۳۰ درصد سهم روستاها و ۷۰ درصد سهم شهرستان ها به نسبت جمعیت تقسیم می شود که کاملاً عادلانه است هرچند این قانون برای پنج سال به تصویب رسید.
برخی معتقدند که با اجرای این طرح شهرستان هایی همچون لنجان در دریافت مالیات بر ارزش افزوده متضرر شده اند، نظر شما در این خصوص چیست.
درست است که مالیات بر ارزش افزوده‌ کارخانه‌ ذوب‌آهن که در شهرستان لنجان فعالیت دارد به حساب مشترک استانی واریز می شود، اما شهرستان به نسبت ۷۰ درصد از آن مالیات بر ارزش افزوده‌ای که از طرف شهرستانِ مثلاً نایین پرداخت می شود هم استفاده می کند. جایی مثل اردستان که ۴۴ یا ۴۵ هزار نفر جمعیت دارد، سهم آن از ۳۰ درصد روستایی و ۷۰ درصد شهری به نسبت جمعیت شهرستان، از کل جمعیت چند میلیونی استانی است و این شهرستان خود منبع درآمد چشمگیری برای مالیات بر ارزش افزوده ندارد، اما چون از حساب استان بر اساس ضریب جمعیت سهم می گیرد، حساب، عادلانه است.
شهرستان هایی همچون لنجان که نزدیک به ۲۰۸ هزار نفر جمعیت دارد(زیر ۳۰۰ هزار نفر) سهم آن از ۳۰ درصد روستایی و ۷۰ درصد شهری به نسبت جمعیت بالا می رود و این یعنی عدالت، از این رو این قانون، فضای مالیات بر ارزش افزوده را آرام کرده است.
مزیت دیگر طرح این است که وقتی تمامی هم‌استانی ها تلاش کنند مالیات بر ارزش افزوده را پرداخت کنند، در واقع خزانه‌ استان تقویت خواهد شد و این یک رقابت شهرستانی نیست. از این رو اگر نماینده‌ ای تلاش می‌کند به سود همه است. البته بحث طلبی در مورد مالیات بر ارزش افزوده‌ ذوب‌آهن و منطقه به گذشته و پیش از این قانون باز می‌گردد.
البته برخی نیز معتقد هستند که این قانون باید شهرستانی باشد و درصدد بازگرداندن این قانون تلاش بسیاری می کنند، اما این اتفاق رخ نخواهد داد. مثلاً شهرستانی که شرکت فولادِ صنعتی بزرگی دارد، میزان مالیات بر ارزش افزوده‌ای که دریافت میکند زیاد است، از طرفی جمعیت آن به نسبت شهرستان های دیگر کم است و طبق قانون پیشین مبلغ بالایی به این شهرستان پرداخت می‌شد، اما امروز که مالیات بر ارزش افزوده استانی شده به نسبت جمعیت خود مالیات دریافت می‌کند و از طرفی از سمت مثلاً طلافروشی و رستوران شهرستان‌های دیگری هم دریافتی دارد. این گونه پرداخت انگیزه ایجاد می کند تا همه تلاش کنیم چیزی از مالیات بر ارزش افزوده بر زمین نماند.
وضعیت پرداخت حق آلایندگی صنایع در چه وضعیتی قرار دارد؟
در بحث حق آلایندگی نیز باید گفت، زمانی حق آلایندگی به شهرستان پرداخت می شد، اما مواد آلاینده در هوا به مرز شهرستان که برسند عمودی پایین نخواهند آمد، بلکه به‌طور افقی پیشروی می کنند و به شهرستان دیگر، و گاهی استان دیگری نیز می‌رسد. این یک امر علمی ثابت شده است که وقتی جایی در مسیر وزش‌های همیشگی باد قرار دارد، آلایندگی هوا نیز به آن سمت حرکت می کند. این مسئله بدان معنا است که حق آلایندگی تابع تقسیمات کشوری نیست، مثلاً آلایندگی ذوب‌آهن بر روستای دیزیچه و وینیچه تأثیر بیشتری دارد تا جایی مثل چم‌طاق یا باغبهاردان و...
بعدها این بحث مطرح شد که آلایندگی در هوا، آب و خاک وجود دارد و تصمیم گرفته شد که اگر آلایندگی از یک شهرستان به شهرستان دیگر سرایت می کند. سازمان حفاظت از محیط زیست سهمی را برای شهرستان دوم نیز در نظر بگیرد.
اکنون شهرستان لنجان از سهم آلایندگی ذوب‌آهن به فلاورجان، نجف‌آباد و مبارکه پرداخت کرده و از طرفی حق آلایندگی پالایشگاه و حتی فولاد مبارکه را نیز گرفته‌ است، با انجام بررسی‌ها به این نتیجه رسیده ایم که با اجرای این قانون نه تنها عدد و رقم اولیه کمتر نشده بلکه درصدی نیز افزایش داشته ایم پس شهرستان ضرری متحمل نشده است.
همان گونه که حق آلایندگی کارخانجات لنجان به دیگر شهرستان ها پرداخت می شود، حق آلایندگی کارخانه سیمان چهار محال و بختیاری به شهرستان لنجان پرداخت می شود؟
طی مدت گذشته چندین بار مکاتبات متعدد با سازمان محیط زیست کشور صورت گرفته که بعضی نامه ها را شخصا به رییس سازمان محیط زیست کشور و معاون رییس جمهور ارایه کرده ام، اما هیچ پاسخی تاکنون دریافت نشده است. اگر زمانی مردم می شنوند که در هر دوره از زمان تصدی یک رییس جمهور، مجلس خیز گرفته که بعضی از سازمان های تحت نظارت ریاست جمهوری را به وزارت خانه تبدیل کنند به دلیل پاسخگویی به مردم و نمایندگان آن ها است.
زمانی که یک کارخانه در حاشیه استانی دیگر قرار دارد و مواد و ذرات آلاینده آن کارخانه توسط کارشناسان تایید شده که به شهرستانی سرایت می کند، سازمان محیط زیست مکلف است این مسئله را بررسی کرده که چند درصد از حق آلایندگی این کارخانه متعلق به این شهرستان است، اما متاسفانه به علت تعلل سازمان محیط زیست و... شهرستان لنجان از حق خود، از درصد حق آلایندگی کارخانه سیمان چهار محال و بختیاری محروم مانده است، البته این مسئله را تا به نتیجه رسیدن با قدرت تمام دنبال می کنیم.