فرزانه فصیحی: نامهربانی گاهی اتفاق می‌افتد نه بارها و بارها برای یک نفر

فرزانه فصیحی، رکوردار دو 60 متر بانوان ایران است که به او لقب "دخترباد ایران" را داده‌اند. او که سال‌ها بهترین دونده سرعت ایران است، اکنون با جاماندن از مسابقات آسیایی جاکارتا تصمیم به خداحافظی از این رشته گرفته است.
سریع ترین دختر تاریخ ایران اصالتی اصفهانی دارد. خیلی اتفاقی به این ورزش راه پیدا کرده و توسط مربی مدرسه‌اش کشف شد. او حالا چهره شناخته شده‏ ای در دو و میدانی ایران و آسیا است.
بهمن ماه سال گذشته در مسابقات دو و میدانی قهرمانی داخل سالن آسیا 60 متر را با زمان ۷.۴۴ ثانیه دوید تا در مقام سوم این رقابت‌ها قرار گیرد و رکورددار دو60 متر ایران شد. کمتر از دو هفته به مسابقات جاکارتا مانده است و فرزانه فضیحی 26 ساله به دلیل خط خوردن از سهمیه دومیدانی و جاماندن از این مسابقات تصمیم به خداحافظی کرده است. او با وجود نامهربانی‌ها گذشته، بغض هایش را فراموش و اشک هایش را پاک کرده بود تا همچنان بدود. در هر مکانی که می توانست دوید و تمرین کرد از پیست تارتان ورزشگاه انقلاب که می رود به جمع آثار تاریخی بپیوندد تا حاشیه زاینده که می توانست برای او خطر آفرین باشد تمام این ها را به جان خرید چرا که می خواست دوباره دختر باد ایران شود این بار نه در سطح کشور که در سطح آسیا. امیدش جاکارتا بود اما ناگهان با خط خوردن نامش از این مسابقات تصمیم به خداحافظی گرفت.
به گزارش ایسنا-منطقه اصفهان، دقایقی از پست اینستاگرامی او نگذشته بود که با او تماس گرفتیم. او درباره این تصمیم می‌گوید: چهار سال منتظر این لحظه بودم که متاسفانه باعث شد همه چیز بهم بریزد و شوک اساسی به همه چیز بخورد. چرا من جز تعداد سهمیه برای مسابقات جاکارتا نیستم؟ او ادامه می‌دهد: لیاقت شرکت در مسابقات داشتم چراکه من از بهمن ماه سال گذشته که مدال برنز مسابقات داخل سالن آسیا را کسب کردم، رکورد هایم رو به رشد بوده است.
او که بغض در صدایش است و با صدایی غم‎آلود صحبت می‌کند، درباره عمری که از او برای تمرین‌های سخت رفته است می‌گوید: ماهیانه بیش از 5 میلیون هزینه تمرین من می‌شود و حالا هم که هزینه‌ها بالاتر رفته است. این رشته تفریحی در آن وجود ندارد و تمرینات سخت و سنگینی دارد.
از ناراحتی مانده چه بگوید اما بغض‌اش را در سینه حبس می‌کند و می‌گوید: 4 سال از عمرم را صرف تمرینات سنگین کردم تا بتوانم در مسابقات آسیایی موفق باشم و آخر هیچ! چرا باید 4سال دیگر از عمرم را صرف این تمرینات سنگین کنم و معلوم نباشد چه می‌شود؟
او که همچون باد به اندیشه‌های بلندپروازانه اش در آینده خود نگاه می‌کرده است، با انتقاد از دعوت دو بانو در مسابقات جاکارتا می‌گوید: انتقاد من این است که با وجود اختصاص 4 سهمیه از 16 سهمیه دومیدانی به بانوان، در آخر از 2 ورزشکار زن به مسابقات دعوت به عمل آمده است.
او ادامه می‌دهد و می‌گوید: شاید فردی مثل من روی این مسابقات خیلی برنامه ریزی کرده است و الان به راحتی بر روی اسم او خط کشیده‌اند.

فرزانه فصیحی که از نامهربانی‌های گذشته هم دل پُری دارد، می‌گوید: نامهربانی گاهی اتفاق می‌افتد نه بارها و بارها برای یک نفر. من از مسابقات داخل سالن آسیا هم که در شهریورماه سال گذشته بود اعزام نشدم، در صورتی که شانس ۱۰۰ درصد کسب مدال بودم.
دخترباد ایران از اتفاقات بعد از خداحافظی‌اش می‌گوید: در این چند دقیقه فقط تلفنم در حال زنگ خوردن است اما خودم هم مانده‌ام. ناامیدانه خیره به مدال‌هایم نگاه می‌کنم.
او که نفس‌های غم‌بارش از پشت تلفن مشخص است درباره امکان بازگشت خود می‌گوید: فعلا تصمیم خداحافظی و سرو سامان دادن به زندگی‌ام را دارم. اگر قرار باشد بازهم تمرینات سنگین و طاقت‌فرسا انجام دهم و باز شرایط همین باشد، تصمیم عقلانی برای ادامه این ورزش نیست، حداقل به زندگی‌ام می‌رسم.
او که در اوج جوانی ورزشش را پژمرده می‌بیند، درباره رکورد‌های اخیرش می‌گوید: چند سالی است که بهترین دونده سرعت ایران هستم...شاید حقم بیشتر از این بود. تنها کسی هستم که به ورودی جهانی دوهای سرعت نزدیک شدم اما الان از مسابقات جاکارتا بازمانده‌ام. اصلا نمی‌دانم چطور از ناراحتی ام بگویم...اما حقم بیشتر از این بود. دریغ کردن فرصت طلایی بازی های آسیایی خط بطلانی بود برای تمام عمری که به مشقت برمن گذشت. می‌روم تا به زندگیم سرو سامانی دوباره دهم.
او سریع ترین دختر تاریخ ایران است و در اراده و انگیزه و استقامت الگویی برای شهر امروز.