رفتار انصاریان نتیجه عدم تعیین خط قرمز هاست
با شروع برنامه و در همان قسمتهای ابتدایی، احساس میشد که همه چیز قرار است به هنجارشکنی و جنجال ختم شود و البته مسئولیت این امر خطیر (؟!) بیشتر بر عهده علی انصاریان باشد.
با شروع برنامه و در همان قسمتهای ابتدایی، احساس میشد که همه چیز قرار است به هنجارشکنی و جنجال ختم شود و البته مسئولیت این امر خطیر (؟!) بیشتر بر عهده علی انصاریان باشد. از آوردن نام یکی از خوانندگان لس آنجلسی توسط یکی از مهمانان برنامه گرفته تا شوخیهای هتاکانه با مسئولین مملکتی و از تمسخر فلان بازیگر و خواننده گرفته تا دست انداختن یکدیگر جلوی دوربین به بهانه تلفظ اشتباه اسم یک سرمربی خارجی.
خط قرمز و مرز این اقدامات کجاست و آیا تعیین و تبیین شده است؟ و اصولا چه نهاد و سازمانی باید آن را مشخص کند؟ اگر حد و مرزها به درستی مشخص و تدوین نشده باشد، آن وقت نتیجه همین میشود که یک فوتبالیست سابق را جلوی دوربین بنشانند و دستش را باز بگذارند تا هر چه دلش میخواهد بگوید و همه را ریشخند کند و قهقهه بزند و ریسه برود تا مگر بیننده از سر کنجکاوی هم شده به تماشای برنامه بنشیند.
علی انصاریان و مجید یاسر ممکن است بازیگران خوبی باشند (با کمی اغماض البته)، اما لزوما مجریان توانمند و قابلی نه. مجری گری یک هنر و تخصص است که آموزش ها، فراگیریها و الزامات خود را میطلبد و برای ورود به این عرصه مهم، فقط گشاده رویی، لودگی، حرافی و ... کفایت نمیکند.
منبع: روزنامه جوان